Katarzyna Sarnowska

Są ludzie, którzy kiedy mają wszystkiego dość, postanawiają wyjechać w Bieszczady. Beata poszła o krok dalej, a nawet o wiele kroków. Postanowiła wyjechać do Indii w poszukiwaniu sensu życia. Dlaczego to zrobiła? No cóż... życie u boku męża narkomana dopiekło jej do żywego. Kiedy od niego odeszła poczuła, że nie chce już u swojego boku żadnego mężczyzny. Nie dopuszcza myśli o tym, że jeden z nich mógłby ją znowu do siebie przywiązać. W czasie swojej wyprawy przeżywa szereg niespodziewanych... choć może jednak możliwych do przewidzenia sytuacji. Jednak tego, że na jej drodze jak grzyby po deszczu zaczną się pojawiać kolejni mężczyźni, absolutnie nie przewidziała. "Powitanie słońca" to moje drugie spotkanie z piórem Katarzyny Sarnowskiej i było to jakże inne doświadczenie niż poprzednio. Ale spokojnie... inaczej nie znaczy, że gorzej. Wręcz przeciwnie. Tym razem autorka zabrała swoich czytelników w egzotyczną podróż do Indii, ukazując realia tego kraju z perspektywy Beaty- głównej bohaterki. Katarzyna Sarnowska opowiedziała o Indiach prawdziwych, zróżnicowanych, o ich plusach i minusach. Bo ten kraj w pierwszej kolejności kojarzy nam się z brudem, smrodem i brakiem higieny. Jednak patrząc na Indie okiem autorki widzimy tygiel osobowości, zwyczajów, multikulturowość i wszechobecne intensywne smaki i zapachy. "Powitanie słońca" to także historia uczuć. Trudnych, ale również spontanicznych, czystych, prawdziwych czy też zaskakujących. Bohaterka, której postanowieniem jest odpoczynek od mężczyzn zaskoczona jest zainteresowaniem z ich strony, które spotyka ją na każdym kroku. A co Beata wybierze? Czy będzie twarda, czy ulegnie męskim podchodom?... przeczytajcie sami. Lektura tej książki sprawiła mi mnóstwo przyjemności, odrobinę zaskoczeń ogrom emocji. To wszytko okraszone tajemniczą i egzotyczną kulturą Indii. Bardzo polecam.