Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść nieźle się czyta, ma swoje lepsze i gorsze niestety momenty. Jak to często się zdarza u Wilbura Smitha, w opisywanej historii pojawia się spora doza niedorzecznych i bardzo naiwnych zachowań głównych bohaterów, którzy są niemiłosiernie ogrywani w życiu przez swoich wrogów, by na koniec osiągnąć i tak pełne zwycięstwo. I to właśnie często mnie drażni w powieściach Smitha. W bardzo naiwny, żeby nie powiedzieć głupi sposób uśmiercił Marion, która przeszkadzała mu w pełnym happy endzie całej historii.
Potężnym plusem powieści są jak zwykle niesamowite opisy przyrody afrykańskiej, w których autor osiągnął mistrzowski poziom.

Powieść nieźle się czyta, ma swoje lepsze i gorsze niestety momenty. Jak to często się zdarza u Wilbura Smitha, w opisywanej historii pojawia się spora doza niedorzecznych i bardzo naiwnych zachowań głównych bohaterów, którzy są niemiłosiernie ogrywani w życiu przez swoich wrogów, by na koniec osiągnąć i tak pełne zwycięstwo. I to właśnie często mnie drażni w powieściach...

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił jak świetnym potrafi być pisarzem. Akcja bardzo wciągająca i o dziwo wiarygodna, na co często narzekałem przy innych powieściach Smitha.
Ocenę końcową obniża wątek poszukiwań prowadzonych przez Annę i Garicka. Gdyby go nie było, powieść nic by nie straciła.

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił...

Powieść z potężnym potencjałem, doskonale osadzona w czasach wojen burskich. Niestety autor w dużej mierze nie wykorzystał tego potencjału. Historia jaką stworzył była taka sobie.
Bardzo naiwna, nużąca nieporadnością życiową głównego bohatera Seana, który ciągle jest wykorzystywany i robiony w konia przez przez innych. Głównie przez Dirka i Garicka, bez żadnej reakcji z jego strony.
Słaby, przerysowany wątek miłosny, którego gdyby nie było, powieść nic by nie straciła.
Książka ma oczywiście też swoje dobre momenty, które świetnie się czyta,. Jak to u Smitha rewelacyjne opisy przyrody afrykańskiej. Nie zmienia jednak faktu, że to co napisałem wyżej mocno zaniża jej notę końcową.
Jak na razie jedna z najsłabszych części sagi.

Powieść z potężnym potencjałem, doskonale osadzona w czasach wojen burskich. Niestety autor w dużej mierze nie wykorzystał tego potencjału. Historia jaką stworzył była taka sobie.
Bardzo naiwna, nużąca nieporadnością życiową głównego bohatera Seana, który ciągle jest wykorzystywany i robiony w konia przez przez innych. Głównie przez Dirka i Garicka, bez żadnej reakcji z...