Tę książkę mógł napisać jedynie szaleniec, mający sobie za nic spokój i dobre samopoczucie czytelnika. Lekturę tej książki zaryzykuje jedynie szaleniec, narażający się na utratę spokoju i zbyt dobrego samopoczucia. Autor, stosując zasady znanej sobie jedynie logiki, penetruje relacje łączące ludzi, zarazem powątpiewa w istnienie wolnej woli w działaniu, znajdując dla niej substytut w postaci uwikłania, z którego bierze się przeznaczenie i niezdolność sprawcza człowieka. W książce jest o prawdziwych ludziach i prawdziwym życiu wplątanym w zwykłość, którą Ważny opisuje w sposób niezwykły. To niewątpliwie jeden z najciekawszych i najbardziej odważnych debiutów prozatorskich tego roku.

Pięć historii o uwikłaniu w niemożność, przypadek i działanie losu, który za nic ma dążenia człowieka. Znakomicie napisane opowieści o zwykłości, która wciąga bohaterów w złożone relacje z rzeczywistością, pełne tropów i zmyłek, które dla uważnego czytelnika będą stanowiły bogatą i wyzywającą lekturę.

Opowieści zawarte w tomie Na kanwie dowodzą, że choć na poziomie zupełnie podstawowej egzystencji człowieka jego rzeczywistość może stwarzać pozory pewnego ładu i przewidywalności, tak naprawdę nic w niej nie jest takie, jakim się wydaje być. Niemożność, uwikłanie, bezradność wobec następujących po sobie wydarzeń – to te zjawiska i doświadczenia poddane są w książce obserwacji, a bohaterowie to omylne, żałosne, skazane na bezradność istoty, które zawsze mogą nam o kimś przypominać.

Debiut prozatorski Ważnego to książka, w której obserwowany i podsłuchiwany przez autora świat przetworzony zostaje w historie pełne nietypowych postaci zwykle bezwolnie stających się uczestnikami i w pewien sposób zakładnikami trudnych zdarzeń. Choć to debiut, autor odważnie podejmuje tematy trudne i złożone, a wielowymiarowość tych opowieści oraz ich nieoczywistość, pozwalają czytelnikowi zarówno czytać jak i interpretować je na wiele sposobów.