56/2023
Rzecz absolutnie zjawiskowa.
Monumentalny historyczny reportaż poświęcony szerzej nieznanym a na pewno zapomnianym wydarzeniom.
Bo o ile Auschwitz, Treblinka i Sobibór istnieją w społecznej świadomości jako miejsca kaźni - głównie narodu żydowskiego – o tyle historie buntów, de facto – powstań, więźniów nie są właściwie obecne w przestrzeni publicznej: nie świętuje się ich rocznic na poziomie państwowym, nie ma tych wydarzeń w programach szkolnej edukacji. Powstanie w Sobiborze odnotowała przynajmniej kinematografia, szkoda tylko, iż owocem tego stały się dwa filmy: pierwszy dramatycznie, groteskowo karykaturalny, drugi – po prostu słaby i płytki.

Michał Wójcik wykonał pracę tytaniczną.
Przedstawił historię trzech powstań obozowych bazując na setkach źródeł: zeznań, pamiętników, wspomnień, akt sądowych itd.
Opracował temat kompleksowo: przedstawił genezę, przebieg oraz skutki więźniarskich zrywów. Jego reportaż przerodził się w swoiste dziennikarskie śledztwo dążące do ustalenia optymalnej prawdy, która często ginie w mrokach pamięci uczestników, w sprzecznych relacjach, inaczej zapamiętanych sytuacjach. Z tej polifonii Autor stara się wydobyć właściwą melodię i naświetlić temat z każdej dostępnej strony.

Wielkim walorem tej publikacji jest styl Autora. Michał Wójcik pisze wspaniałym, kolorowym językiem. Nie ma tu zbędnego patosu, stylistycznych hiperbolizacji. Autor iście po aptekarsku dawkuje emocje, wirtuozersko żongluje nastrojem znajdując równowagę pomiędzy merytoryczną relacją faktograficzną a celnością komentarzy operujących pełną paletą barw emocji, nierzadko tnących ostrzem ironii i sarkazmu.
O tym, jak ważny w reportażu jest język i styl Autora przekonuję się czytając równolegle książkę “Wymazana granica. Śladami II Rzeczpospolitej” Tomasza Grzywaczewskiego. Nie wiem, czy dam radę doczołgać się do końca tego wydawnictwa… Ale to już inna historia.

Książka Michał Wójcika powinna być szkolną lekturą. I to obowiązkową, nie uzupełniającą.

56/2023
Rzecz absolutnie zjawiskowa.
Monumentalny historyczny reportaż poświęcony szerzej nieznanym a na pewno zapomnianym wydarzeniom.
Bo o ile Auschwitz, Treblinka i Sobibór istnieją w społecznej świadomości jako miejsca kaźni - głównie narodu żydowskiego – o tyle historie buntów, de facto – powstań, więźniów nie są właściwie obecne w przestrzeni publicznej: nie świętuje...

Ksiazka jak najbardziej potrzebna, odslaniajaca zapomniany ba czasami i zaklamywany obraz buntu skazanych na smierc ludzi. Troche w czytaniu przeszkadzaly ciagle sprostowania autora ktory mowil X twierdzil ze byl w tym miejscu a to nie mozliwe bo byl tam i tam. Ten zabieg byl konieczny ale przeszkadzal mi w lekturze.

Ksiazka jak najbardziej potrzebna, odslaniajaca zapomniany ba czasami i zaklamywany obraz buntu skazanych na smierc ludzi. Troche w czytaniu przeszkadzaly ciagle sprostowania autora ktory mowil X twierdzil ze byl w tym miejscu a to nie mozliwe bo byl tam i tam. Ten zabieg byl konieczny ale przeszkadzal mi w lekturze.

Książkę czyta się jak dobrą powieść sensacyjną! Autor genialnie oddał grozę sytuacji, napięcie w oczekiwaniu na początek akcji, skrupulatnie opisał sam przebieg każdego z powstań. Ta skrupulatność jest ogólnie na bardzo wysokim poziomie, ponieważ autor drobiazgowo analizuje relacje świadków, wytyka nieścisłości, analizuje i podaje najbardziej prawdopodobny przebieg zdarzeń. Czasami opisywanie różnic w relacjach świadków jest wręcz nużące, ale rozumiem intencje autora - jest to jednak książka historyczna. To co mi się jeszcze bardzo podobało to absolutnie bezstronna ocena postępowania niektórych uczestników buntu czy konspiracji obozowej. Autor nikogo nie stygmatyzuje, nie oskarża, bierze pod uwagę sytuację w jakiej bohaterowie wydarzeń się znaleźli i stara się bardziej rozumieć niż oceniać. Bardzo dobra robota, bardzo ciężka, ale ważna i potrzebna lektura. Jestem pod ogromnym wrażeniem.

Książkę czyta się jak dobrą powieść sensacyjną! Autor genialnie oddał grozę sytuacji, napięcie w oczekiwaniu na początek akcji, skrupulatnie opisał sam przebieg każdego z powstań. Ta skrupulatność jest ogólnie na bardzo wysokim poziomie, ponieważ autor drobiazgowo analizuje relacje świadków, wytyka nieścisłości, analizuje i podaje najbardziej prawdopodobny przebieg zdarzeń....

Michał Wójcik precyzyjnie prowadzi czytelnika po powstaniach w obozach zagłady. Jest po prostu świetny w swoim rodzaju. Od początku do końca, od A do Z, nie pomijając tematów trudnych, przemilczanych i często niewygodnych. Brawo ! Kolejna książką, która wywiera wrażenie na czytelniku.

Michał Wójcik precyzyjnie prowadzi czytelnika po powstaniach w obozach zagłady. Jest po prostu świetny w swoim rodzaju. Od początku do końca, od A do Z, nie pomijając tematów trudnych, przemilczanych i często niewygodnych. Brawo ! Kolejna książką, która wywiera wrażenie na czytelniku.

Książka napisana z nerwem przywołuje kompletnie pominięte w narracjach o II wojnie światowej powstania (i to dwa na trzy udane!) w obozach zagłady. "Zemsta" wypełnia lukę w powszechnej (nie)wiedzy o tamtym czasie. Świetnie się czyta, tak jakbyśmy wojnę poznawali po raz pierwszy, tak świeże jest to spojrzenie.
Dodatkowo autor nie sili się na ustalenie jednej niepodważalnej wersji wydarzeń; godzi się, że każdy z bohaterów ma swoją zapamiętaną historię. Autor prezentuje więc na równych prawach opowieści wielu świadków, co daje efekt oglądania przeszłości przez potłuczoną lornetkę: każdy kawałek pokazuje trochę inną perspektywę.
Wielką zaletą książki jest też nieobecność założonej doktryny czy ideologii, którą autor starałby się udowodnić dobierając wygodne fakty. Książka napisana bez zadęcia. Bez próby udowadniania, kto był lepszy - Polacy czy Żydzi.

Książka napisana z nerwem przywołuje kompletnie pominięte w narracjach o II wojnie światowej powstania (i to dwa na trzy udane!) w obozach zagłady. "Zemsta" wypełnia lukę w powszechnej (nie)wiedzy o tamtym czasie. Świetnie się czyta, tak jakbyśmy wojnę poznawali po raz pierwszy, tak świeże jest to spojrzenie.
Dodatkowo autor nie sili się na ustalenie jednej niepodważalnej...

Tematyka związana z krzywdą człowieka jest trudna. Uważam jednak, że warto sięgać po takie książki dla uczczenia pamięci pokrzywdzonych. Dla prawdy. Ale i dla samego siebie. Osobiście bardzo przeżywam takie historie, ale jednocześnie skłaniają mnie do głębszych refleksji.

Taka właśnie jest książka Michała Wójcika „Zemsta. Zapomniane powstania w obozach zagłady: Treblinka, Sobibór, Auschwitz–Birkenau”. Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo_poznanskie
Autor podjął się żmudnej pracy przejrzenia archiwów i książek historycznych w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: czy ludzie naprawdę nie walczyli o wolność w obozach? I udało mu się znaleźć odpowiedź. A jest ona brutalnie tragiczna.

„Zemsta” przedstawia nie tylko codzienne realia egzystencji w tym piekle na ziemi. Ukazuje również sztuczki oprawców, dzięki którym szerzyli dezorientację pośród nowo przybyłych, uzyskując ich uległość na ostatniej drodze życia. Czasami był to wręcz teatr, przedstawienie prowadzące do śmierci. Ale ci, którzy przeżyli i nie popadli w obłęd, przysięgają zemstę. I spełniają swoją obietnicę. We wszystkich trzech obozach wybuchają powstania po miesiącach czy też latach przygotowań:

2 sierpnia 1943 r. - w Treblince
14 października 1943 r. - w Sobiborze
7 października 1944 r. - w Auschwitz-Birkenau

Stało się. Bez pomocy z zewnątrz, tylko oni sami. Wywalczyli sobie ucieczkę. Tylko co dalej? Czy na pewno zostawili to ziemskie piekło za sobą w momencie przekroczenia granicy obozu?

Tematyka związana z krzywdą człowieka jest trudna. Uważam jednak, że warto sięgać po takie książki dla uczczenia pamięci pokrzywdzonych. Dla prawdy. Ale i dla samego siebie. Osobiście bardzo przeżywam takie historie, ale jednocześnie skłaniają mnie do głębszych refleksji.

Taka właśnie jest książka Michała Wójcika „Zemsta. Zapomniane powstania w obozach zagłady: Treblinka,...

Jeśli tematyka obozowa od zawsze Wami wstrząsa, a jednocześnie wzbudza ogromne zainteresowanie, sięgnijcie po ten tytuł. Michał Wójcik w swojej najnowszej książce pokazuje i jednocześnie przypomina o wydarzeniach, które niejednokrotnie miały miejsce w obozach. Najgłośniejszym z nich było powstanie w gettcie warszawskim, które było największym zrywem Żydów w czasie II wojny światowej. Jednak nie jest to jedyny akt buntu Żydów, którzy w drodze do odzyskania wolności postanowili walczyć. Na co dzień odzierani z godności, zastraszani, postanowili się zorganizować i chociaż spróbować zakończyć piekło, jakie przyszło im przeżyć. Niejednokrotnie w ten sposób sami wydawali na siebie wyrok, a ostatnie oddechy wydawali w komorach gazowych.. trzęsę się nawet pisząc te opinie, nie sposób tutaj o inne emocje.. Autor przekazuje nam te brutalność w sposób wyraźny, dosadny, odczuwamy ją prawie z każdej strony poświęconej powstaniom. Jest to chyba najtrudniejsza książka o takiej tematyce jaką udało mi się przeczytać.

Fakt, że autor przez wiele lat był reporterem a historie osób, o których czytamy na kartach powieści, są historiami osób, które przeżyły to piekło, sprawia, że nie sposób nie podejść do tej książki emocjonalnie. Jest nie tylko ważna, ale przede wszystkim doskonale opracowana historycznie i rzetelnie przedstawia fakty, o których trzeba przypominać. Podzielona na 3 części, opisuje powstania w trzech obozach- Treblince, Sobiborze, Auschwitz- Birkenau.
Jej celem jest pokazać światu, że Żydzi próbowali walczyć do ostatniego tchu. Czytając te powieść obserwujemy również jak wiele siły i odwagi dawała buntującym się nadzieja, która pozwalała przetrwać najgorsze. Książka pokazuje, że nie można być bezsilnym, nawet w momentach całkowitego strachu, a kiedy nazisci odbierali Żydom to co najcenniejsze, Ci postanowili się zemścić, zbuntować i walczyć.

Jeśli tematyka obozowa od zawsze Wami wstrząsa, a jednocześnie wzbudza ogromne zainteresowanie, sięgnijcie po ten tytuł. Michał Wójcik w swojej najnowszej książce pokazuje i jednocześnie przypomina o wydarzeniach, które niejednokrotnie miały miejsce w obozach. Najgłośniejszym z nich było powstanie w gettcie warszawskim, które było największym zrywem Żydów w czasie II wojny...

Michał Wójcik "Zemsta" Zapomniane powstania w obozach zagłady Treblinka, Sobibór, Auschwitz-Birkenau,

wczoraj, 19 kwietnia miała miejsce 78 rocznica powstania w gettcie warszawskim, a zarazem największego zbrojnego zrywu Żydów, którzy w obronie swojej godności, podjęli się walki z okupantem podczas II wojny światowej. Garstka słabo uzbrojonych, niezwykle odważnych i zdeterminowanych ludzi stanęła do walki przeciwko mającym ogromną przewagę Niemcom. Droga wielu uczestników tego powstania skończyła się w komorach gazowych Treblinki, do której trafiały również transporty wywożonych z warszawskiego getta powstańców. To nie było jednak jedyne powstanie w getcie, które miało miejsce podczas II wojny światowej. To nie był również jedyny zryw Żydów do walki. Żydowski opór, konspiracja istniały również w obozach zagłady. O nich właśnie w swojej książce pisze Michał Wójcik.

"Zemsta" podzielona jest na trzy części, każda z nich dotyczy innego obozu, charakteryzując jego strukturę, zasady działania, sposób eksterminacji. O każdym z nich autor, dzięki pozostawionym przez ocalonych świadectwom, ma nadzieję przedstawić czytelnikowi jak najbardziej dokładne świadectwo odwagi i waleczności przebywających w nich więźniów.

Żeby tego dokonać, często używa języka dosadnego, odartego z delikatności, obrazującego tragedię tych, którzy w obozach się znaleźli, zarówno więźniów, którym udało się uciec bądź przeżyć, jak również wszystkich ludzi, których niemiecka machina zagłady skazywała od razu na śmierć. Takie również było życie, tych którzy do obozów zagłady trafiali. Próba odtworzenia przez Michała Wójcika codzienności obozowego życia, niezwykle trudnych warunków, w których przyszło przebywać osadzonym, tworzącym w obozach podwaliny konspiracji, ale również udane zamachy na Niemców i skuteczne ucieczki, powoduje, że wszystkie opisywane obrazy natychmiast przewijają się przed oczami czytelnika jak okrutny, a jednocześnie pełen nadziei, film.

To jednak ludzie są najważniejszymi bohaterami wydarzeń, w których się znaleźli. Autor "Zemsty" podążając śladami swoich bohaterów, niejednokrotnie wskazuje na niejednoznaczność postaw ludzkich.

Stając się współczesnym świadkiem ich zachowania, nie ocenia jednak, stara się natomiast dać jak najbardziej rzeczywisty obraz tamtych wydarzeń. Tym bardziej trudne jest to zadanie, bo świadectwa osób, uczestników wydarzeń, którzy przetrwali obozy koncentracyjne, Zagładę, bywają niepełne i często różnią się od siebie. Po pierwsze, pamięć ludzka jest ulotna. Poza tym i co jest zrozumiałe, każdy ze świadków tamtych czasów najlepiej zapamiętał te, które bezpośrednio go dotyczyły, których sam był świadkiem.

Rolą autora jest być rzetelnym, bazować na wspomnieniach, relacjach, których załączona na końcu bibliografia zawiera kilkanaście stron. To one dają niesamowite świadectwo odwagi, pokazują, że opór był nie tylko możliwy, ale był również przez więźniów stosowny. Trzeba też zaznaczyć, że poza rzeczami okrutnymi, które działy się wokół, możliwe były też akty odwagi, cudowne ocalenia czy szczęśliwe spotkania osób, którym wydawało się, że już nigdy się nie spotkają. O nich również jest ta książka.

W swoim życiu przeczytałam już trochę książek dotyczących Zagłady, poruszających tematykę wojny, obozów, eksterminacji Żydów, oporu stawianego Niemcom. Wszystkie mną poruszyły, na długo pozostając w pamięci. "Zemsta" należeć będzie do takich, których długo nie zapomnę. Surowa, tragiczna, będąca świadectwem niezwykłej odwagi. Lektura obowiązkowa.

Michał Wójcik "Zemsta" Zapomniane powstania w obozach zagłady Treblinka, Sobibór, Auschwitz-Birkenau,

wczoraj, 19 kwietnia miała miejsce 78 rocznica powstania w gettcie warszawskim, a zarazem największego zbrojnego zrywu Żydów, którzy w obronie swojej godności, podjęli się walki z okupantem podczas II wojny światowej. Garstka słabo uzbrojonych, niezwykle odważnych i...

Bardzo ,bardzo dobra książka

Bardzo ,bardzo dobra książka

Całkiem dobra książka opisująca nietypowy i czasami zapominany temat powstań w obozach koncentracyjnych. 📖

Całkiem dobra książka opisująca nietypowy i czasami zapominany temat powstań w obozach koncentracyjnych. 📖