Ocenę na plus wystawiam za zbadanie tak nietypowego tematu. Ogólnie w sumie dobrze się czyta, ciekawe przykłady, anegdoty i wątki historyczne. Polecam.

Ocenę na plus wystawiam za zbadanie tak nietypowego tematu. Ogólnie w sumie dobrze się czyta, ciekawe przykłady, anegdoty i wątki historyczne. Polecam.

Takie tam. Fajnie wydane, nieźle napisane jednak dogłębniejsze analizy dostępne w książkach historycznych z zakresu historii społecznej. IMHO literatura, p-l ( na mój roboczy użytek - pociągowo- lotnicza). Lepiej przeczytać w podróży to niż kolejny ejakulat Remigiusza.

Takie tam. Fajnie wydane, nieźle napisane jednak dogłębniejsze analizy dostępne w książkach historycznych z zakresu historii społecznej. IMHO literatura, p-l ( na mój roboczy użytek - pociągowo- lotnicza). Lepiej przeczytać w podróży to niż kolejny ejakulat Remigiusza.

Prawdę napisali na okładce książki pt. Historia brudu. Brud to nie jest tylko stan ciała. Brud to ideologia, która łączyła się nie tylko z nieczystością fizyczną, ale też z poglądami na zdrowie, seksualność, czy koncepcje dotyczące sensu życia. W książce Katherine Ashenburg znajdziemy mnóstwo szczegółów wyjaśniających wzajemne powiązania brudu fizycznego z moralnym i w ogóle jego wpływ na społeczeństwa i czasy. Autorka uświadamia, że historia brudu jest dość skomplikowana.

To jest wgl super ciekawe, bo ludziom z miasta, szczególnie młodzieży wydaje się, że łazienka z ubikacją to standard i mieszkania zawsze miały je wbudowane, a ludzie byli w miarę czyści. A nie zawsze. Właściwie prywatna łazienka to całkiem młody wynalazek. Zresztą do tej pory na Warszawskiej Pradze, czy wsiach, są kamienice i domy bez bieżącej wody i podłączenia do kanalizacji. Ewentualnie takie z jedną rurą na cały budynek. Wciąż wiele jest na świecie zewnętrznych wychodków.

🕸️ Sinusoida czystości

Na początku książka opisuje dzieje zamykania i otwierania łaźni miejskich oraz przypływów i odpływów mody na mycie bądź niemycie, w zależności od aktualnych trendów i okoliczności historycznych. Czyszczenie się raz było pożądane, a innym razem nie.

Z racji na to, że prywatne łazienki upowszechniły się dopiero w XIX / XX wieku, to wcześniej do utrzymania higieny niezbędne były właśnie publiczne łaźnie. Raz je otwierano, po czym je zamykano z różnych powodów. Starożytność się myła, średniowiecze zdecydowanie mniej, nowożytność prawie wcale. Śmierdzieli wszyscy. Co więcej, ludzie zawsze myśleli, że to zdrowe, niezależnie od tego, co akurat było na tapecie. Dzieje czystości to sinusoida.

🕸️ Rola technologii

Jednak moda to tylko jeden z detali, które pchnęły współczesną ludzkość do wejścia ponownie w wiek czystości. Rewolucja technologiczna umożliwiła doprowadzanie wody do domów. Rury, pompy i inne urządzenia dopiero w XIX wieku stały się wystarczająco sprawne, żeby ułatwić ludziom codzienne utrzymanie higieny ciała. Od tego momentu standard życia mógł już tylko wzrastać.

Pod koniec książki, historia brudu przeplata się z jeszcze innym zjawiskiem, które wsparło ludzi w dążeniu do czystości. Było to czwarta władza, czyli współczesne media i reklama. Producenci środków higieny zwyczajnie chcieli zarobić, więc wynajmowali agencje reklamowe. One zaś poprzez kreowanie mody starały się o podniesienie skuteczności wmawiania ludziom, że nie są dostatecznie czyści. Dzięki temu upowszechniło mydło, a później kosmetyki.

🕸️ Nowy pachnący świat

Ciekawie, że Historia brudu omawia Huxleya i jego podejście do higieny, które opisał w Nowym, wspaniałym świecie (1932). Ashenburg sugeruje, że punktem wyjściowym do skonstruowania przekazu w książce, był jego własny światopogląd na temat czystości fizycznej i społecznego wymogu braku naturalnego zapachu. Ponoć uważał, że częste mycie się to raczej fanaberia i nie był tego wielkim fanem.

Huxley przewidział też, że zachodnia cywilizacja pójdzie w kierunku usuwania wszelkich naturalnych zapachów ciała i zastępowania ich perfumami. Cały ten wątek mnie trochę zaskoczył, bo czytając Huxleya zupełnie nie zwróciłam na ten aspekt uwagi.

🕸️ Kiedyś ludzie żyli w brudzie

Ashenburg udowadnia, że wraz ze zmianą postrzegania brudu szły olbrzymie zmiany mentalne całych społeczeństw. To fascynująca historia pokazująca, że kiedyś było zupełnie inaczej. Niewyobrażalnie inaczej wręcz. Teraz czystość cielesna jest jedynym obowiązującym standardem. Ale za to można być brudnym moralnie.

Prawdę napisali na okładce książki pt. Historia brudu. Brud to nie jest tylko stan ciała. Brud to ideologia, która łączyła się nie tylko z nieczystością fizyczną, ale też z poglądami na zdrowie, seksualność, czy koncepcje dotyczące sensu życia. W książce Katherine Ashenburg znajdziemy mnóstwo szczegółów wyjaśniających wzajemne powiązania brudu fizycznego z moralnym i w...

Bardzo ciekawa i rozwijająca pozycja

Bardzo ciekawa i rozwijająca pozycja

Książka zawiera ciekawe treści, ale gdyby je streścić, to byłaby minimum o 1/3 krótsza.

Książka zawiera ciekawe treści, ale gdyby je streścić, to byłaby minimum o 1/3 krótsza.

Wartka, ciekawa, popularnonaukowa pozycja idealna, gdy chce się przeczytać coś pożytecznego o niezbyt dużym ciężarze gatunkowym. Bywa śmiesznie, bywa straszno, ale warto :)

Wartka, ciekawa, popularnonaukowa pozycja idealna, gdy chce się przeczytać coś pożytecznego o niezbyt dużym ciężarze gatunkowym. Bywa śmiesznie, bywa straszno, ale warto :)

Ciekawa, ale trochę rozwleczona. Temat moim zdaniem nie nadaje się na zbyt długie wywody

Ciekawa, ale trochę rozwleczona. Temat moim zdaniem nie nadaje się na zbyt długie wywody

Historia brudu, a może jednak czystości, no cóż każde pokolenie czystość rozumiało inaczej, ale każde też wprowadzało swoje normy i zwyczaje higieniczne a ten który ich nie przestrzegał był fleją.

Historia brudu, a może jednak czystości, no cóż każde pokolenie czystość rozumiało inaczej, ale każde też wprowadzało swoje normy i zwyczaje higieniczne a ten który ich nie przestrzegał był fleją.

Książka zabiera nas w podróż po rozwoju higieny,
🔹począwszy od starożytności, autorka omawia różnice pomiędzy łaźniami greckimi i rzymskimi i serwuje nam przeróżne smaczki z okresu, jak wygląd publicznych toalet (i używania wspólnych gąbek do podcierania się) czy zbiorniki na urynę, która później mogła być użyta do garbowania skór czy wybielającej płukanki do ust 🤣
🔹przez wieki średnie, z uświęconą ascezą i wybuchem epidemii czarnej śmierci, która przypieczętowała brud w Europie przez następnych kilka stuleci

Książka niesamowicie ciekawa, bardzo szybko się ją czyta. Autorka posiłkuje się bardzo bogatą bibliografią.

Jedyny minus to zbyt duże (moim zdaniem) skupienie się na wieku XX i trochę za mało wiadomości z epok następujących po średniowieczu.

Moja ocena:7/10

Książka zabiera nas w podróż po rozwoju higieny,
🔹począwszy od starożytności, autorka omawia różnice pomiędzy łaźniami greckimi i rzymskimi i serwuje nam przeróżne smaczki z okresu, jak wygląd publicznych toalet (i używania wspólnych gąbek do podcierania się) czy zbiorniki na urynę, która później mogła być użyta do garbowania skór czy wybielającej płukanki do ust 🤣
🔹przez...

Pożądne opracowanie tematu, choć miejscami monotonne.
Dobrze, że są obrazki 😁

Wiecie, którzy wyznawcy religijni byli (słusznie) uważani za najbrudniejszych i najbardziej śmierdzących? Tak, CHRZEŚCIJANIE 😬😬😬
A najczystszy? Muzułmanie....
Te i wiele innych ciekawostek znajdziecie w książce Ashenburg.
Polecam.

Pożądne opracowanie tematu, choć miejscami monotonne.
Dobrze, że są obrazki 😁

Wiecie, którzy wyznawcy religijni byli (słusznie) uważani za najbrudniejszych i najbardziej śmierdzących? Tak, CHRZEŚCIJANIE 😬😬😬
A najczystszy? Muzułmanie....
Te i wiele innych ciekawostek znajdziecie w książce Ashenburg.
Polecam.