Książki Ann Patchet są dla mnie wyjątkowe . Tak było i tym razem. Opowieść o tym co dla nas najważniejsze : rodzina, prawda, poczucie bezpieczeństwa, odpowiedzialność i trudne wybory. Zaskakująca , ciepła i pełna dobrych emocji. Dla mnie wspaniała!

Książki Ann Patchet są dla mnie wyjątkowe . Tak było i tym razem. Opowieść o tym co dla nas najważniejsze : rodzina, prawda, poczucie bezpieczeństwa, odpowiedzialność i trudne wybory. Zaskakująca , ciepła i pełna dobrych emocji. Dla mnie wspaniała!

Dobrze się czyta tę powieść. Jest to opowieść o miłości, rodzinie, poświęceniu (matki wobec dzieci). Jeden wypadek powoduje, że poznajemy skomplikowane losy dwóch braci, którzy zostali adoptowani. Jednak jak się okazuje, ich rodzona matka, nigdy o nich nie zapomniała, ba, towarzyszyła im nawet przez całe życie, będąc w ukryciu. Książka porusza trudne tematy i wzbudza różne emocje. Generalnie podobała mi się i mogę ją z czystym sercem polecić innym czytelnikom, którzy lubią tego typu powieści.

Dobrze się czyta tę powieść. Jest to opowieść o miłości, rodzinie, poświęceniu (matki wobec dzieci). Jeden wypadek powoduje, że poznajemy skomplikowane losy dwóch braci, którzy zostali adoptowani. Jednak jak się okazuje, ich rodzona matka, nigdy o nich nie zapomniała, ba, towarzyszyła im nawet przez całe życie, będąc w ukryciu. Książka porusza trudne tematy i wzbudza różne...

Powieść niezwykle wciągnęła mnie w historie bohaterów. A zimowe krajobrazy Bostonu pochłaniałam z autentycznym odczuciem chłodu. Powieść wydana już dawno, a potrafi zachwycać i dziś. Wciąż odkrywam Ann Patchett... To prawdziwa powieść obyczajowa, godna polecenia, co niniejszym czynię.

Powieść niezwykle wciągnęła mnie w historie bohaterów. A zimowe krajobrazy Bostonu pochłaniałam z autentycznym odczuciem chłodu. Powieść wydana już dawno, a potrafi zachwycać i dziś. Wciąż odkrywam Ann Patchett... To prawdziwa powieść obyczajowa, godna polecenia, co niniejszym czynię.

Bardzo nudna obyczajówka

Bardzo nudna obyczajówka

Ta książka otula podobnie jak padający miękki śnieg, przykrywający ulice, domy i ludzi. Spod puszystego śniegu nie widać nierównego i brudnego chodnika. Ann Patchett nie przedstawia idealnych bohaterów, w powieści dzieje się dużo, ale akcja posuwa się niespiesznie, znajdując zawsze jakieś pocieszenie, rozświetlające przyszłość. Bohaterów poznajemy tak dobrze, że ich rozumiemy i nie chcemy się z nimi rozstawać. Autorka z ich pomocą pyta o rolę przypadku w życiu każdego człowieka, o wpływ rodziców na dzieci, o potrzeby buntu i zgody na rodzinne powiązania i pragnienia. Zwraca uwagę na różnorodność charakterów, potrzeb, talentów, zainteresowań dorastających dzieci często rozbieżnych z oczekiwaniami opiekunów, chcących, by kolejne pokolenie kontynuowało działania i zainteresowania poprzedniego. Bieg staje się metaforą życia, jednym jest łatwiej, innym trudniej, często o wszystkim decyduje przypadek: "Nigdy nie będziesz wiedziała, jak to się wszystko mogło ułożyć." Ważny jest sam bieg i możliwość samorealizacji. Towarzyszymy więc poznanym rodzinom w ich życiowych perturbacjach, zanurzając się w świecie może wyidealizowanym, ale dającym przyjemność lektury. Ważną rolę odgrywa w powieści pewna figurka i legenda z nią związana, która próbuje pokazać skomplikowane zderzenie realnego i idealnego świata. To miłość wydaje się być najlepszym spoiwem tych światów. Ann Patchett zaprasza nas do świata dobra mimo podziałów społecznych i rasowych, mimo konieczności zmagania się z bólem. Może mówi o nas samych?

Ta książka otula podobnie jak padający miękki śnieg, przykrywający ulice, domy i ludzi. Spod puszystego śniegu nie widać nierównego i brudnego chodnika. Ann Patchett nie przedstawia idealnych bohaterów, w powieści dzieje się dużo, ale akcja posuwa się niespiesznie, znajdując zawsze jakieś pocieszenie, rozświetlające przyszłość. Bohaterów poznajemy tak dobrze, że ich...

Niepozorna historia - niby takie nic, a jednak na swój sposób magiczna, ciepła, poruszająca. Wciągnęła mnie od początku, chociaż nieco naiwna, to urzekła taką bezpośrednią dobrocią.

Niepozorna historia - niby takie nic, a jednak na swój sposób magiczna, ciepła, poruszająca. Wciągnęła mnie od początku, chociaż nieco naiwna, to urzekła taką bezpośrednią dobrocią.

Mam trochę problem z oceną tej książki, bo wydaje mi się, że nie zrozumiałam jej tak do końca. I szczerze mówiąc, byłam przekonana, że będzie więcej w niej figurki. Tak czy inaczej, sama historia jest naprawdę ładna. Ale to, co najbardziej podobało mi się w tej książce, to postacie! Nie tak łatwo trafić na książkę, w której to postacie budują całą historię i sprawiają, że odnosi się wrażenie, jakby się je całkiem nieźle znało.

Mam trochę problem z oceną tej książki, bo wydaje mi się, że nie zrozumiałam jej tak do końca. I szczerze mówiąc, byłam przekonana, że będzie więcej w niej figurki. Tak czy inaczej, sama historia jest naprawdę ładna. Ale to, co najbardziej podobało mi się w tej książce, to postacie! Nie tak łatwo trafić na książkę, w której to postacie budują całą historię i sprawiają, że...

Moja pierwsza przygoda z Anne Patchett. Zakochałam się w jej opowieści i wielowarstwowości historii. Można się zagubić.

Moja pierwsza przygoda z Anne Patchett. Zakochałam się w jej opowieści i wielowarstwowości historii. Można się zagubić.

To nie jest lekka, łatwa i przyjemna pozycja. Biegnij to historia o przypadku. O tym czy to on rządzi naszym losem?To również książka o nadziei, o sile rodziny i wierze w to, że będzie dobrze. Mądra i skłaniająca do refleksji.

To nie jest lekka, łatwa i przyjemna pozycja. Biegnij to historia o przypadku. O tym czy to on rządzi naszym losem?To również książka o nadziei, o sile rodziny i wierze w to, że będzie dobrze. Mądra i skłaniająca do refleksji.

Zaczyna się obiecująco i nagle robi się nudno i bez emocji. Historia niby ciekawa, ale mało odważny sposób podania.

Zaczyna się obiecująco i nagle robi się nudno i bez emocji. Historia niby ciekawa, ale mało odważny sposób podania.