Czas na kolejną porcję Garfielda, który tym razem wstaje, wypełnia przestrzeń i miele jęzorem. Jednak już na samym początku poświęca wiele uwagi Odiemu. Żółtemu psisku z wielkim, czerwonym, obślinionym jęzorem, który rozumem nie grzeszy. W zasadzie zdawać by się mogło, że nieraz kompletnie go nie posiada, co jednak nie przeszkadza mu dokuczyć rudemu kocurowi, odpłacając tym samym za wszystkie jego wredności. Bowiem Garfield mimo swego sprytu lekkie życia nie ma i nieraz zostaje przechytrzony przez innych. W tym Odiego.

Skupmy się zatem na naszym psiaku. Od tylu tomów rozrabia on i wkurza naszego kocura, choć nieraz robi to nieświadomie. Z drugiej strony Garfield nie ma cienia wyrzutów sumienia, gdy celowo pastwi się nad biedakiem, dlatego zawsze mnie bawi, kiedy karma wraca, boleśnie dając o sobie znać. Czasem jednak to Odie okazuje się być tym sprytnym i wrednym, ku zgrozie rudego kota. Wtedy dzieją się rzeczy niespotykane, łamiące wszelkie prawa fizyki. Choć nawet i bez tego przy żółtym psisku te prawa niezbyt mają zastosowanie. To wszystko zawsze buduje w moich oczach fenomenalny humor, który zwyczajnie nigdy mi się nie znudzi.

Jeśli idzie zaś o paski z tego albumu, warte większej uwagi, to są to:
* John, Odie i Garfield na biwaku. Oj dzieje się tam dzieje i nasz kocur poznaje bolesną prawdę, że z pumami się nie zadziera.
* John w końcu umawia się z śliczną panią weterynarz i oczywiście wszystko knoci, co Garfield trafnie komentuje.
* Listonosz w końcu odgrywa się na Garfieldzie w sposób bardzo... dosadny :)
* John naprawdę boi się pająków.
Oczywiście jest tego znacznie, znacznie więcej, zatem zachęcam fanów rudego kota, aby w wolnej chwili sięgnęli po kolejny tłusty trójpak z jego przygodami.

Czas na kolejną porcję Garfielda, który tym razem wstaje, wypełnia przestrzeń i miele jęzorem. Jednak już na samym początku poświęca wiele uwagi Odiemu. Żółtemu psisku z wielkim, czerwonym, obślinionym jęzorem, który rozumem nie grzeszy. W zasadzie zdawać by się mogło, że nieraz kompletnie go nie posiada, co jednak nie przeszkadza mu dokuczyć rudemu kocurowi, odpłacając tym...

Pisząc coś o Garfieldzie, nie można wspomnieć o jego twórcy, czyli Jimie Davisie. Bez niego ekscentryczny kot, który wielbi lazanię, lubi oglądać telewizję i nienawidzi psów, w ogóle by nie powstał. A przecież w czerwcu minęły 42 lata gdy ten żarłoczny futrzak zawojował serca niemalże całego świata. Tak zwane paski z jego przygodami ukazują się w gazetach na wszystkich kontynentach. Powstały także filmy animowane, oraz nowatorskie połączenie animacji z filmem aktorskim. To znaczy nowatorskie w tamtych czasach, a był rok 2000. Nakładem Egmont Polska ukazał się właśnie siódmy -zbiorczy tom przygód Garfielda-a co ważniejsze-te paski są ułożone w porządku chronologicznym. W siódmym tomie mamy więc końcówkę 1989 roku oraz trafiamy do roku 1990.

O siódmym tomie możemy przeczytać, że:
Tłusty żartowniś nie rezygnuje i chwyta każdą okazję, żeby ponabijać się z Jona! Przez lata Garfield zdążył wyciąć wiele numerów swojemu nieszczęsnemu – i nieporadnemu – właścicielowi: przykleił mu telefon do ucha, wysmarował podeszwy tłuszczem, a kiedy Jon zasnął, ostrzygł go na irokeza (wiadomo, tego wina, kto sobie drzemkę ucina). Ale to tylko żarty. W głębi serca Garfield wie, że potrzebuje Jona. Kto inny zapłaciłby dostawcy pizzy? Usiądźcie wygodnie, rozluźnijcie się i przyłączcie do tłustego kocura na superobfitą ucztę prześmiesznych i szalonych wybryków!

Kolejna doskonała rozrywka z żarłocznym i cynicznym kotem, który nie jest pozbawiony pewnego uroku. Jego fajtłapowaty pan i głupkowaty pies dopełniają całości. Chociaż co do Odiego należy wspomnieć, że właśnie w tym tomie możemy znaleźć historyjkę w której Odie czyta „Wojnę i pokój”, oraz słucha Mozarta. Możemy się więc domyślać, że jego codzienna „durnowatość” jest tylko na pokaz. Polecam wszystkim. Nie tylko wielbicielom kotów, ale i tym którzy chcą sobie poprawić humor.

Pisząc coś o Garfieldzie, nie można wspomnieć o jego twórcy, czyli Jimie Davisie. Bez niego ekscentryczny kot, który wielbi lazanię, lubi oglądać telewizję i nienawidzi psów, w ogóle by nie powstał. A przecież w czerwcu minęły 42 lata gdy ten żarłoczny futrzak zawojował serca niemalże całego świata. Tak zwane paski z jego przygodami ukazują się w gazetach na wszystkich...

GAR…NEK PEŁEN HUMORU

Jaka jest najlepsza seria pasków komiksowych obok „Fistaszków"? Chociaż jest tyle wspaniałych cykli, od „Mafaldy” zacząwszy, a na „Calvinie i Hobbesie” skończywszy, jeśli pomyśleliście o „Garfieldzie", będziecie mieli rację. W końcu historie o rudym, wrednym kocie pozostają w absolutnej czołówce i od lat stanowią inspirację dla wciąż to nowych twórców. A przede wszystkim mimo upływu ponad czterech dekad od jego debiutu historie nic nie straciły ze swej siły, prawdziwości i celności i wciąż bawią i skłaniają do refleksji kolejne pokolenia czytelników.

Jest leniwy, jest gruby, wiecznie by jadł i spał – oto Garfield. Miłośnik lazani, wróg rodzynków w cieście i pająków i bestia, która nie przepuści żadnemu listonoszowi. Psa o imieniu Odie też zresztą czeka nieciekawy los. Urodzony we włoskiej restauracji, oddany do sklepu zoologicznego, został przygarnięty przez rysownika Johna Arbuckle’a, towarzyszy mu w jego dolach i (przeważających) niedolach, jedząc, tyjąc i unikając ruchu. Co zrobi tym razem? Jakie tym razem żarty spłata Johnowi? Co zje? Czy będzie naśmiewał się z grubasów? Czy John wybierze się na randkę a jeśli tak, jakom katastrofom się skończy? I jak Garfield przetrwa kolejne starcia z poniedziałkami?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/03/garfield-tusty-koci-trojpak-7-jim-davis.html

GAR…NEK PEŁEN HUMORU

Jaka jest najlepsza seria pasków komiksowych obok „Fistaszków"? Chociaż jest tyle wspaniałych cykli, od „Mafaldy” zacząwszy, a na „Calvinie i Hobbesie” skończywszy, jeśli pomyśleliście o „Garfieldzie", będziecie mieli rację. W końcu historie o rudym, wrednym kocie pozostają w absolutnej czołówce i od lat stanowią inspirację dla wciąż to nowych twórców....

Z Garfieldem świat jest po prostu lepszy!!!

Z Garfieldem świat jest po prostu lepszy!!!