48/2023

Dla Andrzeja Nowaka klęska bolszewików z sierpnia 1920 roku jest przyczynkiem do przeanalizowania dziejów polsko-rosyjskich. Sam opis wojny polsko-bolszewickiej stanowi jedną z czterech część książki.

W pierwszej części Nowak opisuje wojnę polsko-bolszewicką. Konflikt jest raczej przedstawione w lakonicznej formie i jest to po prostu solidny opis wydarzeń, ale raczej nic nowego się nie dowiadujemy. Mnie osobiście najbardziej zabolało, że bardzo mocno zmarginalizowana została postać Tadeusza Rozwadowskiego o którym autor wspomina raptem w dwóch akapitach. Całe zaszczyty spadają na konto Józefa Piłsudskiego, co jest mocno niesprawiedliwe.

W drugiej części autor sięga głębiej w przeszłość i analizuje to jak z czasem rozwijała się wzajemna nienawiść dwóch wrogich sobie krajów. Od czasów Polaków na Kremlu, przez rozbiory, tragiczne powstania XIX wieku, aż do paktu Ribbentrop-Mołotow i zbrodni katyńskiej.

Trzecia część opisuje postępowanie naszych sojuszników z Ententy w czasie trwania wojny z bolszewikami. W zasadzie możemy mówić, że sojusznikiem była Francja, ponieważ postawa Wielkiej Brytanii, a przede wszystkim Davida Lloyda George'a była skrajnie wroga wobec Polski. Można odnieść wrażenie, że dla reprezentantów Zjednoczonego Królestwa na rękę byłaby klęska Polski.

Ostatnia część poświęcona jest temu jak w teraźniejszej Rosji ohydnie zakłamana historia służy do indoktrynacji społeczeństwa. Ludność Rosji jest karmiona informacjami, że wojna polsko-bolszewicka była sprowokowana przez Polskę, pakt Ribbentrop-Mołotow był po prostu ratowaniem się przed potencjalnym sojuszem Polski z Niemcami, a zbrodnia w Katyniu była po prostu odwetem za gehennę jeńców Armii Czerwonej w 1920 roku.

„Klęska imperium zła” została wydana w 2020 roku i teraz z perspektywy tych kilku lat widać jak fala wrogości z putinowskiego Kremla coraz mocniej wzbiera. Jest to zjawisko bardzo niebezpieczne nie tylko dla Polski, ale także dla samej Rosji, której społeczeństwo od setek lat żyje w syndromie oblężonej twierdzy i jest przekonane, że cały świat marzy o unicestwieniu Moskwy.

Ja osobiście spodziewałem się, że więcej miejsca zostanie poświęcone bitwie warszawskiej oraz, że będzie ona przedstawiona w bardziej sprawiedliwy sposób. Paradoksalnie najciekawszymi elementami książki są treści uzupełniające główne zagadnienie. Niemniej jednak bardzo dobry warsztat pisarski Andrzeja Nowaka sprawia, że książkę czyta się z dużą przyjemnością.

48/2023

Dla Andrzeja Nowaka klęska bolszewików z sierpnia 1920 roku jest przyczynkiem do przeanalizowania dziejów polsko-rosyjskich. Sam opis wojny polsko-bolszewickiej stanowi jedną z czterech część książki.

W pierwszej części Nowak opisuje wojnę polsko-bolszewicką. Konflikt jest raczej przedstawione w lakonicznej formie i jest to po prostu solidny opis wydarzeń, ale...

Książka mocna i wartościowa jak każda praca prof. Nowaka, na którą się natknąłem w ostatnich latach studiów historycznych. Praca inna, esej z przypisami co nie przeszkadza profesorowi sięgać w przypisach do tradycji polskiej myśli politycznej szukając pogłębionego tła intelektualnego zwycięstwa w wojnie 1920 r. To się częściowo udaje. Profesor odnosi się w niej także do kultury rosyjskiej z okresu imperium carów. Praca jest kompatybilna z pracami takimi jak Polska i trzy Rosje i Pierwsza zdrada zachodu oraz do pewnego stopnia z niedawną pracą Polska - Rosja: sąsiedztwo wolności despotyzmu X-XXI wiek. Poziom prac mimo zarzutów ideologiczności jest wysoki i nic tego nie zmienia. Fakt, że książki prof. sięgają do współczesnych zdarzeń w kontekście historycznych analogii jest opracowaniem analizy przyczyn współczesności co naraża na ideologiczność, bo jeżeli sięgamy do myśli politycznej jako intelektualnej tradycji współczesnej polityki. Tak jest tu jednak w przeciwieństwie do najnowszej książki profesora ta ma aparatorium krytyczne co nikomu nie pozwoli na zarzuty. Polecam przeczytać.

Książka mocna i wartościowa jak każda praca prof. Nowaka, na którą się natknąłem w ostatnich latach studiów historycznych. Praca inna, esej z przypisami co nie przeszkadza profesorowi sięgać w przypisach do tradycji polskiej myśli politycznej szukając pogłębionego tła intelektualnego zwycięstwa w wojnie 1920 r. To się częściowo udaje. Profesor odnosi się w niej także do...

Witam. Warto spędzić dłuższą chwilę by przeczytać dzieło prof. Nowaka. To ważna praca które przybliża nam wydarzenia ukryte przed opinią publiczną przez kilka pokoleń. Nawet wiele lat po 1989 roku mówiono i pisano głównie o Bitwie Warszawskiej, tak jakby wygranie całej wojny nie było powodem do dumy i chwały, zwłaszcza że na szali była nasza niepodległość i przyszłość narodu. Interesujące jest poruszenie kwestii wrogości do niepodległej Rzeczypospolitej w zasadzie wszystkich sąsiadów. Na półce do przeczytania czeka już kolejna praca profesora "Pierwsza zdrada Zachodu", ciekaw jestem rozwinięcia tego tematu. Pozdr. P.

Witam. Warto spędzić dłuższą chwilę by przeczytać dzieło prof. Nowaka. To ważna praca które przybliża nam wydarzenia ukryte przed opinią publiczną przez kilka pokoleń. Nawet wiele lat po 1989 roku mówiono i pisano głównie o Bitwie Warszawskiej, tak jakby wygranie całej wojny nie było powodem do dumy i chwały, zwłaszcza że na szali była nasza niepodległość i przyszłość...

Zanim przejdę do opinii samej treści, pragnę podkreślić, że książka wydana jest wzorowo. Doskonały, gruby, biały papier. Bardzo dobre reprodukcje dużej ilości fotografii, obwoluta, twarda okładka. Czegóż chcieć więcej od formy samej książki? Sięgnąłem po nią by poznać kolejne spojrzenie na rok 1920 , a oprócz tego dostałem także głęboką, przekrojową, intelektualną analizę relacji polsko-rosyjskich zarówno przed, jak i po wojnie 1920 roku. Mamy tu także analizę geopolityczną tamtego czasu, stosunek aliantów do nowopowstałej Polski, jej formy i roli w nowym, europejskim ładzie. Na koniec wreszcie mamy analizę walki o pamięć z punktu widzenia Rosjan i Polaków w ostatnich 30 latach. Niestety nie są to budujące wnioski. Polecam więc gorąco każdemu miłośnikowi historii i geopolityki, ale uwaga: są rozdziały bardzo łatwo przyswajalne, ale i bardzo trudne w odbiorze. Wymagające skupienia i więcej, niż elementarnej wiedzy.

Zanim przejdę do opinii samej treści, pragnę podkreślić, że książka wydana jest wzorowo. Doskonały, gruby, biały papier. Bardzo dobre reprodukcje dużej ilości fotografii, obwoluta, twarda okładka. Czegóż chcieć więcej od formy samej książki? Sięgnąłem po nią by poznać kolejne spojrzenie na rok 1920 , a oprócz tego dostałem także głęboką, przekrojową, intelektualną analizę...

Niestety dla mnie ta pozycja okazał się dużym rozczarowaniem. Książkę dostałem od zony jako prezent, pierwsze wrażenia bardzo dobre, gustowna twarda okładka i znaczna grubość co pozwoliło mi przypuszczać że pozycja będzie obszerna. Jednak już na wstępie okazało się że książka jest faktycznie dość cienka (366 stron!) a swoja objętość zawdzięcza papierowi o znacznej gramaturze (sic!) Dalej jest różnie, generalnie pozycja ta skalda się z 4 części. Cześć pierwsza opisuje dość pobieżnie wojnę sowiecko-polską, jednak autor nie dołączył do omawianego konfliktu żadnych map, jeśli ktoś jest wiec laikiem w tej tematyce będzie musiał korzystać z źródeł zewnętrznych. Druga część omawia "przyczyny" polskiego zwycięstwa, bardzo spodobał mi się rozdział o prometeizmie Polski, tu autor bardzo ładnie to wyjaśnia. Trzecia część generalnie dotyczy polityki państw Entetnty wobec konfliktu sowieckiego-polskiego. Uważam ze ten rozdział jest najsłabszy. Mamy tu przedstawione działania tylko USA, Anglii i Francji, brakuje szerszych wzmianek o Włochach, a już w ogóle przemilczany jest stosunek Japonii która do 1945 była głównym przeciwnikiem Rosji/ZSRR na dalekim wschodzie. Praktycznie przemilczany jest też fakt interwencji krajów Ententy na początku dojścia bolszewików do władzy (!) ostatni rozdział, dotyczy zaś stosunków polsko-rosyjskich po 1920, od czasu ZSRR do Putina. Osobiście uważam ze ten rozdział jest całkowicie niepotrzebny. Autor skupia sie przede wszystkim na zaznaczeniu faktu że obecnie w Rosji historia pisana jest na nowo, (a w Polsce nie?) z wieloma przemilczeniami i zakłamaniami. Nie brakuje też, przypomnieniu sprawy jeńców sowieckich w Polsce i Katynia, pan Nowak wytyka kolegom z Rosji różne przekłamania w tych kwestiach jednak nie dowiem się z tej pozycji ilu faktycznie sowietów zmarło w Polskiej niewoli oraz jakich, naprawdę zbrodni dopuściło się Wojsko Polskie w 1920.

Ogólnie nie polecam książki dla kogoś kto już w tej tematyce zapoznał się z paroma innymi pozycjami. Niestety dla Lalika ta pozycja tez będzie nie odpowiednia z powodu dość pobieżnego opisu wojny polsko-bolszewickiej.

Niestety dla mnie ta pozycja okazał się dużym rozczarowaniem. Książkę dostałem od zony jako prezent, pierwsze wrażenia bardzo dobre, gustowna twarda okładka i znaczna grubość co pozwoliło mi przypuszczać że pozycja będzie obszerna. Jednak już na wstępie okazało się że książka jest faktycznie dość cienka (366 stron!) a swoja objętość zawdzięcza papierowi o znacznej...

Wydawnictwo Biały Kruk ma tą zaletę, że wydaje przecudowne książki pod kątem graficznym i edycyjnym. Różnie może być z treścią, niemniej każda z jego pozycji to pewnie ozdoba domowej biblioteczki.
Prof. Andrzej Nowak to jeden z moich ulubionych autorów. Erudyta, patriota, człowiek o niezwykłej wiedzy historycznej. Tym razem prezentuje dzieje wojny polsko-bolszewickiej. Książka bardzo rzetelna, okraszona szerszym tłem stosunków polsko-rosyjskich w czym autor jest niezrównanym ekspertem. Sama treść może nie jest zbytnio odkrywcza (przynajmniej dla mnie),ale lubię czytać o tym samym z różnych ujęć i perspektyw.

Wydawnictwo Biały Kruk ma tą zaletę, że wydaje przecudowne książki pod kątem graficznym i edycyjnym. Różnie może być z treścią, niemniej każda z jego pozycji to pewnie ozdoba domowej biblioteczki.
Prof. Andrzej Nowak to jeden z moich ulubionych autorów. Erudyta, patriota, człowiek o niezwykłej wiedzy historycznej. Tym razem prezentuje dzieje wojny polsko-bolszewickiej....

Zabierając się za tą książkę miałem pewne obawy związane głównie ze środowiskami i światopoglądem jakie reprezentuje autor, ale także z tytułem, jednak okazały się one niepotrzebne a książka - świetna i bardzo rzetelna jeśli chodzi o warsztat naukowy autora. Bardzo dobry i klarowny język, ładne i porządne wydanie. Pozycja jest podzielona na kilka części - najciekawsza była ta poświęcona działaniom wojennym, choć mogła by być dłuższa i bardziej szczegółowa. Bardzo dobra jest też część poświęcona stosunkowi aliantów do walk z bolszewikami. Pozostałe części - poświęcone polskiemu antykomunizmowi, ideom prometejskim i polskiej myśli politycznej oraz współczesnemu zafałszowywaniu historii przez stronę rosyjską również były ciekawe i dobrze się wpisały w tą pozycję.

Zabierając się za tą książkę miałem pewne obawy związane głównie ze środowiskami i światopoglądem jakie reprezentuje autor, ale także z tytułem, jednak okazały się one niepotrzebne a książka - świetna i bardzo rzetelna jeśli chodzi o warsztat naukowy autora. Bardzo dobry i klarowny język, ładne i porządne wydanie. Pozycja jest podzielona na kilka części - najciekawsza była...

Książka o roku bitwy warszawskiej i sukcesów wywiadu polskiego w wojnie z Rosją.

Książka o roku bitwy warszawskiej i sukcesów wywiadu polskiego w wojnie z Rosją.

Jednak spore rozczarowanie. Mało faktów, wojna polsko-bolszewicka przedstawiona w maksymalnym skrócie, nic nowego się nie dowiedziałem. Na plus charakterystyka Rosji bolszewickiej i putinowskiej. Świetna jakość papieru, okładka i fotografie.

Jednak spore rozczarowanie. Mało faktów, wojna polsko-bolszewicka przedstawiona w maksymalnym skrócie, nic nowego się nie dowiedziałem. Na plus charakterystyka Rosji bolszewickiej i putinowskiej. Świetna jakość papieru, okładka i fotografie.

Książka składa się jakby z dwóch części. Piersza traktuje o przebiegu wojny polsko-bolszewickiej, druga zaś to rozdziały teoretyczne. Ocena byłaby wyższa, gdyby nie ta druga część. Sucha i przeteoretyzowana. Tę drugą część można było sobie odpuścić.

Książka składa się jakby z dwóch części. Piersza traktuje o przebiegu wojny polsko-bolszewickiej, druga zaś to rozdziały teoretyczne. Ocena byłaby wyższa, gdyby nie ta druga część. Sucha i przeteoretyzowana. Tę drugą część można było sobie odpuścić.