Czy powrót do książki poznanej ponad 35 lat temu to dobry pomysł?
Zasłuchiwałam się w kolejnych odcinkach wieczornej audycji Radio dzieciom. Sięgnęłam później po książkę z bibliotecznej półki. I znów się zachwyciłam.
A że postanowiałm, że w domowej biblioteczce staną książki, które są dla mnie w jakiś sposób ważne, więc i piękne wydanie (twarda okładka, miły w dotyku papier, szycie, ilustracje Zbigniewa Lengrena) trafiło do kolekcji. I z ciekawością przeczytałam o przygodach Dory i Flory.

Ta książka, napisana przed 78 laty, mogłaby mieć obecnie wielu przeciwników: na stronach wycztami, że lanie to sprawiedliwa kara, lanie to skuteczna prewencja. Ale znajdziemy w niej jakże aktualne elementy:
- więcej można się nauczyć obserwując przyrodę, poznając zwierzęta niż słuchając guwernantki - panny Rozumek;
- dziewczynki, które wbrew woli rodziców dochodzą do wniosku, że "A ja lubię sama myśleć za siebie i samej siebie słuchać";
- są przyjaciele, którzy stwierdzają "Cieszę się, że nie jestem istotą ludzką - wtrąciłą Puma. - Bo jak można być szczęśliwie, gdy ma się głowę nabitą różnymi przekonaniami";
- jest i wiedźma, której słowa miło wziąć ze sobą w podróż na cały nowy 2022:
"Nad twymi oczami, pod twymi włosami
(Pamiętaj: nie wróci, co minie)
Jest taki zakątek, gdzie mieszka rozsądek,
A w głowie masz mózg, a nie dynię!"

Czy powrót do książki poznanej ponad 35 lat temu to dobry pomysł?
Zasłuchiwałam się w kolejnych odcinkach wieczornej audycji Radio dzieciom. Sięgnęłam później po książkę z bibliotecznej półki. I znów się zachwyciłam.
A że postanowiałm, że w domowej biblioteczce staną książki, które są dla mnie w jakiś sposób ważne, więc i piękne wydanie (twarda okładka, miły w dotyku...

Wspaniała.
Mama mi ją podsunęła,gdy byłam dzieckiem....
Później zginęła gdzieś z rodzinnego księgozbioru a ja za nią bardzo tęskniłam :)
Na szczęście można ją już nabyć,bo przez jakiś czas było trudno.
Magia,magia,magia....

Wspaniała.
Mama mi ją podsunęła,gdy byłam dzieckiem....
Później zginęła gdzieś z rodzinnego księgozbioru a ja za nią bardzo tęskniłam :)
Na szczęście można ją już nabyć,bo przez jakiś czas było trudno.
Magia,magia,magia....

Książka opowiada o przygodach dwóch dziewczynek, Florze i Dorze, których tata, major Parfley, wyjeżdża z domu. Mówi wtedy dziewczynkom, żeby były grzeczne, ponieważ wieje wiatr z księżyca i kiedy jest takie zjawisko i nie jest się grzecznym, to jest się niegrzecznym przez cały rok. Flora i Dora próbują być grzeczne, jednak i rodzice stwierdzają, że ich ,,pomaganie'' (które miało być grzeczne) nie było takie. Dora i Flora więc decydują się, czy będą grzeczne, czy niegrzeczna, i wybrali bycie niegrzecznymi. Pierwszą ich sprawą ,,niegrzeczną'' było ciągłe jedzenie. Nie słuchały panny Rozumek, która tłumaczyła im podczas śniadania wszystko o pieprzu, tylko jadły, jadły i jadły aż zrobiły się okrągłe jak baloniki, więc ich mama i panna Rozumek zabierają je do miasta. Tam jednak wszyscy znajdują się na placu. Gdy Kasia Okruszek widzi takie dziewczynki (a Kasia Okruszek lubi dokuczać innym i często kłamie) rozdaje wszystkim dzieciom szpilki i namawia ich do spróbowania przekłucia ,,baloników'' czyli Flory i Dory. Wracają do domu i postanawiają się zemścić na ludziach i dzieciach z miasta, więc Dora idzie z prośbą o pomoc do pani wiedźmy.
Książka ta ciągnie się i ciągnie, więc nie będę tutaj opowiadał dalszych części tej historii. Książka ma ładne i proste szkice, nie pojawia się ich za dużo, ale to też plus ponieważ są tylko małym, dodatkowym elementem.

Książka opowiada o przygodach dwóch dziewczynek, Florze i Dorze, których tata, major Parfley, wyjeżdża z domu. Mówi wtedy dziewczynkom, żeby były grzeczne, ponieważ wieje wiatr z księżyca i kiedy jest takie zjawisko i nie jest się grzecznym, to jest się niegrzecznym przez cały rok. Flora i Dora próbują być grzeczne, jednak i rodzice stwierdzają, że ich ,,pomaganie'' (które...

W nienachalny sposób przedstawia najmłodszym wartości.

W nienachalny sposób przedstawia najmłodszym wartości.

Książka opowiada bowiem o niezwykłych przygodach dwóch sióstr, Dory i Flory, mieszkających w angielskim miasteczku Harmider. To małe arystokratki, które uczy guwernantka, wymądrzająca się non stop pani Rozumek, oraz pan Corvo, nauczyciel tańca. Matka zajęta jest zwykle innymi sprawami niż dziecko, dlatego też dziewczynki mają sporo czasu na swawolenie. I robią to wyśmienicie. Nie pomaga nawet napomnienie wyjeżdżającego na front ojca przed byciem niegrzecznymi. Dziewczynki wydają się ogólnie mało stabilne emocjonalnie: albo przejadają się, co stwarza z nich istne baloniki i powód do wyszydzania przez mieszkańców miasta, albo niesamowicie chudną. Jednak nie zapominają wszystkiego, co złe je spotkało od mieszkańców kiedy były puszyste, więc udają się do Wiedźmy, która daje dziewczynkom tajemniczy napój. Okazuje się, że zamienia on je w kangury i… to dopiero początek opowieści, w której będzie królować miłość do rodzica zdolna znieść wiele, miłość do zwierząt aż po ich śmierć czy lojalność wobec przyjaciół.

Więcej na https://konfabula.pl/lengren-tworca-profesora-filutka-ilustrator-ksiazek-dla-dzieci/

Książka opowiada bowiem o niezwykłych przygodach dwóch sióstr, Dory i Flory, mieszkających w angielskim miasteczku Harmider. To małe arystokratki, które uczy guwernantka, wymądrzająca się non stop pani Rozumek, oraz pan Corvo, nauczyciel tańca. Matka zajęta jest zwykle innymi sprawami niż dziecko, dlatego też dziewczynki mają sporo czasu na swawolenie. I robią to...

„Może istotnie nie byłyśmy przez cały rok zbyt grzeczne. Ale nauczyłyśmy się za to mnóstwo różnych rzeczy, których nigdy byśmy się nie nauczyły, gdybyśmy zachowywały się grzecznie i poprawnie” - mówi Dora.
I taki chyba morał płynie z tej niezwykłej książki. Podarujcie ją swoim dzieciom jeśli też uważacie, że bycie grzecznym nie gwarantuje ciekawego życia. :-)

https://wilczelektury.blogspot.com/2019/12/wiatr-z-ksiezyca.html

„Może istotnie nie byłyśmy przez cały rok zbyt grzeczne. Ale nauczyłyśmy się za to mnóstwo różnych rzeczy, których nigdy byśmy się nie nauczyły, gdybyśmy zachowywały się grzecznie i poprawnie” - mówi Dora.
I taki chyba morał płynie z tej niezwykłej książki. Podarujcie ją swoim dzieciom jeśli też uważacie, że bycie grzecznym nie gwarantuje ciekawego życia....

Cudowna książka! Pożyczyłam ją od koleżanki z 2 klasy podstawówki i przeczytałam w jeden wieczór - magiczna, zabawna a chwilami trochę straszna bo pełna niesamowitych zdarzeń. Przygody Dory i Flory na długo pozostały w mojej pamięci. Odnalazłam tę książkę po latach i mam nadzieję, że spodoba się także mojej córce :)

Cudowna książka! Pożyczyłam ją od koleżanki z 2 klasy podstawówki i przeczytałam w jeden wieczór - magiczna, zabawna a chwilami trochę straszna bo pełna niesamowitych zdarzeń. Przygody Dory i Flory na długo pozostały w mojej pamięci. Odnalazłam tę książkę po latach i mam nadzieję, że spodoba się także mojej córce :)

Bardzo przyjemna i niezwykle zabawna książka mojego dzieciństwa.
Sporo magii, dziewczynki zamienione w kangury i mnóstwo innych dziwności.

Bardzo przyjemna i niezwykle zabawna książka mojego dzieciństwa.
Sporo magii, dziewczynki zamienione w kangury i mnóstwo innych dziwności.

Czytałam jako dziecko, teraz pochłaniam raz jeszcze - z synem. Tyle lat minęło, a doskonale pamiętam jej szaloną atmosferę! Młody się zaśmiewa, jak ja kiedyś, a ja patrzę "po dorosłemu" i...Jakaż zabawna, kpiąca książka!!!

Czytałam jako dziecko, teraz pochłaniam raz jeszcze - z synem. Tyle lat minęło, a doskonale pamiętam jej szaloną atmosferę! Młody się zaśmiewa, jak ja kiedyś, a ja patrzę "po dorosłemu" i...Jakaż zabawna, kpiąca książka!!!