Wyjątkowa książka, nacechowana różnorodnymi emocjami, w większości niestety złymi i raniącymi. Autorka dotyka kilku trudnych tematów - depresji poporodowej, choroby dziecka, walki o życie, śmierci, kryzysu małżeńskiego. Emocjonalna i trudna, ale mimo wszystko niosąca nadzieję. Natalia jest przykładem kobiety doświadczanej przez los, ale potrafiącej podnieść się z kolan i walczyć o siebie, o rodzinę, o wiarę. Często mówimy, że to dzieciństwo kształtuje naszą osobowość i ma ogromny wpływ na to kim jesteśmy. Natalia pokazuje, że można wybrać inaczej, można żyć po swojemu, ufać swoim uczuciom, nawet jeżeli płaci się za to jakąś cenę. Bo jak mówił klasyk - "trudno nie wierzyć w nic"...

Wyjątkowa książka, nacechowana różnorodnymi emocjami, w większości niestety złymi i raniącymi. Autorka dotyka kilku trudnych tematów - depresji poporodowej, choroby dziecka, walki o życie, śmierci, kryzysu małżeńskiego. Emocjonalna i trudna, ale mimo wszystko niosąca nadzieję. Natalia jest przykładem kobiety doświadczanej przez los, ale potrafiącej podnieść się z kolan i...

Natalia ma czteroletnią córeczkę Michasię,dziewczynka jest bardzo inteligentna jak na swój wiek,potrafi wyrecytować wierz z pamięci,umie precyzyjnie,dokładnie podać rodzaje aut,które danego są rozkładu jazdy.
Gdy Natalia dowiaduje się od lekarza,że jej dziecko cierpi na zespół Aspergera załamuje się i do tego ciężko przechodzi narodziny syna.
Autorka powieści przestawia niepełnosprawność niepełnosprawnego dziecka i zmaganie się matki z tą chorobą swojej córki.
Poruszyła mnie książka do głębi serca,chwyta bardzo.
Sporo emocji,wzruszeń doznałam pobyć czytania tej pięknej,wzruszającej powieści.

Natalia ma czteroletnią córeczkę Michasię,dziewczynka jest bardzo inteligentna jak na swój wiek,potrafi wyrecytować wierz z pamięci,umie precyzyjnie,dokładnie podać rodzaje aut,które danego są rozkładu jazdy.
Gdy Natalia dowiaduje się od lekarza,że jej dziecko cierpi na zespół Aspergera załamuje się i do tego ciężko przechodzi narodziny syna.
Autorka powieści przestawia...

„Nagle zrozumiałam, że to nie ciemność jest przekleństwem…. przekleństwem jest trwanie w ciemności, w rozpaczy, w poczuciu winy… “

Natalia to młoda kobieta, mężatka, mama dwójki dzieci. Jej czteroletnia córeczka Michasia swym zachowaniem bardzo odbiega od zachowania innych dzieci w jej wieku. Uwielbia samochody, statki, całe dnie spędza przy oknie z fascynacją ogląda ruch na ulicy, bez zająknięcia potrafi wyrecytować rozkład jazdy autobusów. Dziewczynka nie znosi hałasu, brudu, nie potrafi okazać emocji. W końcu pada diagnoza, Michasia ma zespól Aspergera. Natalia właśnie urodziła synka Bartusia, wkrótce okazuje, że ma on poważną, zagrażającą życiu wadę serca. Dla Natalii jest to cios w plecy. Bardzo trudno jest się jej odnaleźć w tym wszystkim. Brak wsparcia od ciągle niezadowolonego i nieobecnego męża – Marka pogłębia jej smutek, zniechęcenie, niemoc i rozgoryczenie. Może liczyć na pomoc serdecznej przyjaciółki, z którą znają się prawie całe życie. Rodzice dawno temu odwrócili się od niej. Kobieta popada w depresję.

Pisarka podjęła się bardzo trudnych, bolesnych, życiowych tematów. Wyraźnie, szczerze i bardzo realnie ukazała blaski i cienie macierzyństwa. Pokomplikowane relacje międzyludzkie, brak zrozumienia i wsparcia od najbliższych. Ciągła krytyka, wyobcowanie, żal. Depresja poporodowa, jej straszne oblicze, w dalszym ciągu tak bardzo niezrozumiałe i bagatelizowane przez otoczenie. Trudne wybory i ich konsekwencje. Złe wspomnienia z dzieciństwa, wiecznie niezadowolona matka, poczucie winy, za duże wymagania, którym w żaden sposób nie można sprostać. Nieumiejętność przyjmowania pomocy, poczucie bycia niedobrą matką. Wszechogarniająca bezradność. Zdrada, aborcja, rozwód…

Powieść przesiąknięta jest bólem, niemocą, samotnością, smutkiem. To świat wielu matek. Przykuwa uwagę i niesie nadzieję. Wartościowa, mądra, daje do myślenia. Bardzo polecam.

http://tatiaszaaleksiej.pl/cuda-sa-mozliwe/

„Nagle zrozumiałam, że to nie ciemność jest przekleństwem…. przekleństwem jest trwanie w ciemności, w rozpaczy, w poczuciu winy… “

Natalia to młoda kobieta, mężatka, mama dwójki dzieci. Jej czteroletnia córeczka Michasia swym zachowaniem bardzo odbiega od zachowania innych dzieci w jej wieku. Uwielbia samochody, statki, całe dnie spędza przy oknie z fascynacją ogląda ruch...

"Cuda są możliwe " Emilii Litwinko.
🌲
Cuda są mozliwe tylko czy my potrafimy je dostrzec ? Czy cud dla nas to jest coś niezwykłego, pełnego majestatu i blichtru .... czy cud to każda mała rzecz, która zdarzy się zwykłego szarego dnia , rozjasniając go choć na chwilę.
🌲
Ten rok jest przełomowy jeżeli chodzi o takie małe odkrycia.
🌲
Tytułowa bohaterka zmaga się z wieloma problemami. Córka z podejrzeniem Aspergera , chory synek. W pewnym momencie nie daje już rady... umiera wewnętrznie, jest jej już wszystko jedno. Potrzebuje wsparcia ..
🌲
Ma pretensje do ludzi , do Boga. I w pewnym momencie powoli , mozolnie sytuacja pozwala uwierzyć w dobre rozwiązanie.
🌲
" poczułam w sercu, że Bóg nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Że On naprawdę może wszystko ".
🌲
" Bóg dotrzymał słowa, tylko my patrzymy inaczej. Nam się wydaje, że co innego daje szczęście. Prawdziwym nieszczęściem nie jest wcale śmierć, tylko brak miłości ".
🌲
" nagle zrozumiałam , że to nie ciemność jest przekleństwem.... przekleństwem jest trwanie w ciemności, w rozpaczy , w poczuciu winy...."
🌲
Książka ta traktuje o wielu ważnych przesłaniach, ale najważniejsze dla mnie to fakt, że nie jestem sama. Że Bóg jest przy nas, pomimo ciężkich sytuacji nigdy nas nie zostawia. I ta pewność jest najważniejsza. A fakt , że sprawy nie zawsze są rozwiązane w taki sposób, jaki byśmy chcieli.... Bóg jest już za zakrętem i widzi co będzie dalej

"Cuda są możliwe " Emilii Litwinko.
🌲
Cuda są mozliwe tylko czy my potrafimy je dostrzec ? Czy cud dla nas to jest coś niezwykłego, pełnego majestatu i blichtru .... czy cud to każda mała rzecz, która zdarzy się zwykłego szarego dnia , rozjasniając go choć na chwilę.
🌲
Ten rok jest przełomowy jeżeli chodzi o takie małe odkrycia.
🌲
Tytułowa bohaterka zmaga się z wieloma...

Wydawnictwo eSPe ma swoją serię książek Opowieści z wiary, po które sięgam przy każdej możliwej okazji. Jest to seria książek obyczajowych, które zachwycają i ściskają mocno za serce. To seria opowieści o codzienności przede wszystkim tej trudnej, ale to też i seria, która sprawia, że zupełnie inaczej spojrzymy na życie.
To moje pierwsze spotkanie z Emilią Litwinko, chociaż jak przeczytałam w biografii, autorka ma na swoim koncie powieść Zuzanna, a także kilka książek dla dzieci.
Natalia, bo tak na imię ma nasza bohaterka to żona i mama czteroletniej Michasi, która właśnie spodziewa się dziecka. Na świat przychodzi jej synek, ale na drodze do pełnego szczęścia i radości z macierzyństwa dochodzi tona zmartwień. Okazuje się, że nowonarodzony synek ma wadę serca, a jakby tego było mało to u Michasi stwierdzono właśnie zespół Aspergera. To strasznie dużo jak na barki jednej osoby. Czytając zastanawiałam się jak można normalnie funkcjonować mając ciągle w tyle głowy, że młodsze dziecko czeka skomplikowana operacja serca, a i starsze dziecko wymaga mnóstwa opieki i poświęconego czasu?
Natalia może liczyć w zasadzie tylko na wsparcie przyjaciółki, bo mąż ucieka w pracę, a rodzice odwrócili się od niej. Jest jeszcze ktoś dzięki komu Natalia ma siły walczyć każdego dnia. To Bóg, ponieważ nasza bohaterka jest bardzo wierzącą osobą, ale Natalia też wątpi, bo czy Bóg zesłałby na kobietę tyle zmartwień? Każda kolejna zła wiadomość sprawia, że w konsekwencji nasza bohaterka popada w depresję i nie ma siły, bo podnieść się z łóżka, a co tu dopiero mówić o opiece nad dziećmi, które wymagają poświęcenia 24 godziny na dobę? Jak poradzi sobie Natalia? Sięgnijcie koniecznie po Cuda są możliwe, bo to wartościowa i pełna emocji powieść.
Przyznaję, że czytając Cuda są możliwe ryczałam jak bóbr i nie umiałam powstrzymać łez, które jakby się uparły i wszystkie chciały wyjść na zewnątrz w jednej chwili. Autorka pokazała nam świat pełen smutku i samotności, świat wielu matek, które jak lwice walczą o codzienność dla swoich dzieci. To powieść o matce bohaterce, bohaterce każdego dnia, która chociaż nie raz upad to się nie poddaje i wstaje, że by walczyć
A emocji w Cuda są możliwe jest tyle, że spokojnie wystarczyłoby na trzy książki, ale pamiętajcie, że po każdej burzy przychodzi słońce, a po nocy dzień, a cuda są możliwe.
Jeśli nie znacie serii Opowieści z wiary to zachęcam Was gorąco do sięgnięcia po nią, bo to książki nie tylko wartościowe, ale też książki, które skłaniają do refleksji i zadumy nad własnym życiem.

Wydawnictwo eSPe ma swoją serię książek Opowieści z wiary, po które sięgam przy każdej możliwej okazji. Jest to seria książek obyczajowych, które zachwycają i ściskają mocno za serce. To seria opowieści o codzienności przede wszystkim tej trudnej, ale to też i seria, która sprawia, że zupełnie inaczej spojrzymy na życie.
To moje pierwsze spotkanie z Emilią Litwinko, chociaż...

Pod szyldem Wydawnictwa eSPe od pewnego czasu ukazuje się seria Opowieści z Wiary, która zawiera w sobie sporo często niełatwych, lecz jednocześnie ogromnie budujących i pokrzepiających opowieści o ludzkiej codzienności.

Jedną spośród nich jest książka Emilii Litwinko „Cuda są możliwe”. Główną bohaterką jest Natalia, która jest mamą czteroletniej Michasi, a niebawem na świat przyjdzie Bartek, na którego narodziny Natalia i Marek bardzo czekają.

Gdy synek przychodzi na świat Natalia wraz z mężem są bardzo szczęśliwi, zwłaszcza, że ich starsza córeczka jest nad wyraz grzeczna i ułożona, co niewątpliwie jest dużym plusem, gdy w rodzinie pojawia się maleństwo. Jednak rodzinna sielanka nie trwa długo, ponieważ okazuje się, że maleńki Bartek jest ciężko chory i musi przejść skomplikowaną operację serca. Na skutek wielu różnych wydarzeń i sytuacji Natalia dowiaduje się również, iż Michalinka ma zespół Aspergera.

W życiowych trudach wspiera Natalię jej wieloletnia przyjaciółka Karolina. Marek niestety coraz bardziej ucieka w pracę, co powoduje coraz większe oddalanie się od siebie małżonków.

Natalia zmagając się z ciągle nowymi przeciwnościami losu zaczyna tracić grunt pod nogami. Najczęściej zostaje sama z dwojgiem wymagających na różne sposoby szczególnej opieki dzieci… Marek ciągle pracuje, a na matkę także nie może liczyć, bo mają ze sobą bardzo trudne relacje. Nawet wiara w Boga, która zawsze była dla kobiety ogromną podporą zdaje się ją zawodzić.

Autorka w swojej książce w sposób bardzo wyrazisty ukazała blaski i cienie macierzyństwa, nie bała się także poruszyć tematu depresji poporodowej, który nadal bardzo często bywa bagatelizowany i przemilczany.

W książce naświetlone zostały też inne kryzysy dotykające człowieka, są to np. kryzys małżeński, czy kryzys wiary. Przed bohaterami piętrzą się różnorodne trudności i niejednokrotnie muszą oni dokonywać niełatwych wyborów.

Jest to opowieść przepełniona emocjami, a perypetie bohaterów skłaniają czytelnika do refleksji. Emilia Litwinko poprzez historię, która wyszła spod jej pióra pokazuje, że nawet po najgwałtowniejszej burzy wychodzi słońce i to, co wydawało się niemożliwe nabiera całkiem realnych kształtów, chociaż oczywiście nie zawsze takich, jakie początkowo zakładaliśmy, niemniej jednak całkiem dobrych.

Jeśli macie zatem ochotę na ciepłą, choć nie cukierkową opowieść o tym, że perspektywa niekiedy się zmienia, ale cuda zawsze są możliwe to zapraszam Was serdecznie do świata bohaterów, z którymi łatwo się utożsamić, bo podobnie jak każdy z nas na kartach tej książki przeżywają oni swoje wzloty i upadki. Uczą się przy tym wielu rzeczy o sobie, a po życiowych sztormach odbudowują na nowo własny świat i wzajemne relacje.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2020/11/nieba-co-w-marzeniach-spenia-sie-albo.html

Pod szyldem Wydawnictwa eSPe od pewnego czasu ukazuje się seria Opowieści z Wiary, która zawiera w sobie sporo często niełatwych, lecz jednocześnie ogromnie budujących i pokrzepiających opowieści o ludzkiej codzienności.

Jedną spośród nich jest książka Emilii Litwinko „Cuda są możliwe”. Główną bohaterką jest Natalia, która jest mamą czteroletniej Michasi, a niebawem na...

"Cuda są możliwe" to opowieść obyczajowa o matce, żonie, przyjaciółce, a szczególnie kobiecie, która codziennie musi stawiać czoła życiowym problemom. Natalia, nasza główna bohaterka, dopiero co dochodzi do siebie po porodzie, dowiaduje się że jej starsza córka ma zespół Aspergera, do tego jak grom z jasnego nieba, spada na nią informacja o chorobie, dopiero co nowo narodzonego syna. W tym wszystkim jeszcze mąż, który wracając z pracy od razu siada do komputera i nie pomaga kobiecie w obowiązkach domowych. Czy Natalia da radę udźwignąć to wszystko sama, i na jak długo starczy jej siły, aby walczyć z przeciwnościami losu?
W opowieści Pani Emilii, jest poruszanych wiele trudnych tematów - począwszy od chorób dziecka, poprzez brak zrozumienia, depresję poporodową, aborcję, po zdradę i rozwód. To wszystko sprawia, że człowiek zaczyna wątpić w istnienie Boga, i zadaje sobie pytania czy warto walczyć dalej. Bo najważniejsze jest to, aby znaleźć chociaż małe światełko, iskierkę w tunelu, bo przecież nadzieja umiera ostatnia, a wtedy nawet cuda są możliwe! ❤️

"Cuda są możliwe" to opowieść obyczajowa o matce, żonie, przyjaciółce, a szczególnie kobiecie, która codziennie musi stawiać czoła życiowym problemom. Natalia, nasza główna bohaterka, dopiero co dochodzi do siebie po porodzie, dowiaduje się że jej starsza córka ma zespół Aspergera, do tego jak grom z jasnego nieba, spada na nią informacja o chorobie, dopiero co nowo...

Rewelacyjna, zadziwiającą rewelacyjna powieść, która poruszy chyba każde serce.
W trakcie lektury wielokrotnie dziękowałam opatrzności, iż mam zdrowe dzieci, nie jestem i nigdy nie byłam na miejscu bohaterki.
Cuda są możliwe to niezwykle emocjonalna i wielobarwna opowieść. Młoda, w miarę beztrosko dotąd żyjąca kobieta, szczęśliwa matka jednego dziecka, oczekuje przyjścia na świat drugiego dziecka.Mimo, iż nie ma koło niej męża, wszystko zapowiada się dobrze.
Jednak tuż po porodzie okazuje się, że nic nie jest takim, jakim miało być. Malutki, nowo narodzony chłopczyk jest w ciężkim stanie, ledwo żyje.
Choroba drugiego dziecka, pojawiające się problemy ze starszym dzieckiem, brak wsparcia męża, brak wsparcia rodziców czy innej rodziny. Kobieta zostawiona w pustce z piętrzącymi się w tempie lawinowym problemami. Jednak opatrzność, los, dobre duchy czuwają nad bohaterką. Na jej drodze staną ludzie, którzy jej pomogą. Nadal nic nie będzie idealnie proste, ale dużo łatwiejsze.
Autorka w niezwykle ciekawy i poruszający sposób połączyła w jednej historii wiele ludzkich dramatów. Niektórym może się to wydawać przesadzone. Ot zbytnie skumulowanie dramatów. Jednak ja tak nie uważam. Często bywa tak, iż na jednego człowieka spada dużo, bardzo dużo nieszczęść, mniejszych i większych dramatów. Tak czasami jest, iż jeden człowiek jest bardzo doświadczonych przez los.
Ta historia porusza, autorka zręcznie gra na emocjach. Są momenty, które niczym emocjonalny walec wręcz rozjeżdżają czytelnika.
Cuda są możliwe nie tylko ukazują los doświadczonej przez nieszczęścia kobiety, ale innym, czytelniczkom uświadamiają, jak wiele zła może spaść na człowieka w jednej chwili, że nic co dobre nie jest nam dane na zawsze, i że warto, ba trzeba cieszyć się nawet najdrobniejszymi okruchami szczęścia.
Gorąco zachęcam do lektury. Jestem przekonana, iż ta książka bardzo was poruszy i zmusi do przemyślenia kilku kwestii.

Rewelacyjna, zadziwiającą rewelacyjna powieść, która poruszy chyba każde serce.
W trakcie lektury wielokrotnie dziękowałam opatrzności, iż mam zdrowe dzieci, nie jestem i nigdy nie byłam na miejscu bohaterki.
Cuda są możliwe to niezwykle emocjonalna i wielobarwna opowieść. Młoda, w miarę beztrosko dotąd żyjąca kobieta, szczęśliwa matka jednego dziecka, oczekuje przyjścia na...

"Cuda są możliwe" to świetna opowieść, fajnie mi się ją czytało. Fabuła przedstawia prawdziwy obraz macierzyństwa że nie jest tak zawsze kolorowo jest ból zawód ale i także bycie niewystarczalną. Polecam książka dla każdej kobiety, cuda są możliwe trzeba w nie wierzyć.

"Cuda są możliwe" to świetna opowieść, fajnie mi się ją czytało. Fabuła przedstawia prawdziwy obraz macierzyństwa że nie jest tak zawsze kolorowo jest ból zawód ale i także bycie niewystarczalną. Polecam książka dla każdej kobiety, cuda są możliwe trzeba w nie wierzyć.

Uwielbiam powieści, w których wiele się dzieje. Takie, przy których zapiera mi dech, myślę co wydarzy się na kolejnej stronie, jak zachowają się bohaterowie, co będą czuli.

Nowa powieść Emilii Litwinko zaserwowała mi paletę wielu różnych odczuć!

Można by rzec, że to emocjonalny rollercoaster, który rozrywa na strzępy wyobrażenie matki polki, żyjącej jak w bajce, bez trosk, w pełnym makijażu zmieniającej z uśmiechem pieluchy.

"Cuda są możliwe" to trudna i barwna opowieść. Młoda kobieta oczekuje drugiego dziecka. Gdy synek przychodzi na świat, potrzebuje natychmiastowej pomocy, by przeżyć. W domu czeka na nią starsza córka, która też nie jest dzieckiem bezproblemowym – jak by to mogło wyglądać na pierwszy rzut okiem.

Przy tym wszystkim nieobecny mąż, brak relacji z rodzicami i masa zranień z dzieciństwa. Wydawać by się mogło, że bohaterka znikąd nie doświadczy ciepła i troski. Na jej drodze staje jednak rozgadana przyjaciółka z kawą i ciastem w ręku i przedszkolanka, która pod przykrywką „grzeczności” zobaczy w córce bohaterki coś więcej.

Litwinko zaserwowała nam wiele dramatów – począwszy od poważnych chorób dzieci, przez zerwane więzi, niezaleczone od lat zranienia, nieumiejętność przyjmowania pomocy, poczucie bycia niewystarczająco dobrym, po aborcję, zdradę, rozwód. Cały przekrój zła, jakie może tylko trafić w rodzinę. Czy to jednak wszystko?

Pod ciężkością tych wszystkich trudnych treści autorka pokazuje nam iskierki nadziei. Na początku niezauważalne, nienachalnie pokazujące się w drobnych gestach, ludzkiej życzliwości.

Później bardzo wyraźne widać to, co na pozór niewidoczne – że dobro jest, wystarczy tylko odpowiednia optyka patrzenia.

"Wiedziałam, że dobrze wybrałam, decydując się na Niego. Wiedziałam też, że nie mogłam postąpić inaczej… Coś mnie do Niego przyciągało, przy Nim trzymało, nawet wtedy, gdy po ludzku nie było powodu, by przy Nim trwać. Ale teraz brakowało mi sił. Tak po prostu miałam dość. Czułam się potwornie samotna. Wszyscy mnie zawiedli. Cholernie się bałam. O siebie, o swoje małżeństwo, o swoje dzieci."

W powieści pojawia się wątek wiary. Nienachalnie, subtelnie, w pewnym momencie odsłaniając przed główną bohaterką jak bardzo oceniała innych przez pryzmat swojego życia. To jednak w Bogu znajduje z czasem ukojenie i sens.

Emilia Litwinko pokazała mi kobietę z krwi i kości. Matkę, która walczy jak lwica o dzieci. Kobietę, która nie czuje się wspierana przez otoczenie, coraz bardziej słabnie. Aż w końcu zderza się z własną chorobą – depresją.

To opowieść o tym, że każda matka jest bohaterką codzienności. Bez względu na to, czy jej dziecko jest zdrowe czy nie.

Autorka odsłoniła prawdziwy obraz macierzyństwa, zdzierając z twarzy matek instagramowy uśmiech, odsłaniając ból, zawód, poczucie bycia niewystarczającą. Ta lektura jest jak przyspieszona terapia szokowa dla tych, którzy liczą wyłącznie na własne siły, a później obwiniają się za ich brak. To opowieść dla każdej kobiety upadającej i powstającej.

Niech będzie iskierką nadziei i poczuciem, że nie jesteśmy same – nigdy!

Uwielbiam powieści, w których wiele się dzieje. Takie, przy których zapiera mi dech, myślę co wydarzy się na kolejnej stronie, jak zachowają się bohaterowie, co będą czuli.

Nowa powieść Emilii Litwinko zaserwowała mi paletę wielu różnych odczuć!

Można by rzec, że to emocjonalny rollercoaster, który rozrywa na strzępy wyobrażenie matki polki, żyjącej jak w bajce, bez...