Pierwsza, tytułowa przygoda przenosi nas na zimną Antarktydę. Trochę skorelowało się to ze styczniową pogodą za oknem. To w antarktycznej bazie Kaczor Donald i Daisy wpadają na pomysł, by sprzedawać ciepłe, wełniane czapki w Kaczogrodzie. Wszystko zaczęło się jednak od Kaczego Obserwatorium Astronomicznego i pewnego znudzonego ale cwanego obserwatora, jej pracownika. Wpada on na wzmiankę, że na Antarktydzie spadł nietypowy, bo pokryty złotem meteoryt. Szybko znajduje pogrążonego w depresji, bezrobotnego Donalda i proponuje mu niesamowitą umowę o pracę. Jednak Daisy wietrzy podstęp, co, jak w końcu się okazuje, jest prawdą. Na szczęście mieszkające na Antarktydzie pingwiny okazują się być bardzo przyjazne kaczkom!
Mnie, nieco starszego czytelnika, szczególnie zaciekawiły dwa komiksy. Pierwszym był 24-stronicowy Świat na opak, drugim zaś Mgławica szczęścia. W obydwu pojawia się Goguś, kaczor z niesamowitym fartem. Choć w pierwszym z tu wymienionych komiksów jest tylko pobocznym bohaterem, stanowi pierwszy znak, że coś jest nie tak. Świat na opak opowiada bowiem historię, gdzie wszystko jest odwrotne do normalnie wyglądającego życia w Kaczogrodzie: Goguś ma pecha, Sknerus chce zrobić wszystko, by pozbyć się kasy, a Bracia B wrobić Sknerusa w jej posiadanie! W tym wszystkim jest zupełnie zdezorientowany Donald.
Mgławica szczęścia tym razem mianuje Gogusia jako głównego bohatera. Okazuje się, że jego niesamowity fart może być skutecznym środkiem na odzyskanie przez jedną z dalekich planet mgławicy zapewniającej jej mieszkańcom szczęście. Wiecznie szczęśliwi kosmici nie potrafią działać już bez fuksa. Jednak czy na takiej pozbawionej szczęścia planecie Goguś nie straci i swojego farta?

Więcej na: https://www.monime.pl/gigant-poleca-nr-228-w-krainie-pingwinow/

Pierwsza, tytułowa przygoda przenosi nas na zimną Antarktydę. Trochę skorelowało się to ze styczniową pogodą za oknem. To w antarktycznej bazie Kaczor Donald i Daisy wpadają na pomysł, by sprzedawać ciepłe, wełniane czapki w Kaczogrodzie. Wszystko zaczęło się jednak od Kaczego Obserwatorium Astronomicznego i pewnego znudzonego ale cwanego obserwatora, jej pracownika. Wpada...

Nie samymi superbohaterami człowiek żyje, tak że gdy przyszła propozycja zapoznania się z najnowszym komiksem z cyklu Gigant, nie wahałem się prawie w ogóle. A jest to już tom 228 „W krainie pingwinów”.Całe szczęście akcja się nie łączy, bo bym pewnie nie wiedział co i jak zaglądając do tego tomu.

O samym komiksie możemy przeczytać, że:
Donald i Daisy wylatują na Antarktydę z nietypową misją: mają znaleźć i zabrać ciężki meteoryt! Jednak nasi bohaterowie nie podejrzewają, że ktoś próbuje ich oszukać… Czy uda im się cało wyjść z opresji? 256 stron komiksowych historii o Kaczorze Donaldzie, Myszce Miki i innych disnejowskich bohaterach.

Gigant to jedna z najdłuższych tradycją linii wydawniczych na polskim rynku. Chociaż od kilku dekad niemal nieprzerwanie gości na sklepowych półkach, nadal ma się dobrze i w świetnej cenie oferuje solidną dawkę świetnej rozrywki.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Mnóstwo przygód, humoru i pouczającej treści. Są komiksy sensacyjne, historyczne, czy fantastyczne, jednak wszystkie dostosowane do wieku odbiorcy.
Podsumowując – spokojnie można zapoznać się ze wszystkimi tomami, bo każdy to świetna rozrywka , a na dokładkę całkiem wciągająca.

Nie samymi superbohaterami człowiek żyje, tak że gdy przyszła propozycja zapoznania się z najnowszym komiksem z cyklu Gigant, nie wahałem się prawie w ogóle. A jest to już tom 228 „W krainie pingwinów”.Całe szczęście akcja się nie łączy, bo bym pewnie nie wiedział co i jak zaglądając do tego tomu.

O samym komiksie możemy przeczytać, że:
Donald i Daisy wylatują na...

Książka W krainie pingwinów była ciekawa. Długie były rozdziały. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii Giganta tez będą ciekawe. Bardzo polubiłem akurat te książki. Nie mogę się doczekać kolejnego śmiesznego i zabawnego komiksu. Polecam.

Książka W krainie pingwinów była ciekawa. Długie były rozdziały. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii Giganta tez będą ciekawe. Bardzo polubiłem akurat te książki. Nie mogę się doczekać kolejnego śmiesznego i zabawnego komiksu. Polecam.

Całkiem niezłe dwa komiksy z Mikim, w tym jeden mający miejsce w dziewiętnastowiecznej Wenecji, ale niestety większego napięcia w nich brak. Jak zwykle solidna historia z Kwantomasem i szalona, ale też ciekawa wizja w Świecie na opak. Do tego całkiem zabawny komiks, w którym Dziobas pisze biografię Sknerusa - jak wszystko się skończy można się domyślać. O reszcie przewidywalnego i źle napisanego szrotu nie warto wspominać (no jeszcze dwa zamykające tom historie są jako takie).

Całkiem niezłe dwa komiksy z Mikim, w tym jeden mający miejsce w dziewiętnastowiecznej Wenecji, ale niestety większego napięcia w nich brak. Jak zwykle solidna historia z Kwantomasem i szalona, ale też ciekawa wizja w Świecie na opak. Do tego całkiem zabawny komiks, w którym Dziobas pisze biografię Sknerusa - jak wszystko się skończy można się domyślać. O reszcie...

Jest to już 228 (!!) numer, a ja czytając go, czułam jakbym cofnęła się w czasie. Aż żal było mi kończyć, bo Gigant, chociaż ma ponad 250 stron, szybko pomachał mi przed oczami ostatnią kartką. Komiks zdecydowanie przeniósł mnie do dzieciństwa i bardzo się cieszę, że ponownie mogłam zatonąć w tych absurdalnych opowieściach, które moim zdaniem nic a nic się nie zmieniły. To dobrze! Dalej czuć ten niesamowity klimat, humor oraz niezmienne charaktery bohaterów. Sknerus dalej jest sobą, śpi na pieniądzach i swoim najbliższym nie skapnie nawet centa, Daisy i jej twardy upór także ma się bardzo dobrze, a Myszka Miki znowu może wykazać się w jakiejś niecodziennej misji.

Gigant zabiera nas w różne miejsca i w różne czasy. Wylądujemy na innej planecie, a także cofniemy się w czasie, trafimy na rajską wyspę i do upiornego zamczyska. Naprawdę nie można się nudzić czytając ten komiks. Ja świetnie się bawiłam i uważam, że Gigant jest ponadczasowy. Co więcej, znalazłam mojego starego Giganta z 1997 roku (tom 6) i oprócz lekko zniszczonej okładki w środku jest nienaruszony, co świadczy tylko jego doskonałej jakości, szczególnie, że lata przeleżał na strychu.

W środku znajdziemy 10 krótkich komiksów tak przeróżnych, że każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie. Chociaż prawda jest taka, że wszystkie są świetne, ale rozumiem, że każdy ma swoje upodobania na przykład do bohaterów. Ja najbardziej lubię Myszkę Miki, Kaczora Donalda i komiksy ze Sknerusem, ale nie mam żadnego najmniej lubianego bohatera. Wszystkie mają swój urok i każdy z nich wyróżnia się czymś innym, dlatego w całości świetnie się zgrywają.

Jest to już 228 (!!) numer, a ja czytając go, czułam jakbym cofnęła się w czasie. Aż żal było mi kończyć, bo Gigant, chociaż ma ponad 250 stron, szybko pomachał mi przed oczami ostatnią kartką. Komiks zdecydowanie przeniósł mnie do dzieciństwa i bardzo się cieszę, że ponownie mogłam zatonąć w tych absurdalnych opowieściach, które moim zdaniem nic a nic się nie zmieniły. To...

Wydawnictwo Egmont po raz kolejny pozwoliło nam cofnąć się do lat dzieciństwa. Trzymając w ręku 228 tom! Komiksu GIGANT przypomniało mi się jak widziałem w telewizji reklamy pierwszego tomu tej serii oraz zachwyt przy czytaniu kolejnych opowiastek z Kaczorem Donaldem i jego przyjaciółmi w roli głównej. Rozpoczynając lekturę pierwszych stron „W krainie pingwinów” zastanawiałem się czy moje wrażenia będą równie pozytywne jak kiedyś.


Najnowszy tom GIGANTA oferuje nam dziesięć historii, w których główne role odgrywają postaci bardzo dobrze znane chyba każdemu śmiertelnikowi, jak i te, o których co niektórzy usłyszą pierwszy raz. I tak poza Donaldem , Sknerusem, Mikim itp. w przedstawionych opowiastkach pojawią się np. Gęgul, Dziobas czy Goguś. Na monotonię nie możemy również narzekać jeżeli chodzi o opowiedziane przygody. W ciągu dziesięciu historyjek uratujemy pingwiny na Antarktydzie, poszukamy ukrytego złota, cofniemy się do dziewiętnastowiecznej Wenecji, będziemy podróżować po kosmosie, zobaczymy jakie skutki przyniesie publikacja biografii Sknerusa i wiele, wiele innych.


Trzeba wspomnieć, że przedstawione historie stoją na wysokim poziomie, są zabawne jak na takie historie przystało , a do tego często pouczające. 228 tom GIGANTA to doskonała pozycja zarówno dla młodszych czytelników jak i tych, którzy pamiętają pierwsze tomy serii. „W krainie pingwinów” oferuje nam 250 stron zabawy oraz ciekawych historii okraszonych genialnymi, kolorowymi, przyciągającymi wzrok rysunkami.

Wydawnictwo Egmont po raz kolejny pozwoliło nam cofnąć się do lat dzieciństwa. Trzymając w ręku 228 tom! Komiksu GIGANT przypomniało mi się jak widziałem w telewizji reklamy pierwszego tomu tej serii oraz zachwyt przy czytaniu kolejnych opowiastek z Kaczorem Donaldem i jego przyjaciółmi w roli głównej. Rozpoczynając lekturę pierwszych stron „W krainie pingwinów”...

Przyjemny tom z przygodami mieszkańców Kaczogrodu i Mysiogrodu. Najbardziej do gustu przypadły mi historie z Myszką Miki.

Przyjemny tom z przygodami mieszkańców Kaczogrodu i Mysiogrodu. Najbardziej do gustu przypadły mi historie z Myszką Miki.

Najlepszy komiks przeczytany przeze mnie w życiu. Śmieszny, wciągający, komiks, którego nie da się odłożyć.
Polecam każdemu!

Najlepszy komiks przeczytany przeze mnie w życiu. Śmieszny, wciągający, komiks, którego nie da się odłożyć.
Polecam każdemu!

PODOBA MI SIĘ1 ROZDZIAŁZ WSZYZTKICH

PODOBA MI SIĘ1 ROZDZIAŁZ WSZYZTKICH

Też chcę taki puchar jak Gęgul! A tak na serio - Kwantomas trzyma poziom, berety ciepło a na koniec Sknerus docenia :O) Donalda.

Też chcę taki puchar jak Gęgul! A tak na serio - Kwantomas trzyma poziom, berety ciepło a na koniec Sknerus docenia :O) Donalda.