Bardzo dobry wstęp do szerokiego spektrum zagadnień ciało versus umysł. Sporo zagadnień dających do myślenia. Świeże spojrzenie np. na uzależnienia i to w jaki sposób powinno się zmienić podejście do osób nadużywających substancje psychoaktywne (zarówno pod względem moralnym, jak i klinicznym).
Wiele niedomówień, niewystarczające rozwinięcie ciekawych wątków i kwestie, z którymi można polemizować obniżają nieco ocenę. Jak najbardziej polecam jednak tę poszerzającą horyzonty lekturę.

Bardzo dobry wstęp do szerokiego spektrum zagadnień ciało versus umysł. Sporo zagadnień dających do myślenia. Świeże spojrzenie np. na uzależnienia i to w jaki sposób powinno się zmienić podejście do osób nadużywających substancje psychoaktywne (zarówno pod względem moralnym, jak i klinicznym).
Wiele niedomówień, niewystarczające rozwinięcie ciekawych wątków i kwestie, z...

Bezwzględnie poszerza horyzonty. Jednocześnie paradoksalnie brak szerszego spojrzenia na pewne rzeczy można zarzucić autorowi. Kłóciłam się z autorem niemalże na głos w pewnych kwestiach co w sumie jest plusem - bo książka oprócz walorów edukacyjnych wywołuje też emocje. Trochę chaotyczna - zwłacza ostatni rozdział jest słaby. Ogólnie must read.

Bezwzględnie poszerza horyzonty. Jednocześnie paradoksalnie brak szerszego spojrzenia na pewne rzeczy można zarzucić autorowi. Kłóciłam się z autorem niemalże na głos w pewnych kwestiach co w sumie jest plusem - bo książka oprócz walorów edukacyjnych wywołuje też emocje. Trochę chaotyczna - zwłacza ostatni rozdział jest słaby. Ogólnie must read.

"Biologia nadaje życiu sens."

Przykład literatury popularnonaukowej, po jaką sięgam z ogromnym zainteresowaniem, co więcej, która od pierwszych rozdziałów mocno angażuje. Zanurzam się w klimatach pobudzających intelektualnie, podważających ogólnie przyjęte teorie, podsuwających nowe myśli, zaskakujące interpretacje i nieszablonowe pomysły. Pier Vincenzo Piazza spogląda na biologię z innego niż dotychczas ujęcia, nadaje szeroką perspektywę, znamionuje kierunek przyszłego rozwoju. Ciekawe spostrzeżenia, wciągające rozważania, przemawiające do wyobraźni przykłady, frapujące podsumowania. Odwracanie na lewą stronę tego, co dotychczas było na prawej, i próba połączenia obu obrazów. Nowe podejście nie sprowadza już istoty człowieka do materii, ale używa materii, by wyjaśnić naturę człowieka i w końcu ją zrozumieć. Język narracji przyjazny i przejrzysty, ale bez zbędnej prostoty i usilnego wyrzekania się naukowego żargonu. Materiał logicznie uporządkowany, partie myśli podzielone na małe segmenty. Tytuły i podtytuły trafnie wskazują moment rozważań, w którym znajdujemy się.

Natura ludzka jest złożona, skomplikowana, wielowarstwowa. Jej postrzeganie opiera się na dwóch filarach, materialnym i niematerialnym. Wieki potwierdzaliśmy wyszczególnienie dwóch cząstek życia, ciała i duszy, taką utrwalaliśmy koncepcję istoty ludzkiej. Dwoistość ściśle wkomponowaliśmy w odbiór siebie samego i innych. Autor przekonuje, że za niewyobrażalnymi możliwościami, jakich dorobiła się cywilizacja dwudziestego pierwszego wieku, spektakularnego postępu wiedzy i technologii, jeszcze nieśmiało, ale pojawia się odmienne rewolucyjne widzenie. Współczesna wiedza biologiczna pozwala wznieść się do poziomu niematerialnej natury człowieka, nie odrzucać jej, a akceptować, czynić realną. Następuje godzenie niematerialnego z materią. Co więcej, umysł i biologia są niezwykle zmienne, żywią się środowiskiem, kształtują doświadczeniami życiowymi, na przekór myśli, że biologia to owoc niezmiennego genetycznego dziedzictwa. Zaskakujące wskazywanie względnej stabilności naszej osobowości. Z omawiania materii przechodzimy do aspiracji, koncepcji wolności przeżywania i rozwoju, zrozumienia sensu życia i miejsca człowieka we wszechświecie, katalizowaniu entropii i tożsamości. Pod koniec, zaglądamy w strefę nadmiaru, norm i normalności, wad i chorób, w tym otyłości i narkomanii. Zafascynowały mnie zagadnienia historycznych i obecnych odkryć neurologicznych, polifonii białek, skali interpretacji komórki jako miasta, organizmu jako galaktyki, homo endostaticusa, homo exostaticusa i homo interstaticusa.

bookendorfina.pl

"Biologia nadaje życiu sens."

Przykład literatury popularnonaukowej, po jaką sięgam z ogromnym zainteresowaniem, co więcej, która od pierwszych rozdziałów mocno angażuje. Zanurzam się w klimatach pobudzających intelektualnie, podważających ogólnie przyjęte teorie, podsuwających nowe myśli, zaskakujące interpretacje i nieszablonowe pomysły. Pier Vincenzo Piazza spogląda na...

Po książki popularnonaukowe sięgam naprawdę rzadko. A dlaczego? Bo tak naprawdę mało jest takich, które mogłyby mnie zainteresować. Czy więc ta książka jest inna? Sprawdźmy to!
Czy możemy liczyć, że naszą zmienną naturę, niekiedy przelotne albo błahe aspiracje, zachowania czy wreszcie uduchowienie uda nam się wyjaśnić poprzez poznanie mechanizmów biologicznych? Dlaczego szukamy wolności, ale kochamy też porządek?
Pier Vincenzo Piazza jest neurologiem, który uważa, że współczesna biologia może wyjaśniać nie tylko, jak przebiegają procesy w ciele człowieka, ale także dlaczego coś się dzieje w naszym wewnętrznym świecie. Uznaje za bezpodstawny klasyczny podział na materialne ciało i nie biologiczną naturę człowieka, duszę. Twierdzi, że zrozumienie relacji między ciałem a duchem, naturą a kulturą, biologią a psychologią jest możliwe, gdy zaczniemy od poznania mózgu i komórek naszego ciała. Wyjaśnia nam na przykład jak traumatyczne doświadczenia życiowe mogą wpisać się w nasze neurony, wykazuje, że dążenie do szczęścia i przyjemności to wytwory ewolucji oraz mówi nam jakie modyfikacje mózgu mogą pchnąć jednostkę w szpony uzależnienia. Jednym z głównych założeń autora w swojej książce jest udowodnienie, że wszystko tak naprawdę zawdzięczamy nauce i biologii, a nie niematerialnym duchom w które usilnie większość z nas wierzy. Że tak naprawdę wszystko co znamy, znamy dzięki ewolucji oraz w pełni funkcjonowaniu naszych mózgów.
Nie powiem, na samym początku kiedy sięgnęłam po tę pozycję czytało mi się ją odrobinę ciężko. Te wszystkie tematy poruszane już na samym początku rozdziałów wydawały się dla mnie ciężkie i przytłaczające, ale z każdym kolejnym rozdziałem było już łatwiej. Powiem Wam , że nawet dobrze mi się to wszystko czytało, choć niektóre tematy powiały z lekka nudą ( albo ja za bardzo ich po prostu nie zrozumiałam).
Dostajemy tu też dużą informację na temat tego jak funkcjonuje nasz mózg, jak to jest z naszymi genami czy chociażby dlaczego to wszystko jest też zależne od na przykład powietrza i jego jakości czy chociażby od tego co jemy. Porusza także tematykę związaną z nasza psychiką, uzależnieniami czy bezsennością i przede wszystkim zahacza także o stres, które te wszystkie komplikacje w większości powoduje.

Autor w swojej książce porusza nie tylko takie tematy; porusza tematy dotyczące otyłości wśród ludzi, narkomanii i związane z tym wszystkim legendy i mity. Ciekawie jest tu też przedstawiony punkt naszej wiary w duszę i wszelkie wierzenia.
Książka „Homo biologicus” to pozycja, która dostarcza nam dużo ciekawej i przede wszystkim naprawdę ogromnej wiedzy na temat naszej ludzkości, biologii i chemii z nami związanej. W pewien sposób rozszerza nam wiedzę, którą powinniśmy już posiadać choćby z lekcji biologii, ale ….tu jest to wyjaśnione jakby odrobinę ciekawiej.
Polecam sięgnąć Wam po tę pozycję, nie ma co się jej bać!

Po książki popularnonaukowe sięgam naprawdę rzadko. A dlaczego? Bo tak naprawdę mało jest takich, które mogłyby mnie zainteresować. Czy więc ta książka jest inna? Sprawdźmy to!
Czy możemy liczyć, że naszą zmienną naturę, niekiedy przelotne albo błahe aspiracje, zachowania czy wreszcie uduchowienie uda nam się wyjaśnić poprzez poznanie mechanizmów biologicznych? Dlaczego...

Muszę przyznać, że mam problem z oceną tej książki. Stawiane w niej tezy, wyjaśnienia pewnych zjawisk oraz prognozy i pomysły dotyczące przyszłości są niesamowicie ciekawe, natomiast są podane w momentami trudnej do odbioru formie. Trzeba być po prostu na to przygotowanym.
Możliwe, że tytuł zasugerował mi, że będzie to książka podobna do “Homo Deus” czy “Homo Sapiens”, których jestem ogromną fanką i automatycznie spodziewałam się podobnej narracji.
Tymczasem początek okazał się dla mnie ciężki do przebrnięcia, bardzo akademicki i naszpikowany trudnymi słowami i zwrotami (np. humanocentryzmy dualistyczne, aberracja, symbioza przez fuzję i koabitację, reprodukcja symbiontów niematerialnych, genom jako instrument poliwalentnej muzyki, inherentne i emergentne, etc.). Zdecydowanie nie jest to lekki tekst, który można pochłonąć w jeden czy dwa wieczory, wymaga skupienia. Mimo że bardzo lubię literaturę popularnonaukową i nieobce mi są teksty akademickie, niektóre zdania musiałam czytać po dwa razy. Na szczęście po ciężkich początkowych kilkudziesięciu stronach robi się coraz lepiej. Czytelnik może już przyzwyczaić się do stylu autora, ale też autor dopasowuje się bardziej do odbiorcy, chociażby wspomagając się w wyjaśnieniach skomplikowanych zagadnień ułatwiającymi ich zrozumienie metaforami.
Sam temat książki jest niezwykle interesujący, pada w niej sporo stwierdzeń, które na pierwszy rzut oka mogą się wydawać wręcz kontrowersyjne, jednak są podparte bardzo sensownymi argumentami autora. Autor pokazuje jak bardzo w naszej kulturze zakorzeniony jest pogląd, że człowiek składa się z części materialnej i niematerialnej, jak wiele z naszych zachowań tłumaczymy tą drugą, choć tak naprawdę wszystkie badania z ostatnich lat zdecydowanie pokazują, że każdy z aspektów naszego życia, nawet taki jak choćby pragnienie wolności, można wyjaśnić opierając się jedynie na biologii i ewolucji.
“Aby naprawdę zrozumieć kim jesteśmy, trzeba cofnąć się do tego czym byliśmy w czasach prehistorycznych. Żyjemy z mózgiem, który nie zmienił się od tysięcy lat”
Z wykształcenia jestem psychologiem, dlatego moją szczególną uwagę zwrócił fragment mówiący o tym, że psychologia tak naprawdę jest biologią. Z dużym zainteresowaniem przeczytałam również rozdziały o otyłości i uzależnieniu od środków psychoaktywnych.
Książka dostarcza naprawdę wielu informacji, skłania też do zmiany perspektywy przy analizowaniu niektórych problemów społecznych i przemyślenia pewnych kwestii.
“Idea człowieka jako eterycznej nieśmiertelnej duszy, która tylko przelotnie tu gości, pozbawia nas poczucia prawdziwej przynależności do przyrody i do naszej planety. Bo dlaczego właściwie mielibyśmy chronić i szanować rzeczywistość, do której nie przynależymy?”

Warto, choć na pewno nie każdemu przypadnie do gustu.

Muszę przyznać, że mam problem z oceną tej książki. Stawiane w niej tezy, wyjaśnienia pewnych zjawisk oraz prognozy i pomysły dotyczące przyszłości są niesamowicie ciekawe, natomiast są podane w momentami trudnej do odbioru formie. Trzeba być po prostu na to przygotowanym.
Możliwe, że tytuł zasugerował mi, że będzie to książka podobna do “Homo Deus” czy “Homo Sapiens”,...

Jeśli tak to recenzja „Homo Biologicus. Jak biologia wyjaśnia ludzką naturę” Piera Vincenzo Piazzy jest w sam raz dla was!
Czy da się wszystko wyjaśnić zasadami biologii? Skąd w człowieku źródło zachowań, aspiracji czy zmienność decyzji? Co nas napędza do takich, a nie innych działań?
Brzmi ciekawie, prawda? Ale chyba nie do końca wyszło...
Literatura popularnonaukowa kojarzy mi się zawsze ze źródłem wiedzy dla amatorów tematu. Dla ludzi, którzy nie mają weny czytać nudnych artykułów naukowych.
Cała książka w języku przypomina zbyt długi artykuł naukowy, który ktoś dodatkowo przekombinował próbując zrobić z tego coś luźniejszego. Co otrzymujemy w efekcie?
Język nie porywa i jest męczący, a to przez ilość specjalistycznych pojęć, które pomieszane i ze zbyt obszernie opisanymi definicjami tworzą groch z kapustą.
Kolejną rzeczą jest to, ze książka w głównej mierze oscyluje wokół jednego tematu: połączenia ciała i duszy. Myślałam, ze będzie więcej faktów i twardej nauki, a dostałam wielki referat o potrzebie zrozumienia duszy, który momentami był zbyt rozwlekły.
Przez to wszystko miałam wrażenie, ze nie czytam o nauce jako faktach, tylko o filozoficznych dywagacjach. Drażniło mnie to strasznie, ponieważ jestem osobą raczej z tych, które preferują proste przekazywanie informacji,a nie kręcenie się w kółko wokół tematu bez jasnego przejścia do sedna.
Książka trochę mnie zawiodła, bo spodziewałam się czegoś troszkę innego. Prawdą jest jednak, ze dowiedziałam się z książki kilku ciekawych rzeczy. Jednak mam wrażenie, ze przez wyżej wymienione uwagi cześć treści po prostu mi się rozmyła, a przez to ominęło mnie kilka smaczków.
Uważam, ze byłaby to dobra pozycja dla osób, które się naprawdę mocno pasjonują takimi tematami.

Jeśli tak to recenzja „Homo Biologicus. Jak biologia wyjaśnia ludzką naturę” Piera Vincenzo Piazzy jest w sam raz dla was!
Czy da się wszystko wyjaśnić zasadami biologii? Skąd w człowieku źródło zachowań, aspiracji czy zmienność decyzji? Co nas napędza do takich, a nie innych działań?
Brzmi ciekawie, prawda? Ale chyba nie do końca wyszło...
Literatura popularnonaukowa...

Książka do przeczytania. Z początku trudna, ale warta lekkiego wysiłku na tym właśnie początku. Porusza ciekawe tematy w sposób zupełnie inny niż jesteśmy przyzwyczajeni. To pokrótce, bardziej szczegółowo zapraszam:
https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2020/12/homo-biologicus-pier-vincenzo-piazza.html?m=1

Książka do przeczytania. Z początku trudna, ale warta lekkiego wysiłku na tym właśnie początku. Porusza ciekawe tematy w sposób zupełnie inny niż jesteśmy przyzwyczajeni. To pokrótce, bardziej szczegółowo zapraszam:
https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2020/12/homo-biologicus-pier-vincenzo-piazza.html?m=1

Gdybym miała opisać tę książkę jednym zdaniem, powiedziałabym: gdyby książka miała 100 stron, byłaby to bardzo dobra książka. Niestety autor powtarza to zbyt często i zbytnio stara się spopularyzować książkę. Wiele dobrych myśli miesza się z prymitywnymi osobistymi historiami autora.

Główną ideą książki jest udowodnienie, że wiara w niematerialnego ducha ludzkiego jest naukowo błędna, zwłaszcza biorąc pod uwagę osiągnięcia XXI wieku. w naukach biologicznych. Książka skupia się na funkcjonowaniu naszych mózgów, naszych genów i naszej zależności od wody, powietrza i pożywienia. Jest to w zasadzie książka o tym, co dała nam ewolucja, a czego nie.

To, co odróżnia tę książkę od innych książek, to fakt, że omawia ona problem otyłości i narkomanii z wystarczającą szczegółowością. Autor argumentuje, że osoby uzależnione od narkotyków nie muszą być więzione, ale traktowane jako osoby chore psychicznie. Tą książką autor stara się zmienić zakorzenione w społeczeństwie mity o ludziach otyłych i narkomanach, ale te mity raczej nie znikną szybko.
Książka jest z pewnością godna uwagi, ale autor za bardzo rozszerzył niektóre miejsca, a niektóre też skrócił.

Książka, która naprawdę zadziwiła mnie niezwykłą klarownością i pragnieniem biologicznej rewolucji, silnie nasyconym stronami. Dogłębnie analizuje te aspekty, które zawsze były uważane za pogranicze nauki, eliminuje te absurdalne przekonania, odrzucając je z logiczną siłą jeden po drugim. Obserwuj świat i społeczeństwo we wszystkich jego aspektach, przechodząc od religii do fizyki, od norm do normalności, zawsze oczami współczesnej biologii, która jest panem świata.

Ogólnie rzecz biorąc, książka jest warta czasu, ale jest przeładowana niepotrzebnymi szczegółami i wnioskami, aby książka była jak najbardziej popularna.

Gdybym miała opisać tę książkę jednym zdaniem, powiedziałabym: gdyby książka miała 100 stron, byłaby to bardzo dobra książka. Niestety autor powtarza to zbyt często i zbytnio stara się spopularyzować książkę. Wiele dobrych myśli miesza się z prymitywnymi osobistymi historiami autora.

Główną ideą książki jest udowodnienie, że wiara w niematerialnego ducha ludzkiego jest...

Homo biologicus. Jak biologia wyjaśnia ludzką naturę" to bardzo ciekawa książka popularnonaukowa napisana przez Piera Vincezno Piazzę, lekarza psychiatrę i neurobiologa specjalizującego się w leczeniu zaburzeń psychicznych i uzależnień. Dowiemy się z niej między innymi tego, dlaczego szukamy wolności choć bardzo kochamy porządek i co sprawia, że uważamy się za gatunek nadrzędny na kuli ziemskiej.
Czy wszystkie nasze zachowania i aspiracje można wyjaśnić poprzez poznanie mechanizmów biologicznych?
Odpowiedzi na te pytania można szukać właśnie w tej książce.
"Homo biologicus" to prawdziwa kopalnia wiedzy, teorii i eksperymentów. Autor stara się wyjaśnić, jak przebiegają procesy w ciele człowieka, a także co dzieje się w naszym wewnętrznym świecie. Odrzuca podział na materialne ciało i niematerialną duszę i twierdzi, że zrozumienie realacji między ciałem a duszą należy zacząć od poznania mózgu i komórek naszego ciała.
Polecam Wam dawkować tę książkę i czytać ją powoli, bo ilość wiedzy oraz informacji może niekiedy troszkę przytłoczyć 😉 Ja czytałam ją wybranymi rozdziałami, zaczynając od tych, które najbardziej mnie interesowały. Książka podzielona jest na trzy części: materię, aspiracje oraz kwestie nadmiaru. Mnie bardzo zainteresowało naukowe i historyczne przedstawienie wiary w duszę.
"Homo biologicus" dostarcza nam ogromnej i bardzo ciekawej wiedzy z zakresu biologii i chemii. Podczas czytania książki niejednokrotnie czułam się jakbym przespała w szkole wszystkie lekcje z tych przedmiotów 🙈 Nie będę Was jednak przekonywać, że książkę czyta się łatwo i przystępnie, bo polifonia białek czy synapsy zmieniające mózg mogą każdego z Was przerazić, ale tutaj w razie czego z pomocą przychodzi nam słownik znajdujący się z tyłu książki 😉 Oprócz tych wszystkich tajemniczych pojęć możemy także przeczytać o wpływie stresu na nasze ciała i psychikę, o bezsenności czy uzależnieniach. Zatem nie bójcie się tej książki i sięgnijcie po nią, jeśli poprostu lubicie wiedzieć więcej 🙂

Homo biologicus. Jak biologia wyjaśnia ludzką naturę" to bardzo ciekawa książka popularnonaukowa napisana przez Piera Vincezno Piazzę, lekarza psychiatrę i neurobiologa specjalizującego się w leczeniu zaburzeń psychicznych i uzależnień. Dowiemy się z niej między innymi tego, dlaczego szukamy wolności choć bardzo kochamy porządek i co sprawia, że uważamy się za gatunek...

Książka "Homo biologicus" autorstwa neurobiologia Piera Vincenzo Piazza ukazała się nakładem @wydawnictwomuza . Jest to książka popularnonaukowa podzielona na trzy części: materię, aspiracje oraz kwestie nadmiaru. Autor stara się wyjaśnić jaka jest różnica między ciałem i duchem człowieka, twierdząc że na nasze ciało bardzo duży wpływ ma sfera duchowa zaś na to jak ukształtuje się nasz mózg ma wpływ otoczenie. Książka pozwala nam dowiedzieć się czegoś więcej o przebiegu ewolucji oraz wyjaśnia co ma wpływ na to, że odczuwamy pragnienie, wybieramy napoje słodzone od wody, cenimy wolność oraz dlaczego się uzależniamy. Biologia rządzi w każdym aspekcie naszego życia. W ostatnim rozdziale mamy w bardzo ciekawy sposób opisane jak poszczególne substancje uzależniające wpływają na nasz mózg, sprawność oraz zachowanie. Jest to bardzo ciekawa ale nie łatwa książka. Napisanie jej językiem medycznym sprawia spore trudności w zrozumieniu i tu bardzo dobrze, że mamy słownik wyjaśniające te wszystkie niezrozumiałe pojęcia. Fani biologii i chemii na pewno będą zadowoleni. Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz.

Książka "Homo biologicus" autorstwa neurobiologia Piera Vincenzo Piazza ukazała się nakładem @wydawnictwomuza . Jest to książka popularnonaukowa podzielona na trzy części: materię, aspiracje oraz kwestie nadmiaru. Autor stara się wyjaśnić jaka jest różnica między ciałem i duchem człowieka, twierdząc że na nasze ciało bardzo duży wpływ ma sfera duchowa zaś na to jak...