W krainie pingwinów

Nie samymi superbohaterami człowiek żyje, tak że gdy przyszła propozycja zapoznania się z najnowszym komiksem z cyklu Gigant, nie wahałem się prawie w ogóle. A jest to już tom 228 „W krainie pingwinów”.Całe szczęście akcja się nie łączy, bo bym pewnie nie wiedział co i jak zaglądając do tego tomu.

O samym komiksie możemy przeczytać, że:
Donald i Daisy wylatują na Antarktydę z nietypową misją: mają znaleźć i zabrać ciężki meteoryt! Jednak nasi bohaterowie nie podejrzewają, że ktoś próbuje ich oszukać… Czy uda im się cało wyjść z opresji? 256 stron komiksowych historii o Kaczorze Donaldzie, Myszce Miki i innych disnejowskich bohaterach.

Gigant to jedna z najdłuższych tradycją linii wydawniczych na polskim rynku. Chociaż od kilku dekad niemal nieprzerwanie gości na sklepowych półkach, nadal ma się dobrze i w świetnej cenie oferuje solidną dawkę świetnej rozrywki.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Mnóstwo przygód, humoru i pouczającej treści. Są komiksy sensacyjne, historyczne, czy fantastyczne, jednak wszystkie dostosowane do wieku odbiorcy.
Podsumowując – spokojnie można zapoznać się ze wszystkimi tomami, bo każdy to świetna rozrywka , a na dokładkę całkiem wciągająca.

Nie samymi superbohaterami człowiek żyje, tak że gdy przyszła propozycja zapoznania się z najnowszym komiksem z cyklu Gigant, nie wahałem się prawie w ogóle. A jest to już tom 228 „W krainie pingwinów”.Całe szczęście akcja się nie łączy, bo bym pewnie nie wiedział co i jak zaglądając do tego tomu.

O samym komiksie możemy przeczytać, że:
Donald i Daisy wylatują na...

Całkiem niezłe dwa komiksy z Mikim, w tym jeden mający miejsce w dziewiętnastowiecznej Wenecji, ale niestety większego napięcia w nich brak. Jak zwykle solidna historia z Kwantomasem i szalona, ale też ciekawa wizja w Świecie na opak. Do tego całkiem zabawny komiks, w którym Dziobas pisze biografię Sknerusa - jak wszystko się skończy można się domyślać. O reszcie przewidywalnego i źle napisanego szrotu nie warto wspominać (no jeszcze dwa zamykające tom historie są jako takie).

Całkiem niezłe dwa komiksy z Mikim, w tym jeden mający miejsce w dziewiętnastowiecznej Wenecji, ale niestety większego napięcia w nich brak. Jak zwykle solidna historia z Kwantomasem i szalona, ale też ciekawa wizja w Świecie na opak. Do tego całkiem zabawny komiks, w którym Dziobas pisze biografię Sknerusa - jak wszystko się skończy można się domyślać. O reszcie...

Jest to już 228 (!!) numer, a ja czytając go, czułam jakbym cofnęła się w czasie. Aż żal było mi kończyć, bo Gigant, chociaż ma ponad 250 stron, szybko pomachał mi przed oczami ostatnią kartką. Komiks zdecydowanie przeniósł mnie do dzieciństwa i bardzo się cieszę, że ponownie mogłam zatonąć w tych absurdalnych opowieściach, które moim zdaniem nic a nic się nie zmieniły. To dobrze! Dalej czuć ten niesamowity klimat, humor oraz niezmienne charaktery bohaterów. Sknerus dalej jest sobą, śpi na pieniądzach i swoim najbliższym nie skapnie nawet centa, Daisy i jej twardy upór także ma się bardzo dobrze, a Myszka Miki znowu może wykazać się w jakiejś niecodziennej misji.

Gigant zabiera nas w różne miejsca i w różne czasy. Wylądujemy na innej planecie, a także cofniemy się w czasie, trafimy na rajską wyspę i do upiornego zamczyska. Naprawdę nie można się nudzić czytając ten komiks. Ja świetnie się bawiłam i uważam, że Gigant jest ponadczasowy. Co więcej, znalazłam mojego starego Giganta z 1997 roku (tom 6) i oprócz lekko zniszczonej okładki w środku jest nienaruszony, co świadczy tylko jego doskonałej jakości, szczególnie, że lata przeleżał na strychu.

W środku znajdziemy 10 krótkich komiksów tak przeróżnych, że każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie. Chociaż prawda jest taka, że wszystkie są świetne, ale rozumiem, że każdy ma swoje upodobania na przykład do bohaterów. Ja najbardziej lubię Myszkę Miki, Kaczora Donalda i komiksy ze Sknerusem, ale nie mam żadnego najmniej lubianego bohatera. Wszystkie mają swój urok i każdy z nich wyróżnia się czymś innym, dlatego w całości świetnie się zgrywają.

Jest to już 228 (!!) numer, a ja czytając go, czułam jakbym cofnęła się w czasie. Aż żal było mi kończyć, bo Gigant, chociaż ma ponad 250 stron, szybko pomachał mi przed oczami ostatnią kartką. Komiks zdecydowanie przeniósł mnie do dzieciństwa i bardzo się cieszę, że ponownie mogłam zatonąć w tych absurdalnych opowieściach, które moim zdaniem nic a nic się nie zmieniły. To...

Wydawnictwo Egmont po raz kolejny pozwoliło nam cofnąć się do lat dzieciństwa. Trzymając w ręku 228 tom! Komiksu GIGANT przypomniało mi się jak widziałem w telewizji reklamy pierwszego tomu tej serii oraz zachwyt przy czytaniu kolejnych opowiastek z Kaczorem Donaldem i jego przyjaciółmi w roli głównej. Rozpoczynając lekturę pierwszych stron „W krainie pingwinów” zastanawiałem się czy moje wrażenia będą równie pozytywne jak kiedyś.


Najnowszy tom GIGANTA oferuje nam dziesięć historii, w których główne role odgrywają postaci bardzo dobrze znane chyba każdemu śmiertelnikowi, jak i te, o których co niektórzy usłyszą pierwszy raz. I tak poza Donaldem , Sknerusem, Mikim itp. w przedstawionych opowiastkach pojawią się np. Gęgul, Dziobas czy Goguś. Na monotonię nie możemy również narzekać jeżeli chodzi o opowiedziane przygody. W ciągu dziesięciu historyjek uratujemy pingwiny na Antarktydzie, poszukamy ukrytego złota, cofniemy się do dziewiętnastowiecznej Wenecji, będziemy podróżować po kosmosie, zobaczymy jakie skutki przyniesie publikacja biografii Sknerusa i wiele, wiele innych.


Trzeba wspomnieć, że przedstawione historie stoją na wysokim poziomie, są zabawne jak na takie historie przystało , a do tego często pouczające. 228 tom GIGANTA to doskonała pozycja zarówno dla młodszych czytelników jak i tych, którzy pamiętają pierwsze tomy serii. „W krainie pingwinów” oferuje nam 250 stron zabawy oraz ciekawych historii okraszonych genialnymi, kolorowymi, przyciągającymi wzrok rysunkami.

Wydawnictwo Egmont po raz kolejny pozwoliło nam cofnąć się do lat dzieciństwa. Trzymając w ręku 228 tom! Komiksu GIGANT przypomniało mi się jak widziałem w telewizji reklamy pierwszego tomu tej serii oraz zachwyt przy czytaniu kolejnych opowiastek z Kaczorem Donaldem i jego przyjaciółmi w roli głównej. Rozpoczynając lekturę pierwszych stron „W krainie pingwinów”...

Gigant kojarzy mi się z dzieciństwem. To była chyba pierwsza seria komiksów jakie czytałam. Z resztą zapewne nie jestem jedyną osobą której przygody Kaczora Donalda, Myszki Miki, Goofy’ego, czy Sknerusa przywodzą na myśl czasy gdy było się dzieckiem. I choć od dłuższego czasu nie sięgałam po tę serię postanowiłam sprawdzić, czy dalej przyniesie mi tyle radości co za młodu – dlatego dziś zapraszam was do przygody ,,W krainie pingwinów”, która otwiera tegoroczną serię ,,Gigant Poleca”.

Kaczor Donald nie o dziś ma problemy z pieniędzmi i nie od dziś wiadomo, że jego desperackie próby poprawy swojej sytuacji pakują go w coraz to większe kłopoty! Tym razem w towarzystwie Daisy Donald zostaje wysłany na Antarktydę, gdzie mają odnaleźć meteoryt! Niestety to co miało być szybkim sposobem na duże pieniądze okazuje się sprytnym oszustwem. A to rzecz jasna nie koniec kłopotów, jakie będą czekały naszych bohaterów.

Pierwszy tom tegorocznej serii ,,Gigant Poleca” to zbiór dziesięciu historii, które otwiera tytułowe ,,W krainie pingwinów”. Podczas lektury nie zabraknie klasycznych historii, takich jak te w których Kaczor Donald pakuje się w kłopoty podczas daremnych prób poprawy stanu swojego portfela, czy też będziemy świadkami kolejnej potyczki między Sknerusem a Magiką, próbującą ukraść jego szczęśliwą dziesięciocentówkę. Nie zabraknie jednak nieco mniej oczywistych wariantów przygód znanych wszystkim bohaterów Disneya. Dla przykładu wraz z Myszką Miki przeniesiemy się do Wenecji roku 1817, gdzie jako początkujący artysta Micconi będzie badał sprawę zaginięcia zbioru dzieł sztuki, które miały być podarkiem ślubnym dla samego cesarza! To nie będzie rzecz jasna jedyna podróż w czasie jaką zapewnili nam autorzy, ale nie będę nic więcej zdradzać, by nie psuć Wam radości z samodzielnej lektury.

Bo jedno trzeba przyznać, komiksy te, niezależnie od wieku dalej stanowią świetne źródło rozrywki i ich lektura stanowi po prostu czystą radość. Z nieskrywaną przyjemnością przypomniałam sobie za co tak bardzo lubiłam Kaczora Donalda i jego przyjaciół w dzieciństwie. Dlatego jeżeli również macie sentyment do tych postaci, lub szukacie komiksu dla swoich dzieci serdecznie polecam Wam ,,Giganta” – to spora dawka radości w naprawdę niskiej cenie.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/gigant-poleca-w-krainie-pingwinow-recenzja/

Gigant kojarzy mi się z dzieciństwem. To była chyba pierwsza seria komiksów jakie czytałam. Z resztą zapewne nie jestem jedyną osobą której przygody Kaczora Donalda, Myszki Miki, Goofy’ego, czy Sknerusa przywodzą na myśl czasy gdy było się dzieckiem. I choć od dłuższego czasu nie sięgałam po tę serię postanowiłam sprawdzić, czy dalej przyniesie mi tyle radości co za młodu –...

Od najmłodszych lat byłam częstym gościem w bibliotece, gdzie rozkwitała moja miłość do literatury. Oprócz zwyczajnych książek wypożyczałam masę komiksów na czele z popularną serią Gigant, w której zaczytywałam się bez reszty. Moje serce urosło, kiedy przy zwyczajnej wizycie w bibliotece, mój niespełna pięciolatek sięgnął po przygody Kaczora Donalda oraz jego przyjaciół i... też się zakochał! Dlatego wiedziałam, iż zaopatrzenie go we własne egzemplarze będzie strzałem w dziesiątkę.

Najnowszy komiks "W krainie pingwinów" składa się z dziesięciu opowieści, które rozbawią zarówno młodszego, jak i starszego czytelnika, przenosząc go do zupełnie innej krainy. Wraz z Donaldem i jego ukochaną wybieramy się na Antarktydę w celu zabrania niesamowicie ciężkiego meteorytu, a Myszce Miki towarzyszymy w podróży do Wenecji, gdzie skradziono dzieła sztuki. Ponadto wraz z bohaterami wyruszamy na poszukiwania tajemniczego złoczyńcy...

Książki nie mają sobie równych, ale komiksy to wspaniała odskocznia, która potrafi dać wiele radości i satysfakcji z lektury. Albumy z serii 'Gigant Poleca' wywołują we mnie masę pięknych wspomnień z lat młodzieńczych, a kiedy widzę radość w oczach mojego starszego dziecka, przerzucającego kolejne strony i pytającego "mamo, co tutaj pisze?" to wiem, że rośnie mi kolejny mol książkowy.

Dajcie się ponieść fali wspomnień i podarujcie radość sobie bądź komuś bliskiemu. Teraz bez problemu możecie zaprenumerować sobie wszystkie tegoroczne komiksy, żeby nie przegapić kolejnych premier. Myślę, że to idealny pomysł, bo kto nie chciałby spędzić więcej czasu z mieszkańcami Kaczogrodu?

Od najmłodszych lat byłam częstym gościem w bibliotece, gdzie rozkwitała moja miłość do literatury. Oprócz zwyczajnych książek wypożyczałam masę komiksów na czele z popularną serią Gigant, w której zaczytywałam się bez reszty. Moje serce urosło, kiedy przy zwyczajnej wizycie w bibliotece, mój niespełna pięciolatek sięgnął po przygody Kaczora Donalda oraz jego przyjaciół...

Komiksy to ta forma przekazu, obok której trudno przejść obojętnie. Nawet przeciwnicy przeczytają komiksowe memy, więc co dopiero miłośnicy. Do tego śmiem twierdzić, że nie ma żadnego, absolutnie żadnego tak skutecznego materiału zachęcającego do czytania przyciągającego uwagę dzieci i nastolatków jak komiksy. Duża ilość dialogów i towarzyszące temu ilustracje wyrabiają w czytelnikach to, co w literaturze jest ważne: wyobrażenie akcji, wypełnienie miejsc pustych, bo nawet, jeśli w filmach animowanych takie się pojawiają to nie są normą między kolejnymi wymianami zdań. A komiks jednak bliższy jest temu, co dzieje się z ludzkim mózgiem w czasie czytania, bo pozwala na uruchomienie obszarów odpowiedzialnych za abstrakcyjne myślenie. Właśnie z tego powodu od czasu do czasu sięgamy po tę formę przekazu i zachęcam córkę do samodzielnego czytania, dlatego polecam Wam kolejny komiks dla Waszych małych odkrywców stroniących od książek. Może nie od razu sięgną po inne książki, ale już podwaliny pod zainteresowanie tego typu rozrywką będziecie mieli.
Tym razem w krainie komiksów zapanowała zima. W śnieżne klimaty zabiera nas zarówno Lucky Luke (nieprawdopodobne, a jednak!), Smerfy i Kaczor Donald. W końcu styczeń to dobry czas, aby poskakać po śniegu, turlać się w nim, ulepić bałwana lub wyruszyć w podróż, w czasie, której będzie można zjeść rozgrzewającą grochówkę. Oczywiście najlepiej saniami ciągniętymi przez psy. A gdy przypadkowo spłoną zapasy to warto wyruszyć na poszukiwania, bo może się okazać, że nasze nieszczęście będzie szczęściem i dla nas i dla napotkanych. No, ale zagalopowałam się i opowiadam Wam o trzech komiksach na raz, a chciałam tylko o Kaczorze Donaldzie i jego przyjaciołach, czyli słynnego czasopisma „Gigant Poleca”.
Pierwsza z przygód pozwala nam wyruszyć na Antarktydę. Kaczor i Daisy prowadzą udany biznes i kupujący chcą wiedzieć skąd wzięli pomysł na biznes. Nasi bohaterzy opowiadają, że wszystko zaczyna się od sprzątania Kaczego Obserwatorium Astronomicznego przez znudzonego, ale cwanego pracownika, który z komputera wyczytał, że na skutym lodem kontynencie spadł złoty meteoryt. Oczywiście postanowił go zdobyć. Do tego wykorzystał pierwszego naiwniaka, który mu się nawinie. No i padło na Kaczora Donalda, z którym w podróż wyrusza Daisy. Na miejscu oczywiście nie zabraknie pingwinów, zaskakujących zwrotów akcji i mrożących krew w żyłach przygód. Wszystko oczywiście w otoczeniu dużej ilości śniegu, zimowej atmosfery.
Razem z Myszką Miki przenosimy się do XIX wiecznej Wenecji, kiedy włączono ją do Austrii. Młodzi czytelnicy dowiadują się o rozwoju sztuki, istnieniu szkoły artystycznej i zostają wciągnięci w zagadkę detektywistyczną z kradzieżą dzieł sztuki w tle. Oczywiście to nie jedyna przygoda naszych bohaterów z tym motywem, bo w styczniowym numerze pojawia się również tajemniczy złodziej nazywający siebie „Artystą”. Jest tak sprytny i skuteczny, że w sprawę włącza się Interpol i jest w stanie wydać naprawdę dużo pieniędzy, aby złapać złodzieja. Mysi duet po raz kolejny okaże się tu niezawodny.
W tym tomie pojawia się też motyw alternatywnych czy odwróconych światów, mgławicy szczęścia, ukrytych skarbów, ograniczania się do robienie tego, na czym znamy się najlepiej, odpowiedzialności za innych, kreowania wizerunku, pomówień, biografii i przechytrzenia szkodliwej konkurencji. Motywy ważne i poważne, bo pomagające przedyskutować z dzieckiem wiele problemów etycznych. Zdecydowanie polecam!

Komiksy to ta forma przekazu, obok której trudno przejść obojętnie. Nawet przeciwnicy przeczytają komiksowe memy, więc co dopiero miłośnicy. Do tego śmiem twierdzić, że nie ma żadnego, absolutnie żadnego tak skutecznego materiału zachęcającego do czytania przyciągającego uwagę dzieci i nastolatków jak komiksy. Duża ilość dialogów i towarzyszące temu ilustracje wyrabiają w...

Przyjemny tom z przygodami mieszkańców Kaczogrodu i Mysiogrodu. Najbardziej do gustu przypadły mi historie z Myszką Miki.

Przyjemny tom z przygodami mieszkańców Kaczogrodu i Mysiogrodu. Najbardziej do gustu przypadły mi historie z Myszką Miki.

Książka W krainie pingwinów była ciekawa. Długie były rozdziały. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii Giganta tez będą ciekawe. Bardzo polubiłem akurat te książki. Nie mogę się doczekać kolejnego śmiesznego i zabawnego komiksu. Polecam.

Książka W krainie pingwinów była ciekawa. Długie były rozdziały. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii Giganta tez będą ciekawe. Bardzo polubiłem akurat te książki. Nie mogę się doczekać kolejnego śmiesznego i zabawnego komiksu. Polecam.

Najlepszy komiks przeczytany przeze mnie w życiu. Śmieszny, wciągający, komiks, którego nie da się odłożyć.
Polecam każdemu!

Najlepszy komiks przeczytany przeze mnie w życiu. Śmieszny, wciągający, komiks, którego nie da się odłożyć.
Polecam każdemu!