Autor miał dobre intencje. Chciał pokazać różnice - rozumiem. Ale czy naprawdę trzeba iść drogą schematów by odczuwać szczęście? Prawdziwy obraz nas samych i tak się ukaże na którejś z randek. Nikt nie ma siły na prowadzenie życia zgodnie z poradnikami.

Autor miał dobre intencje. Chciał pokazać różnice - rozumiem. Ale czy naprawdę trzeba iść drogą schematów by odczuwać szczęście? Prawdziwy obraz nas samych i tak się ukaże na którejś z randek. Nikt nie ma siły na prowadzenie życia zgodnie z poradnikami.

Generalnie godna polecenia książka, aczkolwiek autor ma odrobinę przedpotopowe podejście do związków. Autor podaje tutaj przekonujące argumenty, że to mężczyzna powinien starać się w relacji o kobietę, a nie odwrotnie, ale... momentami troszkę przesadza. Wizja związku, którą przedstawia, nie jest moim zdaniem oparta na partnerstwie, ale jest bardziej jednostronna. Mężczyzna ma cały czas skupiać się na zadowoleniu kobiety, natomiast ona powinna doceniać jego starania i obdarzać go miłością. Ok, ale nigdy nie podobało mi się podejście typu, że to mężczyzna powinien się starać, a kobieta ma leżeć i pachnieć i nie wolno jej pierwszej zadzwonić. Szczerze mówiąc nie zamierzam hamować swoich naturalnych reakcji i starać się być "jakaś" po to, żeby się nie zniechęcił, bo ma za łatwo. Moim zdaniem kobieta też jest człowiekiem, a nie jest jakimś niesamowitym stworzeniem, o które trzeba się przesadnie starać. Dlatego powinna być traktowana po partnersku.
Autor pisze, że z czasem kobieta również może zacząć odwdzięczać się mężczyźnie, ale oczywiście trzeba wiedzieć kiedy, bo jak zacznie robić to w złej fazie to stanie się tragedia. Ta teoria pięciu faz chodzenia na randki również jest moim zdaniem odrobinę wyssana z palca. Sama nie wiem skąd autor na to wpadł, ale owszem nie czepiam się ma trochę racji. Podsumowując książkę polecałabym głównie kobietom, ponieważ przyjemnie się takie coś czyta, mężczyznom natomiast mogłaby zaszkodzić i zrobić z nich desperatów godzących się na wszystko. :)

Generalnie godna polecenia książka, aczkolwiek autor ma odrobinę przedpotopowe podejście do związków. Autor podaje tutaj przekonujące argumenty, że to mężczyzna powinien starać się w relacji o kobietę, a nie odwrotnie, ale... momentami troszkę przesadza. Wizja związku, którą przedstawia, nie jest moim zdaniem oparta na partnerstwie, ale jest bardziej jednostronna. Mężczyzna...

typowa ksiazka tego autora i tego typu, aczkolwiek nie powiem, ze opisanie tych pieciu, czy ilu faz rozwoju zwiazku, dalo mi dosc do myslenia. stwierdzam, ze nie wiem jak ziomek na to wpadl, ale ma racje - wszystkie moje relacje ,ktore sie posypaly pasowaly do tego, ze nie bylismy w tej samej fazie.

wiec plusowo dzis. :)

typowa ksiazka tego autora i tego typu, aczkolwiek nie powiem, ze opisanie tych pieciu, czy ilu faz rozwoju zwiazku, dalo mi dosc do myslenia. stwierdzam, ze nie wiem jak ziomek na to wpadl, ale ma racje - wszystkie moje relacje ,ktore sie posypaly pasowaly do tego, ze nie bylismy w tej samej fazie.

wiec plusowo dzis. :)

Niezbyt ciekawe, zbyt dalekie od rzeczywistości...

Niezbyt ciekawe, zbyt dalekie od rzeczywistości...

wszystkie książki tego autora to super poradniki zyciowe

wszystkie książki tego autora to super poradniki zyciowe

dobra lektura dla Marsjan i Wenusjanek.
dużo ciekawostek i kwestii, o których wiesz, ale Autor uprzytamnia Ci, że wcale nie wiesz...

dobra lektura dla Marsjan i Wenusjanek.
dużo ciekawostek i kwestii, o których wiesz, ale Autor uprzytamnia Ci, że wcale nie wiesz...

Przydała się ;)
Książkę zaczęłam czytać, gdy "wchodziłam" w nowy związek. Nie miałam pojęcia, jak go zjeść, z czym połączyć, co dodać, a czego trochę odjąć, by w końcu docenić tę relację i dać sobie spokój z do bólu perspektywicznym myśleniem. "Marsjanie i Wenusjanki na randce" to odpowiednie remedium na tego typu wątpliwości. Pokazuje, na czym tak naprawdę polega związek, jakie fazy obejmuje i, co najważniejsze, daje czytelnikowi do zrozumienia, że budowanie zdrowej i opartej na wzajemnym zrozumieniu relacji między kobietą i mężczyzną to naprawdę skomplikowany proces. Autor w kolejnych rozdziałach przedstawia niemalże matematyczne podejście do związku, co na samym wstępie może zniechęcić potencjalnych poszukiwaczy szczęścia, jednakże rady te powinny być odbierane tylko jako wskazówki do stworzenia więzi między przedstawicielami odmiennych płci, bynajmniej nie należy podporządkowywać się schematom.
W moim przypadku, książka zdała egzamin, przyjemnie się ją czytało i pozwoliła mi nieco inaczej spojrzeć na wiele spraw, które, niby oczywiste, potrafią doprowadzić człowieka do konfuzji. Każda kobieta zdaje się wiedzieć, jakie mechanizmy nią sterują, czego chce w danym momencie i uparcie wierzy, że jej partner "domyśli się", o co jej chodzi. Myślałam, że jestem czysta. Myślałam, że wina leży po tej drugiej stronie. Okazało się, że nic nie utrzyma się bez solidnego fundamentu. A fundament ten w RÓWNYM stopniu tworzyć muszą kobieta, jak i mężczyzna. Tym, co również zagościło w moim umyśle podczas lektury, jest fakt, iż czasami oczywiste oczywistości muszą zostać podane na papierze, by proces zagoszczenia w naszej świadomości zakończył się dla nich (dla nas) pomyślnie:).

Przydała się ;)
Książkę zaczęłam czytać, gdy "wchodziłam" w nowy związek. Nie miałam pojęcia, jak go zjeść, z czym połączyć, co dodać, a czego trochę odjąć, by w końcu docenić tę relację i dać sobie spokój z do bólu perspektywicznym myśleniem. "Marsjanie i Wenusjanki na randce" to odpowiednie remedium na tego typu wątpliwości. Pokazuje, na czym tak naprawdę polega związek,...

Zapraszam do posłuchania na YouTube (ok 2 min):
https://www.youtube.com/watch?v=0O-Si944FLc
https://www.youtube.com/watch?v=uhWKmbSrcF4

Lub do przeczytania:
https://pandunia.pl/?p=269
https://pandunia.pl/?p=387

Zapraszam do posłuchania na YouTube (ok 2 min):
https://www.youtube.com/watch?v=0O-Si944FLc
https://www.youtube.com/watch?v=uhWKmbSrcF4

Lub do przeczytania:
https://pandunia.pl/?p=269
https://pandunia.pl/?p=387

Zacznę od tego, że książka jest lekko długawa. Mogłaby być o połowę krótsza, gdyby autor nie powtarzał się w niektórych sprawach nawet i po kilka razy.
Nadmienię, że książka ma już swoje lata, dlatego podane sugestie w poszczególnych sytuacjach można delikatnie modyfikować pod zmieniające się warunki życia. Jest to dobra pozycja dla osób, które lubią schematy i posegregowane sprawy (nawet uczuciowe).
Autor zwraca uwagę na podstawy budowania właściwej relacji. Opisuje przebieg poznawania się z drugą osobą. Ukazuje przeszkody, jakie mogą wynikać z niezrozumienia (przyszłego) partnera. Daje do zrozumienia, że każdy z nas musi przejść własną drogę (nieraz bardzo bolesną i długą),by nauczyć się odnalezienia pokrewnej duszy oraz potrzymania / stworzenia prawdziwej miłości.
Pan Gray daje również dużo przykładów z życia wziętych i pokazuje gdzie pary mogą popełniać błędy w relacjach. Wskazuje on, jak rozpoznać zdrowy chemizm Pomaga również zdać sobie sprawę z odmiennych potrzeb, jak również rzeczy, których mniej lub bardziej świadomie oczekujemy od drugiej osoby.
Nie zgadzam się z tym, że mężczyzna powinien więcej od siebie dawać, a w szczególności płacić. Dzisiaj ta kwestia wygląda inaczej przez styl życia. Nie podoba mi się również naginanie siebie w niektórych momentach, żeby dostosować się się drugiej osoby. Myślę, że zdrowszą opcją jest tutaj zachowanie balansu.
Morał z książki dla mnie może brzmieć: podążaj za głosem serca, nie zapomnij również o umyśle. Niech podstawą relacji będzie rozmowa i szacunek do drugiej osoby. Nie bój się zmieniać i uczyć relacji, a spotka cię wszystko we właściwym czasie.

Zacznę od tego, że książka jest lekko długawa. Mogłaby być o połowę krótsza, gdyby autor nie powtarzał się w niektórych sprawach nawet i po kilka razy.
Nadmienię, że książka ma już swoje lata, dlatego podane sugestie w poszczególnych sytuacjach można delikatnie modyfikować pod zmieniające się warunki życia. Jest to dobra pozycja dla osób, które lubią schematy i...