meczaca, nie przebrnelam. fabula jakas taka dziwna, nie wciagajaca :(

meczaca, nie przebrnelam. fabula jakas taka dziwna, nie wciagajaca :(

David Bellino, człowiek o bardzo wysokim wymaganiu od życia. A wszystko po to aby zadowolić matkę i jej przyjaciela z dzieciństwa. Sam początek intrygujący i wciagajacy. Link po raz kolejny stworzyła złożone osobowości. Ukazała toksycznych rodziców, którzy kształtują dysfunkcyjnego młodego człowieka. Tak jest w przypadku piątki znajomych. Wszyscy poznali się w szkole st Claire. A ich kolejne przykre losy związane są osobą Davida Bellino - który został zamordowany w swoim luksusowym mieszkaniu w centrum Nowego Jorku.

Ciekawa historia, bardzo miło spędziłam czas z tą książką.

David Bellino, człowiek o bardzo wysokim wymaganiu od życia. A wszystko po to aby zadowolić matkę i jej przyjaciela z dzieciństwa. Sam początek intrygujący i wciagajacy. Link po raz kolejny stworzyła złożone osobowości. Ukazała toksycznych rodziców, którzy kształtują dysfunkcyjnego młodego człowieka. Tak jest w przypadku piątki znajomych. Wszyscy poznali się w szkole st...

Książka jak to u Ch. Link dostępna w odbiorze . Da mnie trochę za długawa ale dość przyjemnie się czytało . Mało kryminału więcej obyczajówki Dla mnie nie jest to czołówka jej osiągnięć pisarskich . Ale nie żałuję . Jeszcze zostało trochę jej książek do przeczytania i dobrze. Taki czuję trochę do tej pisarki lekki sentyment.

Książka jak to u Ch. Link dostępna w odbiorze . Da mnie trochę za długawa ale dość przyjemnie się czytało . Mało kryminału więcej obyczajówki Dla mnie nie jest to czołówka jej osiągnięć pisarskich . Ale nie żałuję . Jeszcze zostało trochę jej książek do przeczytania i dobrze. Taki czuję trochę do tej pisarki lekki sentyment.

Książka w rodzaju ni pies, ni wydra. Nie jest to klasyczny kryminał, do sensacji nie można jej również zaliczyć. Czytając ją przeszedłem cały cykl postaw: zniesmaczenie, zaintrygowanie, zachwycenie. Najpierw myślałem, że to kolejny słaby, "damski" kryminał. Później okazało się, że jest dużo gry psychologicznej. Na koniec naprawdę złapałem o co chodziło autorce i miałem z tej lektury dużo satysfakcji.

Książka traktuje tak naprawdę o przyjaźni, zagubieniu i samotności. Wszystkie one się przenikają. Nie ma spraw czarno-białych, choćby na starcie takimi się wydawały.

Polecam.

Książka w rodzaju ni pies, ni wydra. Nie jest to klasyczny kryminał, do sensacji nie można jej również zaliczyć. Czytając ją przeszedłem cały cykl postaw: zniesmaczenie, zaintrygowanie, zachwycenie. Najpierw myślałem, że to kolejny słaby, "damski" kryminał. Później okazało się, że jest dużo gry psychologicznej. Na koniec naprawdę złapałem o co chodziło autorce i miałem z...

O wiele lepsza od "Nieproszonego gościa". Bardziej rozbudowana fabuła, ale faktycznie od początku czuć, że to książka w wątkami kryminalnymi.

O wiele lepsza od "Nieproszonego gościa". Bardziej rozbudowana fabuła, ale faktycznie od początku czuć, że to książka w wątkami kryminalnymi.

"Gra cieni" to tylko z pozoru kryminał. W rzeczywistości jest to dość przygnębiająca powieść psychologiczna, w której szczegółowo przedstawione są smutne losy pięciorga przyjaciół. Każde jest nieszczęśliwe, każde przeżyło jakąś tragedię, która naznaczyła ich życie i właśnie na ich historiach oparta jest fabuła książki. Zbrodnia wydaje się tu wątkiem pobocznym i bardziej od poznania mordercy pragniemy dowiedzieć się, czy któremuś z bohaterów udało się zaznać choć trochę szczęścia. Charlotte Link jak zwykle szczegółowo i bardzo plastycznie opisuje każdą z postaci, ale - choć większość jej książek czytałam z zapartym tchem - "Gry cieni" nie będę polecać. Zbyt dołująca.

"Gra cieni" to tylko z pozoru kryminał. W rzeczywistości jest to dość przygnębiająca powieść psychologiczna, w której szczegółowo przedstawione są smutne losy pięciorga przyjaciół. Każde jest nieszczęśliwe, każde przeżyło jakąś tragedię, która naznaczyła ich życie i właśnie na ich historiach oparta jest fabuła książki. Zbrodnia wydaje się tu wątkiem pobocznym i bardziej od...

Bardzo lubię powieści Charlotte Link. Gra Cieni jednak trochę mnie przygnębiała. To nie zmniejsza wartości powieści. Jest ciekawa, wnikliwa, z bardzo dobrze skomponowaną akcją. I jak zwykle zmusza do refleksji. Ale to było takie smutne czytać jak życie bohaterów książki wali się w gruzy. Głównym „rozwalającym” był David Bellino, który był jak słoń w składzie porcelany. Czego się nie dotknął to popsuł, chociaż nie chciał. W młodości zależało jemu na tym, aby zbliżyć się do czwórki przyjaciół i postępował tak, jak oni chcieli aby postąpił (nie dotyczy to Giny w której się podkochiwał),ale w sytuacjach kryzysowych myślał tylko i wyłącznie o sobie i o swoją skórę umiał zadbać. Zapoczątkowywał efekt domina rujnujący życie osób, z którymi chciał się zaprzyjaźnić, przyczynił się do śmierci swojego wuja (oczywiście niechcąco – bo myślał tylko o sobie),zamienił życie swojej żony w pułapkę z której nie potrafiła się wyzwolić. Ale każdy mógł się wydostać z otchłani w której się znalazł, albo jak w przypadku jego żony – nie wpadać w nią. No, łatwo powiedzieć… Na każdym z bohaterów Gry Cieni ciążyły przeżycia dzieciństwa – brak miłości lub miłość toksyczna, miłość lub ogólniej - życie formujące przyszłość dziecka, który wyrasta w końcu na człowieka bez świadomości tego co w jego życiu jest najważniejsze. Myślącego, że za wszelką cenę musi być [i tu można wstawić konkretne przekonania nabyte w młodości].
Czwórce bohaterów udaje się w końcu wyjść z zaklętego kręgu – w każdym razie na to się zanosi – głównie dzięki odnowieniu starej przyjaźni, która ich wzmocniła. I to taki pozytywny aspekt ich historii.

Bardzo lubię powieści Charlotte Link. Gra Cieni jednak trochę mnie przygnębiała. To nie zmniejsza wartości powieści. Jest ciekawa, wnikliwa, z bardzo dobrze skomponowaną akcją. I jak zwykle zmusza do refleksji. Ale to było takie smutne czytać jak życie bohaterów książki wali się w gruzy. Głównym „rozwalającym” był David Bellino, który był jak słoń w składzie porcelany....

To chyba najsłabsza z książek Charlotte Link. Poszczególne historie trochę naciągane albo przerysowane, samo zakończenie wlecze się przez kilkanaście stron, choć już i tak wiadomo, o co chodzi. Nie porwała mnie tak jak inne, chociaż cenię tę Autorkę za kompozycję i styl.

To chyba najsłabsza z książek Charlotte Link. Poszczególne historie trochę naciągane albo przerysowane, samo zakończenie wlecze się przez kilkanaście stron, choć już i tak wiadomo, o co chodzi. Nie porwała mnie tak jak inne, chociaż cenię tę Autorkę za kompozycję i styl.

Czwarta książka tej autorki, którą przeczytałam. Oczywiście jak pozostałe cztery nie można o niej powiedzieć ,że jest to typowy kryminał ociekający krwią. Spokojna , miarowo tocząca się historia. Zakończenie troszkę inne, niż myślałam ,ale całość ciekawa. Polecam

Czwarta książka tej autorki, którą przeczytałam. Oczywiście jak pozostałe cztery nie można o niej powiedzieć ,że jest to typowy kryminał ociekający krwią. Spokojna , miarowo tocząca się historia. Zakończenie troszkę inne, niż myślałam ,ale całość ciekawa. Polecam

Podobno akcja się dalej rozkręca, ale nie doczekałam. Wiało nudą, liczne retrospekcje jeszcze bardziej spowalniały fabułę. Widąć inspirację Agathą Christie, ale do mistrzyni daleko.

Podobno akcja się dalej rozkręca, ale nie doczekałam. Wiało nudą, liczne retrospekcje jeszcze bardziej spowalniały fabułę. Widąć inspirację Agathą Christie, ale do mistrzyni daleko.