Książkę się dobrze czyta, pisana łatwym językiem, zawiera wyjaśnienie zawiłości tłumaczenia Pieśni nad pieśniami i egzegezę, którą proponuje autor wraz z uzasadnieniem przyjęcia takiego tłumaczenia tej księgi Pisma świętego.

Jedyny mankament to powtarzające się w różnych miejscach tezy, ale autor tłumaczy w zasadzie zdanie po zdaniu, więc jak występują w omawianym tekście powtórzenia, to i on powtarza swoją interpretację.

Godna polecenia dla małżonków.

Książkę się dobrze czyta, pisana łatwym językiem, zawiera wyjaśnienie zawiłości tłumaczenia Pieśni nad pieśniami i egzegezę, którą proponuje autor wraz z uzasadnieniem przyjęcia takiego tłumaczenia tej księgi Pisma świętego.

Jedyny mankament to powtarzające się w różnych miejscach tezy, ale autor tłumaczy w zasadzie zdanie po zdaniu, więc jak występują w omawianym tekście...

Książki tej nie czyta się łatwo - warto poświęcić więcej czasu na jej lekturę by móc w pełni przetworzyć treść. Bardzo ciekawe opracowanie PNP odkrywa na nowo tę księgę.

Książki tej nie czyta się łatwo - warto poświęcić więcej czasu na jej lekturę by móc w pełni przetworzyć treść. Bardzo ciekawe opracowanie PNP odkrywa na nowo tę księgę.

Długi czas szukałam pozycji z komentarzem do Pieśni nad pieśniami… aż w końcu ona sama mnie znalazła. ;) „Pieśń nad pieśniami. Polifonia oblubieńczej czułości” (Carlo Rocchetta) to wyczerpująca analiza biblijnej historii oblubieńców, nad którą objęłam patronat medialny.
Co znalazłam pod różową okładką? Przede wszystkim mnóstwo szczegółów i ciekawostek, które sprawiają, że czytelnik jest w stanie wręcz poczuć atmosferę towarzyszącą zakochanym. Pomagają w tym również interesujące uwagi związane z brzmieniem tekstu hebrajskiego – zaskoczyło mnie jak wiele treści ukrywa się „między wierszami”.
Książka składa się nie tylko z interpretacji (opartej o tłumaczenie własne autora),ale również z wniosków dla par. Każdy z rozdziałów (odnoszący się do jednej pieśni) zawiera biblijny tekst, wprowadzenie, dokładne wyjaśnienie fragmentu oraz przesłanie – często nieoczywiste. Z obrazu Pieśni nad pieśniami wyłania się piękna wizja miłości, w której znaczenie mają także pieszczoty i seksualność oblubieńców. Nie brakuje również – tak lubianych przeze mnie – odniesień do duchowości małżeńskiej. Carlo Rocchetta ujął mnie swoim spojrzeniem na tę kwestię już we wcześniejszych pozycjach („Przytul mnie”, „Pochwała kłótni małżeńskiej”). Tym razem najbardziej trafiła do mnie część o przyjaźni małżeńskiej.
„Pieśń nad pieśniami. Polifonia oblubieńczej czułości” to niełatwa, ale niezwykle głęboka lektura. Sądzę, że książka sprawdzi się wśród fanów tej biblijnej księgi (np. tych, którzy wybrali ją na ślubne czytanie 😉) oraz miłośników odkrywania duchowego wymiaru relacji damsko-męskich. Polecam! :)

Długi czas szukałam pozycji z komentarzem do Pieśni nad pieśniami… aż w końcu ona sama mnie znalazła. ;) „Pieśń nad pieśniami. Polifonia oblubieńczej czułości” (Carlo Rocchetta) to wyczerpująca analiza biblijnej historii oblubieńców, nad którą objęłam patronat medialny.
Co znalazłam pod różową okładką? Przede wszystkim mnóstwo szczegółów i ciekawostek, które sprawiają, że...

"Pieśń..." to jedna z tych pozycji, które przyciągnęły mnie jak magnes swoją okładką - jest po prostu śliczna.
Książka stanowi bardzo obszerny komentarz do "Pieśni nad Pieśniami", a przez to nieco "przegadany". Jak dla mnie za dużo było miejscami powtórzeń - autor tłumaczył znaczenie poszczególnych pieśni, a potem przekładał to na doświadczenie życiowe i często wracał do fragmentów, które już wytłumaczył wcześniej. Przeszkadzała mi też w czytaniu taka niespójność w sensie językowym - fragmenty pisane językiem niemalże naukowym, a za chwilę język potoczny. Jako komentarz do "Pieśni..." dużo bardziej przemówiły do mnie "Pachnidła" Szustaka, jednak ta książka też jest dobra, bo niesie mnóstwo cennych informacji, tyle, że wyrażonych w stylu, który mi się ciężko czytało. Warto ją przeczytać.

"Pieśń..." to jedna z tych pozycji, które przyciągnęły mnie jak magnes swoją okładką - jest po prostu śliczna.
Książka stanowi bardzo obszerny komentarz do "Pieśni nad Pieśniami", a przez to nieco "przegadany". Jak dla mnie za dużo było miejscami powtórzeń - autor tłumaczył znaczenie poszczególnych pieśni, a potem przekładał to na doświadczenie życiowe i często wracał do...