Surrealistyczne to w tej książce jest to, że autor się nie męczył układając te długie, nadmuchane zdania. Opowiastki ani ciekawe, ani odkrywcze, choć widać, że takie miały być. Jak ktoś chce krótko i absurdalnie to polecam Topora.

Surrealistyczne to w tej książce jest to, że autor się nie męczył układając te długie, nadmuchane zdania. Opowiastki ani ciekawe, ani odkrywcze, choć widać, że takie miały być. Jak ktoś chce krótko i absurdalnie to polecam Topora.

Absurd nie jest moim ulubionym stylem literackim, ale muszę docenić błyskotliwy i cięty język, szeroką gamę metafor i skojarzeń oraz poczucie humoru. Niektóre opowiadania zbyt wulgarne.

Absurd nie jest moim ulubionym stylem literackim, ale muszę docenić błyskotliwy i cięty język, szeroką gamę metafor i skojarzeń oraz poczucie humoru. Niektóre opowiadania zbyt wulgarne.

Mocny surrealizm sprawiał, że praktycznie cały czas zastanawiałam się: "co autor miał na myśli". Miejscami zabawna, ale przede wszystkim bardzo ciekawa.

Mocny surrealizm sprawiał, że praktycznie cały czas zastanawiałam się: "co autor miał na myśli". Miejscami zabawna, ale przede wszystkim bardzo ciekawa.

Niezłe. Mocno surrealistyczne, ale łatwo się odnaleźć w tym klimacie. Autor jest dobrym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości i to doceniam bardzo.
Filip Kosior jak zwykle dał czadu. Polecam :)

Niezłe. Mocno surrealistyczne, ale łatwo się odnaleźć w tym klimacie. Autor jest dobrym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości i to doceniam bardzo.
Filip Kosior jak zwykle dał czadu. Polecam :)

Po co ja to słuchałam? Piszę notkę w marcu i do tej pory jestem w szoku, że udało mi się przez nią przebrnąć.

To był zły pomysł. Ot co, książka poraża swoją nicością. Nie polecam.

Po co ja to słuchałam? Piszę notkę w marcu i do tej pory jestem w szoku, że udało mi się przez nią przebrnąć.

To był zły pomysł. Ot co, książka poraża swoją nicością. Nie polecam.