Opowiadanie poświęcone powstaniu styczniowemu - przygotowaniom do niego, nastrojom społecznym, przebiegowi oraz równoległym lokalnym dramatom.

Z perspektywy kilkuletniego chłopca oglądamy panoramę bohaterów miasteczka, którzy na różne sposoby angażują się lub nie w sprawę narodową.

Opis wydarzeń jest przystosowany do sposobu postrzegania świata dorosłych przez ośmio-, a potem dziesięciolatka. Pozwala na niedopowiedzenia, ale jednocześnie na pewien dystans emocjonalny wobec wydarzeń.

Jest konspiracja, ostracyzm, patriotyczne piosenki, szlochające damy, tchórz, a także pochopna przemoc wobec niewinnego.

Ekspozycja powolna, nudnawa - było ciężko. Jednak druga połowa opowiadania to znaczne przyspieszenie akcji, zawiązanie wątków, plot twisty, a i taki finał, że pod koniec prawie nie oddychałam.

Co ciekawe, to właśnie przyjęcie naiwnej narracji dziecięcej pozwoliło Prusowi przechytrzyć cenzurę i opublikować tekst w czasopiśmie, a następnie sjako samodzielny utwór.

Opowiadanie poświęcone powstaniu styczniowemu - przygotowaniom do niego, nastrojom społecznym, przebiegowi oraz równoległym lokalnym dramatom.

Z perspektywy kilkuletniego chłopca oglądamy panoramę bohaterów miasteczka, którzy na różne sposoby angażują się lub nie w sprawę narodową.

Opis wydarzeń jest przystosowany do sposobu postrzegania świata dorosłych przez ośmio-, a...

wyrzućmy z lektur glorię victis i wprowadźmy omyłkę, stop paradygmatowi romantycznemu

wyrzućmy z lektur glorię victis i wprowadźmy omyłkę, stop paradygmatowi romantycznemu

Rewelacyjna nowelka. I aktualna, niestety.

Rewelacyjna nowelka. I aktualna, niestety.

Zaskakująco dobra. Ciekawa konstrukcja fabuły, dziecięcy narrator i zmierzenie się z postawą polskiego społeczeństwa wobec zrywów niepodległościowych.

Zaskakująco dobra. Ciekawa konstrukcja fabuły, dziecięcy narrator i zmierzenie się z postawą polskiego społeczeństwa wobec zrywów niepodległościowych.

“Omyłka” to studium społeczeństwa przed powstaniem styczniowym. Nowela przedstawia barwną paletę charakterów na małej wsi. Dzieło w kilkudziesięciu stronach pokazuje naprawdę złożoną sytuację Polaków przed i w czasie powstania styczniowego. Zdecydowanie warto przeczytać dla fragmentów, w którym opisywane są reakcję ludzi na działania wojenne w niedalekim pobliżu.

“Komu nóż wbijają w serce, ten nie pyta, czy innych spotkało to samo, ale woła - że boli!...
„Rozsądek, przepowiadający klęskę, jest, jak puszczyk na cmentarzu, który woła: „Nie wstaniesz!…” Taki głos jest zawsze nienawistny. A im dokładniej spełni się przepowiednia, tem większa niechęć do proroka…“

Trudne sowa:
Krupnik - gorąca wodka z miodem zaprawiona goździkami i cynamonem
Tykać się mówić na Ty
Finfa - złośliwy żart
Bakalarzyna - złośliwie nauczyciel
Arak – aromatyczny azjatycki napój alkoholowy (zawartość alkoholu pomiędzy 40% a 80%),o smaku anyżowym.
Deklamacja - publiczne wygłoszenie utworu literackiego z pamięci, najczęściej wierszowanego, jako sztuka interpretacji tekstu na głos
Ariergarda - zolnierze zabezpieczajacy kolumne od tylu
Czeladź - dawna służba u magnatów i szlachty używana do posług w domu, jako straż w zamku, grodzie itp., a także towarzysząca swoim panom w wyprawach wojennych;
Dyszkant - wysoki piskliwy glos
Wyrobnik - ktoś, kto wykonuje jakąś pracę bez zaangażowania i talentu, tylko dla pieniędzy
Basarunek - baty
Galganiarz - człowiek zbierający stare ubrania i je sprzedajacy

“Omyłka” to studium społeczeństwa przed powstaniem styczniowym. Nowela przedstawia barwną paletę charakterów na małej wsi. Dzieło w kilkudziesięciu stronach pokazuje naprawdę złożoną sytuację Polaków przed i w czasie powstania styczniowego. Zdecydowanie warto przeczytać dla fragmentów, w którym opisywane są reakcję ludzi na działania wojenne w niedalekim pobliżu.

“Komu...

Spoko malutka nowelka.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Spoko malutka nowelka.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Nowelistykę Prusa uwielbiam. Nie tylko za jego pozytywistyczną wiarę w pracę i postęp, ale za wnikliwą obserwację rzeczywistości i podejmowanie tematów trudnych, dotyczących przeszłości. W nowelach i opowiadaniach Prus demaskuje, jeśli trzeba, wady i postawy społeczeństwa w obliczu ważnych wydarzeń dziejowych. Opowiadanie "Omyłka" z 1884 roku, mające swój debiut w 1888 roku, to znakomite studium polskiego społeczeństwa w przededniu i w trakcie powstania styczniowego.

Poprzez genialne kreacje niewielu przecież bohaterów w "Omyłce" dostajemy w zasadzie obraz stosunku do powstania wielu warstw społecznych na ziemiach polskich. Mamy matkę negującą udział w powstaniu syna jako sprawę, która pozbawi go życia, a przecież jego wychowanie i edukacja kosztowały tak wiele. Mamy pyszałków chlubiących się fałszywie rzekomym udziałem w wielu bitwach i mieniących się publicznie wielkimi bohaterami. Bawidamków, dla których patriotyzm kończy się na wyśpiewaniu Mickiewicza ku uciesze dam. Dawnych uczestników walk niepodległościowych, którzy już stracili nadzieję na wolność..Ale na drugiej szali studentów walczących w powstaniu mężnie i gotowych oddać za ojczyznę życie.

W opowiadaniu pobrzmiewają też echa kłótni polskiego świata emigracyjnego we Francji po powstaniu listopadowym, a oskarżenia i wzajemne animozje trwają latami i nietrudno jest posądzić kogoś o zdradę, jeśli jego opinie polityczne kłócą się ze stanowiskiem większości. Jak łatwo komuś przypiąć łatkę zdrajcy albo szpiega, pójść za oceną tłumu, powielać o kimś coraz dalej idące haniebne opinie, nie poszukując prawdziwych intencji jego działań. Czy w dzisiejszej rzeczywistości nie postępowalibyśmy podobnie?

Opowiadanie genialne i ponadczasowe, zmuszające do przemyśleń nad dziejami naszego narodu. Po raz kolejny powoduje moją frustrację, kiedy wspomnę, że Prus nigdy Nobla nie dostał.

Nowelistykę Prusa uwielbiam. Nie tylko za jego pozytywistyczną wiarę w pracę i postęp, ale za wnikliwą obserwację rzeczywistości i podejmowanie tematów trudnych, dotyczących przeszłości. W nowelach i opowiadaniach Prus demaskuje, jeśli trzeba, wady i postawy społeczeństwa w obliczu ważnych wydarzeń dziejowych. Opowiadanie "Omyłka" z 1884 roku, mające swój debiut w 1888...

Znakomite słynne opowiadanie Bolesława Prusa. Oto obserwujemy prowincjonalne miasteczko w przededniu Powstania Styczniowego, oraz w jego trakcie. Narratorem jest około ośmioletni chłopiec, którego brat – student staje się uczestnikiem zrywu niepodległościowego.
Ale nie o walkę tu chodzi ani nie o bohaterstwo. Autor mistrzowsko pokazuje siłę małomiasteczkowej plotki, opinii publicznej oraz ich konsekwencje, a także brak szacunku dla indywidualności i nie chodzenia utartymi szlakami.
Z początku można odnieść wrażenie, że czytamy kolejne artykuły „Z teki Stańczyka”, krytykujące kult insurekcji i bohaterszczyzny. Patriotyczne ochy i achy towarzystwa nad symbolami czy wierszami Mickiewicza kończą się wraz z … wybuchem powstania. I oto się okazuje, że oczywiście najbardziej głosujący patrioci muszą … dostać od dam zajęcze skórki, by wreszcie zgłosić się – no nie do walki, nie wymagajmy od hurrapatriotów zbyt wiele - ale na pewno do jakiejś „konspiry” (cały czas klimaty Stańczyków). I tu się kończy ironiczny, stańczykowski humor, ale nie jego przesłanie. Pomimo tego, ze nauczyciel kłoci się z burmistrzem, to żaden z nich nie jest w stanie zdobyć sympatii czytelnika, aż do samej bitwy. A w zasadzie skutków klęski powstańców, po której następują dwa kluczowe dla fabuły wydarzenia, a nawet trzy, jeśli liczyć rozmowę adwersarzy.
To powinna być lektura obowiązkowa – oczywiście nie w archaicznej formie jak na e-booku w Wolnych Lektur – ale koniecznie w liceum. Niecałych sześćdziesiąt stron, a na przemyślenia po ich przeczytaniu potrzeba co najmniej dwa razy tyle by opisać swoje wrażenia.
Dzieło, które mówi wiele o ludziach, o naszym społeczeństwie i o historii. Niedoceniana klasyka.

Znakomite słynne opowiadanie Bolesława Prusa. Oto obserwujemy prowincjonalne miasteczko w przededniu Powstania Styczniowego, oraz w jego trakcie. Narratorem jest około ośmioletni chłopiec, którego brat – student staje się uczestnikiem zrywu niepodległościowego.
Ale nie o walkę tu chodzi ani nie o bohaterstwo. Autor mistrzowsko pokazuje siłę małomiasteczkowej plotki, opinii...

Jedna z moich ulubionych nowel. Świetnie wykreowane, wyraziste postaci o różnych poglądach, pięknie poprowadzona narracja przedstawiająca powstanie oczami dziecka, które tak niewiele jest jeszcze w stanie zrozumieć z tego co dzieje się dookoła, poruszająca historia człowieka niesłusznie wyrzuconego poza granicę społeczeństwa. Tak łatwo można się pomylić i zniszczyć komuś życie. Tak łatwo niesie się fala nienawiści, pogardy i odrzucenia. O wiele łatwiej niż dobro, które prawie nigdy nie jest bezinteresowne.

Jedna z moich ulubionych nowel. Świetnie wykreowane, wyraziste postaci o różnych poglądach, pięknie poprowadzona narracja przedstawiająca powstanie oczami dziecka, które tak niewiele jest jeszcze w stanie zrozumieć z tego co dzieje się dookoła, poruszająca historia człowieka niesłusznie wyrzuconego poza granicę społeczeństwa. Tak łatwo można się pomylić i zniszczyć komuś...

Są powieści, które mają setki stron ale pomimo objętości są tak naprawdę o wszystkim i o niczym i niczego nie wnoszą. Są też nowele, które są bardzo krótkie ale pomimo tego zawierają w sobie tak wiele. I taka też jest właśnie „Omyłka” Prusa. Na kilkudziesięciu stronach autor zawarł tak wiele – wyraziste postaci, bardzo ważne wydarzenia (rzecz się dzieje podczas Powstania Styczniowego) i całe multum uczuć i emocji.

Całość „widzimy” oczami małego Antka. A właściwe dorosły Antek opowiada historię, która wydarzyła się kiedy był dzieckiem. W jego relacji są i wydarzenia z pozoru błahe, jak np. lekcje z nauczycielem Dobrzańskim czy przekomarzanki z nianią, ale są też istotne – jak przemarsz wojsk i walki w jego rodzinnej okolicy. Przeplata się ta relacja to radością, to strachem, raz zabawą, raz troską, są łzy i jest śmiech.

Jedną z rzeczy, która mi się w tej noweli spodobała to obiektywizm, Prus idealnie to wyważył. Nie ma tu idealizowania ani padania na kolana, ale też nie ma karykatury i przerysowania. A tytułowa „Omyłka” jest co najmniej zaskakująca, w każdym razie nie takiej omyłki ja się spodziewałem.

Bardzo polecam. Ale ja w sumie uwielbiam Prusa więc rozumie się samo przez się.

Są powieści, które mają setki stron ale pomimo objętości są tak naprawdę o wszystkim i o niczym i niczego nie wnoszą. Są też nowele, które są bardzo krótkie ale pomimo tego zawierają w sobie tak wiele. I taka też jest właśnie „Omyłka” Prusa. Na kilkudziesięciu stronach autor zawarł tak wiele – wyraziste postaci, bardzo ważne wydarzenia (rzecz się dzieje podczas Powstania...