Popularne wyszukiwania
Polecamy
Christian Berkel
2
6,7/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans
Urodzony: 28.10.1957
Należy do najbardziej znanych niemieckich aktorów filmowych i teatralnych. Zagrał w wielu europejskich produkcjach filmowych i w hollywoodzkich blockbusterach. Za swoje kreacje aktorskie otrzymał m.in. nagrodę „Bambi”, „Złotą Kamerę” i „Deutscher Fernsehpreis” (Nagrodę Telewizji Niemieckiej). Grał w nominowanym do Oscara filmie "Upadek", w "Eksperymencie" Olivera Hirschbiegla, w "Czarnej księdze" Paula Verhoevena i "Bękartach wojny" Quentina Tarantino.
6,7/10średnia ocena książek autora
38 przeczytało książki autora
60 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Jabłoń Christian Berkel
6,4
Rzadko zdarza mi się kupić książkę pod wpływem zauroczenia okładką. Informacja, że bohaterowie powieści mają swoje pierwowzory w rzeczywistości, przekonała mnie ostatecznie.
Christian Berkel to niemiecki aktor, którego polski widz może znać z takich filmów jak „Bękarty wojny”, czy „Walkiria”. „Jabłoń” to opowieść o losach jego przodków: rodziców (Sali Nohl i Otto Berkela),a także dziadków ze strony matki (Izy Prussak i Johannesa Nohl),które kształtowała historia Niemiec i Europy pierwszej połowy XX wieku. Nadawały im ton przede wszystkim antysemityzm, rasizm, „wszystkie odcienie czerni, skrywane pod czarną swastyką”…
Matka Sali była Żydówką z Łodzi. Sala absolutnie nie akceptowała tego narzuconego dziedzictwa narodowościowego – wiara i kultura judaistyczna były jej obce. Czuła się Niemką. Wolną kobietą wychowywaną w rodzinie bardzo liberalnej pod względem moralności.
Otto – ojciec aktora – pochodził z niemieckich nizin społecznych. W dzieciństwie doświadczał przemocy, zwykłej ludzkiej niegodziwości. Spotkanie Sali i Otto było dziełem przypadku, owocem trudnej i burzliwej młodości chłopaka. Ich życiorysy to pasmo skrajnych zdarzeń, naprzemiennych spotkań ze złem i dobrem w okrutnych czasach.
Berkel szukając własnej tożsamości dociera do swoich korzeni, podążając śladami dziadków i rodziców, których w każdej sytuacji cechowała wysoka niezależność i wola przetrwania.
Historia rodziców Christiana Berkela urzekła mnie, choć przyznam, że sama książka ma pewne niekonsekwencje narracyjne. Autor operuje kilkoma planami czasowymi, a sam zabieg retrospekcji nie zawsze jest jednoznacznie zaznaczony. Wspomnienia wojenne Sali i współczesne rozważania Christiana momentami prowadzone są równocześnie, wnosząc lekki chaos w ciągłość opowieści.
„Jabłoń” ma duże walory poznawcze. Nowością były dla mnie fakty związane z utopijną kolonią artystów, intelektualistów i osób poszukujących „alternatywnego” życia, która istniała na początku XX wieku na wzgórzu Monte Verita w Asconie, gdzie wczesną młodość spędzili rodzice Sali.
To książka pełna nietuzinkowych osobowości i niebanalnych życiorysów.
Zapisane cytaty:
"Człowiek dłużej się pnie w górę, niż spada w dół."
"Najpierw umiera człowiek, potem pamięć o nim. Odpowiedzialność za tę drugą śmierć spoczywa na potomnych. "
----------------------
https://bookowyzagajnik.blogspot.com
Jabłoń Christian Berkel
6,4
Piękna opowieść, pełna dramatycznych zwrotów akcji, której akcja zaczyna się na długo przed drugą wojną światową.
Autor spisał w niej historię swoich rodziców, począwszy od ich trudnego dzieciństwa, poprzez okres nastoletni, czas drugiej wojny światowej i powojennego chaosu, aż po ich starość.
Książka jest napisana pięknym językiem, porusza wiele trudnych kwestii, ale bez epatowania cierpieniem.
Rodzice autora pochodzili z różnych środowisk, ojciec - Otto, wychowywał się wśród biedoty, w dzieciństwie doświadczył przemocy i prześladowań, zarówno ze strony ojczyma, jak i innych ludzi, w tym rówieśników. Matka -Sala, była córką wykształcone wyemancypowanej Żydówki i wykształconego Niemca - homoseksualisty. Dorastała w atmosferze wolności zarówno w miłości, jak i poglądach, cieniem na jej późniejszym życiu kładło się odejście matki, która zostawiła rodzinę i włączyła się do walk rewolucyjnych w Hiszpanii.
Otto i Sala poznali się w czasie, gdy ton niemieckiej polityce nadawał już Hitler, a w kraju szerzyły się rasizm i antysemityzm. Pokochali się i mieli nadzieję na wspólną przyszłość, ale zbliżająca się wojna i jej późniejszy przebieg sprawiły, że historia tych dwojga to powtarzające się okresy, gdy zbliżają się do siebie, by następnie mocno od siebie oddalić.
Na przykładzie własnej rodziny Christian Berkel pokazuje, że w przedwojennych Niemczech w obrębie najbliższych mogli znaleźć się zarówno fanatycy Hitlera, jak i jego skrajni przeciwnicy.
Nie ukrywam, że historia mnie urzekła. Nie mogłam oderwać się od kolejnych stron i przeczytałam w jedno długie popołudnie.