Były takie lata, kiedy zamachy na terytorium Federacji Rosyjskiej co kilka tygodni dominowały w serwisach informacyjnych. Zwłaszcza te, do których dochodziło w samej Moskwie, bo akty terroru w podkaukaskich miejscowościach, których nazw nigdy wcześniej nie słyszała większość z nas, z większym trudem dopominały się o uwagę światowej opinii publicznej. Tymczasem w latach 1994 – 2014 w zamachach zginęło około 3 tysiące osób, znacznie więcej zostało rannych.

Politolog Paweł Semmler w książce pt. „Rosja we krwi” rozłożył na czynniki pierwsze kilkanaście aktów terroru, od tych najbardziej wstrząsających i medialnych, jak tragedia dzieci i ich rodzin ze szkoły w Biesłanie, czy zakładników w teatrze na Dubrowce, po mniej znane zamachy, ale które i tak wpływały na ciągłe nakręcanie się spirali zbrodni i nienawiści.

Przy okazji autor obnaża słabość rosyjskiego państwa, swego rodzaju „bylejakość”, oraz niejasną rolę służb specjalnych, wobec których padają poparte dowodami oskarżenia o prowokowanie, a nawet organizowanie (!) zamachów.

Dla osób interesujących się zagadnieniami współczesnego terroryzmu jest to pozycja obowiązkowa. Mocna rzecz. Polecam!

Były takie lata, kiedy zamachy na terytorium Federacji Rosyjskiej co kilka tygodni dominowały w serwisach informacyjnych. Zwłaszcza te, do których dochodziło w samej Moskwie, bo akty terroru w podkaukaskich miejscowościach, których nazw nigdy wcześniej nie słyszała większość z nas, z większym trudem dopominały się o uwagę światowej opinii publicznej. Tymczasem w latach 1994...

Przekrój przez zamachy terrorystyczne na terenie Rosji z ostatnich 30 lat. Generalnie książka ciekawa, szczególnie w zakresie tych zamachów mniej znanych. Na minus: w niektórych miejscach niepotrzebne opowiadanie historii i cofanie się o kilka wieków w tył. W dodatku, też na minus, temat zamachów w Biesłanie i na Dubrowce opisany w sposób bardzo skrótowy. Szkoda, że autor nie skupił się na reszcie mniej znanych zamachów i wydarzeń. W zasadzie zasłużone 6,5/10.

Przekrój przez zamachy terrorystyczne na terenie Rosji z ostatnich 30 lat. Generalnie książka ciekawa, szczególnie w zakresie tych zamachów mniej znanych. Na minus: w niektórych miejscach niepotrzebne opowiadanie historii i cofanie się o kilka wieków w tył. W dodatku, też na minus, temat zamachów w Biesłanie i na Dubrowce opisany w sposób bardzo skrótowy. Szkoda, że autor...

Temat na pewno ciekawy, ale niestrawny w odbiorze. Ledwo przebrnęłam. Nie wiem jak merytorycznie, ale sposób w jaki książka została napisana, to nie moja bajka.

Temat na pewno ciekawy, ale niestrawny w odbiorze. Ledwo przebrnęłam. Nie wiem jak merytorycznie, ale sposób w jaki książka została napisana, to nie moja bajka.

Publikacja ta to rzetelne, poprawne wprowadzenie w świat terroryzmu na ziemiach rosyjskich, począwszy od pierwszych teraktów mających miejsce jeszcze w czasach Związku Sowieckiego. Osoby, które dopiero zaczynają wgłębiać się w to zagadnienie od zera na pewno przy kilku tezach zrobią wielkie oczy ze zdumienia, gdy poznają prawdziwe motywacje oraz tło poszczególnych zamachów, jakie tutaj zostały opisane.

Publikacja ta to rzetelne, poprawne wprowadzenie w świat terroryzmu na ziemiach rosyjskich, począwszy od pierwszych teraktów mających miejsce jeszcze w czasach Związku Sowieckiego. Osoby, które dopiero zaczynają wgłębiać się w to zagadnienie od zera na pewno przy kilku tezach zrobią wielkie oczy ze zdumienia, gdy poznają prawdziwe motywacje oraz tło poszczególnych zamachów,...

Dość skrótowy i skondensowany przegląd głośnych aktów terroru jakie dotknęły Rosję począwszy od lat 90' aż po końcówkę 2 dekady obecnego stulecia.

Praca jest napisana prostym i przystępnym językiem. Autor wykazuje się sporą wiedzą o historii najnowszej Rosji i jej problemach z bezpieczeństwem wewnętrznym, nie można mu także odmówić pewnej zwinności w wędrówce w meandrach świata rosyjskich specsłużb. Z kolei sama problematyka z zakresu wojskowości wydaje się mu być zupełnie obca, czego najlepiej dowodzą błędy w podstawowej nomenklaturze militarnej.

"Rosja we krwi" zawiera wiedzę dość pobieżną, co oczywiście ma związek z jej niewielką objętością (niecałe 200 stron). Plus za szereg historycznych ciekawostek i za przywołanie tych mniej medialnych aktów terroru jakie rozegrały się w ostatnich dekadach na rosyjskiej ziemi. Z kolei minus za kłopot z określeniem tożsamości gatunkowej prezentowanej pozycji. Trochę to reportaż, trochę książka historyczna, trochę, miejscami, praca o znamionach naukowości. Wprowadza to , miejscami, chaos w odbiorze.

Niemniej autor zdaje się mieć spory potencjał. Sięgnę po inne jego publikacje gdy się takowe pojawią.

Dość skrótowy i skondensowany przegląd głośnych aktów terroru jakie dotknęły Rosję począwszy od lat 90' aż po końcówkę 2 dekady obecnego stulecia.

Praca jest napisana prostym i przystępnym językiem. Autor wykazuje się sporą wiedzą o historii najnowszej Rosji i jej problemach z bezpieczeństwem wewnętrznym, nie można mu także odmówić pewnej zwinności w wędrówce w meandrach...

Interesująca na pewno z jednego powodu. Opisuje nie tylko te znane zamachy jak Teatr Dubrowka (2002) czy Biesłan (2004),ale szereg innych które nie przebiły się tak mocno do naszej świadomości (Wołgograd czy Elbrus). Książka mocno nierówna. Są partie które czyta się świetnie, ale jest dużo takich bardziej nurzących. Autor próbuje zrozumieć i tłumaczyć terroryzm w Rosji szeroko rozumianym problemem kaukaskim. Miejscami miałem wrażenie, że niepisanym bohaterem książki jest Szamil Basajew. Ciekawy jest również opis funkcjonowania rosyjskich służb specjalnych, zwłaszcza jeśli zestawi się go z modelem zachodnim oraz kontrola nad mediami jeśli chodzi o zarządzanie przepływem informacji. Generalnie książka dobra choć nie porywająca.

Interesująca na pewno z jednego powodu. Opisuje nie tylko te znane zamachy jak Teatr Dubrowka (2002) czy Biesłan (2004),ale szereg innych które nie przebiły się tak mocno do naszej świadomości (Wołgograd czy Elbrus). Książka mocno nierówna. Są partie które czyta się świetnie, ale jest dużo takich bardziej nurzących. Autor próbuje zrozumieć i tłumaczyć terroryzm w Rosji...

Tak źle i ciężko napisanej książki nie czytałem już na prawdę dawno.
Autor nie umie się zdecydować czy pisze książkę w formie reportażu/relacji na temat opisywanych wydarzeń czy akademickiej książki "naukowej", której daleko do badawczego formatu jakiego można by oczekiwać.
Pomijam ilość błędów jak np. "Znajdujący się w maszynie system "swój-obcy" opisany błędnie jako "my-stranger", a nie Friend or Foe/IFF.
W książce jest jeszcze parę podobnych "smaczków" jak i niewyłapanych błędów przez Korektę.

Tak źle i ciężko napisanej książki nie czytałem już na prawdę dawno.
Autor nie umie się zdecydować czy pisze książkę w formie reportażu/relacji na temat opisywanych wydarzeń czy akademickiej książki "naukowej", której daleko do badawczego formatu jakiego można by oczekiwać.
Pomijam ilość błędów jak np. "Znajdujący się w maszynie system "swój-obcy" opisany błędnie jako...

Terroryzm (z gr. τρέω, treo, „drżeć, bać się” oraz łac. terror, -oris „strach, trwoga, przerażenie”) – różnie umotywowane, najczęściej ideologicznie, planowane i zorganizowane działania przestępcze pojedynczych osób lub grup, w celu wymuszenia od władz państwowych i społeczeństwa określonych zachowań i świadczeń, często naruszające dobra osób postronnych; działania te są realizowane z całą bezwzględnością, za pomocą różnych środków (nacisk psychiczny, przemoc fizyczna, użycie broni i ładunków wybuchowych),w warunkach specjalnie nadanego im rozgłosu i celowo wytworzonego w społeczeństwie lęku.

Przyjęło się, że terroryzm jest tylko i wyłącznie w krajach zachodniej Europy. Jak bardzo się człowiek mylił. Po przeczytaniu ww lektury dowiedziałam się ile informacji Rosja zataiła. Argun, Małgobek, Mineralne Wody, Derbent, Kaspijsk. Nazw tych miast do tej pory nie znałam, a przecież ludność tych miast też żyje w ciągłym strachu. Terroryzm Kaukaski nie śpi. Jest po pokłosie działań wojennych ZSRR i Rosji. I i II wojna Czeczeńska też dolała oliwy do ognia. Czarne wdowy mszczą się za śmierć braci,ojców, kuzynów. Są gotowe zabijać niewinnych ludzi by pomścić śmierć członka rodziny zamordowanego przez KGB,FSB oraz zwykłych żołnierzy wysłanych na śmierć przez Putina. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że "CAR" Rosji nie liczy się z zakładnikami. {Tak jak ktoś kiedyś powiedział- W Rosji, lepiej nie być zakładnikiem }. Idealny przykład, Atak na moskiewski teatr na Dubrowce. Zamach przeprowadzony przez czeczeńskie komando pod przywództwem Mowsara Barajewa w dniach 23-26 października 2002 w Moskwie, zakończony odbiciem obiektu przez antyterrorystów i śmiercią 173 osób, w tym 133 zakładników. Ludzie zostali potraktowani gazem bojowym. Nie udało się uratować ich ponieważ nie wiadomo było jakiego rodzaju była owa trucizna. Putin nie liczy się z zakładnikami. Nie obchodzi go ból rodzin. On musi zlikwidować terrorystów, nawet za cenę życia własnych obywateli. Tylko niech uważa, to się kiedyś przeciwko niemu obróci.

Terroryzm (z gr. τρέω, treo, „drżeć, bać się” oraz łac. terror, -oris „strach, trwoga, przerażenie”) – różnie umotywowane, najczęściej ideologicznie, planowane i zorganizowane działania przestępcze pojedynczych osób lub grup, w celu wymuszenia od władz państwowych i społeczeństwa określonych zachowań i świadczeń, często naruszające dobra osób postronnych; działania te są...

Pojęcie terroryzmu, od kilku dekad coraz wyraźniej wpisuje się w krajobraz naszej cywilizacji. Głośno potępiane, zwalczane kolejnymi misjami stabilizacyjnymi, udanymi likwidacjami z najważniejszej listy, a jednak wciąż wyglądające jak walka z wiatrakami. Paweł Semmler zaprasza czytelnika na wschód Europy, z dala od czujnych kamer CNN, BBC czy ARD.

Przenosimy się do Rosji, która w swej historii również zetknęła się z aktami terroryzmu, ale jedynie ich część ujrzała światło dzienne i dotarła do światowych mediów. Jak się okazuje, podobnych przypadków było więcej, ale najwidoczniej zostały skutecznie wyciszone, a ich okoliczności zdają się wzbudzać więcej pytań niż odpowiedzi.

Wraz z autorem, czytelnik ma szansę usiąść na jednym z siedzeń moskiewskiego teatru na Dobrówce, oraz będzie tłoczyć się pod ścianą szkolnej sali w Biesłanie. Do tego Kaspijsk, Budionnowsk, Nalczyk, Wołgograd jak i Petersburg. Wszędzie ból, krew i polityka.

„Rosja we krwi. Terroryzm dwóch dekad” to intrygująca lektura. Pokazuje Rosję jako ofiarę światowego terroryzmu, ale z punktu widzenia zakładnika, będzie czasem trudno dostrzec różnicę pomiędzy oprawcą składającym żądania, a szturmującymi jednostkami FSB. Trudny temat, jeszcze bardziej zagadkowy kraj.

Pojęcie terroryzmu, od kilku dekad coraz wyraźniej wpisuje się w krajobraz naszej cywilizacji. Głośno potępiane, zwalczane kolejnymi misjami stabilizacyjnymi, udanymi likwidacjami z najważniejszej listy, a jednak wciąż wyglądające jak walka z wiatrakami. Paweł Semmler zaprasza czytelnika na wschód Europy, z dala od czujnych kamer CNN, BBC czy ARD.

Przenosimy się do Rosji,...

Książka kompilatorska, napisana zza biurka, w oparciu o wcześniejsze publikacje. Nic niewnosząca do tematy. Autor skupił się na najbardziej spektakularnych atakach islamskich terrorystów.

Dosyć monotonna i napisana bezbarwnie.

Książka kompilatorska, napisana zza biurka, w oparciu o wcześniejsze publikacje. Nic niewnosząca do tematy. Autor skupił się na najbardziej spektakularnych atakach islamskich terrorystów.

Dosyć monotonna i napisana bezbarwnie.