„(…) poczucie winy, od którego już tylko krok do paniki, ale spycham je na dalszy plan. Wszystko spycham, pozostaje tylko chęć zemsty. Tylko moc.”

Mrożący krew w żyłach rytuał niszczy zabawę z okazji zakończenia roku szkolnego i, chociaż wszyscy przekonani są, że to zaledwie niewinny żart, Hannah przeczuwa zbliżające się kłopoty. Wie bowiem, że kolejnego spotkania z Krwawą Wiedźmą mogłaby nie przeżyć, nawet jeśli w jej sercu płynie niestrudzona władza nad żywiołami. W przeszłości bowiem na nic się one zdały, gdy czarownica usidliła w swoich szponach jej krew. W momencie, kiedy Salem, które dotąd było jej bezpiecznym schronieniem, staje się miejscem niezrozumiałych zdarzeń wie, że to jej jedyna szansa na odkupienie. Lewitując między własnymi granicami, nadzieją na lepsze jutro, a czyhającym za rogiem namiętnym uczuciem będzie musiała dochować tajemnicy o swoich umiejętnościach.

„Te wiedźmy nie płoną” czekały na swoją kolej na mojej półce kilkanaście miesięcy, zawsze było coś ważniejszego, coś bardziej interesującego. Nie ukrywam również, że wszelkiego rodzaju lektury z kategorii fantasy bardzo rzadko umilają mi czas, moje zamiłowanie do romansów nie pozwala bowiem wejść sobie na głowę. I z jednej strony może i się z tego cieszę, dzięki temu bowiem podeszłam do historii Isabel Sterling bez większej presji, z drugiej jednak trochę żałuję, że tak niezwykłe pióro marnowało się u mnie przez tak długi czas.

Hannah nie jest bohaterką, która zyskuje przy bliższym poznaniu, jej charakter bowiem już od pierwszych stron hipnotyzuje i stawia Wasze serce w płomieniach, obiecując prawdziwy rollercoaster zdarzeń. Zagubiona w świecie, który nie do końca rozumie, walczy o przetrwanie w toksycznej relacji, jednocześnie za wszelką cenę próbując chronić swoich bliskich przed nieznanym. Podziwiałam jej odwagę, jej nadzieję na lepsze jutro i upartość w dążeniu do celu, chociaż potykała się o tak wiele kłód. Kibicowałam we wszelkich starciach, często też tych, w których do boju stawała wraz z krążącą w jej żyłach miłością, chociaż zazwyczaj wiedziałam, że ta potyczka z góry skazana była na porażkę.

Nie wylałam nad tą historią nawet jednej łzy, ale mimo tego wiem, że zapamiętam tę lekturę na dłużej. Nie błyszczała ona nadzwyczajnością, wręcz przeciwnie stwierdziłabym, że jej największym atutem była właśnie prostoliniowość, momentami zakrwawiająca nawet o pewnego rodzaju infantylność, jednak autorka w magiczny sposób i to odwróciła na swą korzyść. Z kolei fascynujące na swój sposób kiełkujące na przełomie lektury uczucie i niezwykle ujmujące usposobienie Morgan umilało krwawe zdarzenia. Za przeogromny atut należy również uznać wyczucie, którym Sterling posłużyła się wobec namiętności homoseksualnej, chociaż zazwyczaj nie czytuje o takich relacjach, tutaj uważam, że została ona przedstawiona w niezwykle piękny sposób. Nie jestem w stanie też zrozumieć zarzutów wobec zakończenia, może nie było ono kapitalne, bowiem brakowało mi tam walki i tajemniczych zaklęć, ale na pewno było zaskakujące.

Po więcej recenzji zapraszam na bloga lub Instagrama:
https://niepoprawnarecenzentka.blogspot.com/
https://www.instagram.com/niepoprawna_recenzentka/

„(…) poczucie winy, od którego już tylko krok do paniki, ale spycham je na dalszy plan. Wszystko spycham, pozostaje tylko chęć zemsty. Tylko moc.”

Mrożący krew w żyłach rytuał niszczy zabawę z okazji zakończenia roku szkolnego i, chociaż wszyscy przekonani są, że to zaledwie niewinny żart, Hannah przeczuwa zbliżające się kłopoty. Wie bowiem, że kolejnego spotkania z Krwawą...

Dobra nie jest to nic co zmieni twoje życie pomimo tego bohaterowie bardzo ciekawi a sam koncept magii i opisy scen są wspaniała książka wciągnie cię i umili ci wieczór <3

Dobra nie jest to nic co zmieni twoje życie pomimo tego bohaterowie bardzo ciekawi a sam koncept magii i opisy scen są wspaniała książka wciągnie cię i umili ci wieczór <3

Książka niezwykle mnie wciągnęła. Akcja jest wartka. Jest trochę romansów,pościgi , wybuchy, są tajemnice i magia. Dla mnie idealny miks. Czytało Mi się bardzo dobrze. Mogę szczerze polecić.

Książka niezwykle mnie wciągnęła. Akcja jest wartka. Jest trochę romansów,pościgi , wybuchy, są tajemnice i magia. Dla mnie idealny miks. Czytało Mi się bardzo dobrze. Mogę szczerze polecić.

„Te wiedźmy nie płoną” to książka, która swego czasu bardzo często przewijała mi się na bookstagramie. W końcu nadszedł czas, że i ja się z nią zapoznałam.

Po lekturze, muszę powiedzieć, że bawiłam się przy tej książce świetnie. Jest pisana lekkim i przyjemnym stylem przez co czyta się ją bardzo szybko i dosłownie pochłania się kolejne strony.

Wyobrażenie autorki na temat wiedźm również bardzo mi się podobało. Mamy tutaj bowiem trzy Klany: Wiedźmy Żywiołów - jak sama nazwa wskazuje, władają żywiołami, Wiedźmy Czyniące - to te od ziół i eliksirów, a także Krwawe Wiedźmy - posługujące się magią krwi. Pośród tego wszystkiego jest jeszcze ona - Hannah Walsh, nasza główna bohaterka. Nie skłamię jeśli powiem, że jest to najlepiej wykreowana postać o jakiej czytałam. Ma charakter, zasady, których się trzyma, jest waleczna i oddana przyjaciołom. Umie wyznaczać swoje granice, nie zmienia zdania pod wpływem innych i raz podjęta decyzja jest u niej ostateczna - chociażby sytuacja z jej byłą dziewczyną Veronicą.

A skoro już o Veronice mowa... W ogóle jej nie polubiłam. Jej podejście do Hannah, jej toksyczność i próby wymuszenia na byłej dziewczynie powrotu do niej sprawiły, że mój stosunek do tej bohaterki nie należy do najcieplejszych.

Jest jeszcze jedna rzecz, której trochę nie mogłam zrozumieć. W opisie książki mowa jest o jakieś czwórce. Postaci jest jednak tak dużo, że mogłabym do tej tajemniczej czwórki zaliczyć wszystkich a i tak nie miałabym pewności o kogo chodzi. Przeczytałam już drugi tom i nadal nie wiem 🙄🤷🏼‍♀️

Podsumowując, mogę naprawdę polecić tę książkę. Jest to idealne połączenie fantastyki z lekką młodzieżówką. Ostatecznie oceniam 7,5/10⭐️.

„Te wiedźmy nie płoną” to książka, która swego czasu bardzo często przewijała mi się na bookstagramie. W końcu nadszedł czas, że i ja się z nią zapoznałam.

Po lekturze, muszę powiedzieć, że bawiłam się przy tej książce świetnie. Jest pisana lekkim i przyjemnym stylem przez co czyta się ją bardzo szybko i dosłownie pochłania się kolejne strony.

Wyobrażenie autorki na...

Czy może być coś lepszego niż lesbijski romans z wiedźmami? Nawet nie wiedziałam, że właśnie tego był mi trzeba. Książka naprawdę mi się podobała. Wciągnęła mnie właściwie od pierwszych stron i cały czas utrzymywała moje zainteresowanie, sprawiając, że chciało mi się do tej historii wracać i dowiedzieć się co będzie dalej. Właściwie nie mam się tutaj do czego przyczepić. Historia i wykreowany świat nie były zbytnio skomplikowane, może nie było to nic odkrywczego, ale naprawdę mnie urzekły. Kolejne strony czytało mi się lekko i przyjemnie. Wiem, że niektórzy uznali niektóre postacie za irytujące, jednak ja nie odniosłam takiego wrażenia, wręcz przeciwnie całkiem polubiłam wykreowane postacie. Naprawdę polecam tę pozycję jeśli szukacie comfort book!

Czy może być coś lepszego niż lesbijski romans z wiedźmami? Nawet nie wiedziałam, że właśnie tego był mi trzeba. Książka naprawdę mi się podobała. Wciągnęła mnie właściwie od pierwszych stron i cały czas utrzymywała moje zainteresowanie, sprawiając, że chciało mi się do tej historii wracać i dowiedzieć się co będzie dalej. Właściwie nie mam się tutaj do czego przyczepić....

Pierwsza część dylogii zapowiadała się naprawdę bardzo obiecująco. Niestety nie zrobiła na mnie dużego wrażenia. Była przeciętna, trochę humorzasta i głupiutka. Momentami wręcz nudziła, więc pewne wątki czytałam na siłę.

Pierwsza część dylogii zapowiadała się naprawdę bardzo obiecująco. Niestety nie zrobiła na mnie dużego wrażenia. Była przeciętna, trochę humorzasta i głupiutka. Momentami wręcz nudziła, więc pewne wątki czytałam na siłę.

Dostrzegam powody, dla których ta książka może się mocno podobać: po pierwsze, jest duża reprezentacja osób LGBT (zwłaszcza dziewczyn),całkiem naturalnie to wyszło. Po drugie, sam koncept: akcja ma miejsce w miasteczku Salem, jest tam sabat czarownic (Wiedźmy Żywiołów),ukrywających się przed resztą, w pewnym momencie mają miejsce wydarzenia, które uderzają w sabat i podejrzewa się, że do Salem przybyła wiedźma z groźnego, ale potężnego klanu, tj. Krwawa Wiedźma. Mamy mocno witchy vibe, klimatem trochę przypomina netflixową Sabrinę, ale w łagodniejszej wersji. Tak więc sabat homoseksualnych wiedź, które razem muszą utworzyć wspólny front przeciwko zagrożeniu w efekcie daje nam poczucie fajnej i inspirującej opowieści dla młodych dziewczyn.

Historia jest prosta, bohaterowie tak samo, ale gdzieś tam się odchodzi od mrocznego wiedźmowego klimatu na rzecz teenage drama. Dość płytka, ale czyta się płynnie i całkiem przyjemnie.

Dostrzegam powody, dla których ta książka może się mocno podobać: po pierwsze, jest duża reprezentacja osób LGBT (zwłaszcza dziewczyn),całkiem naturalnie to wyszło. Po drugie, sam koncept: akcja ma miejsce w miasteczku Salem, jest tam sabat czarownic (Wiedźmy Żywiołów),ukrywających się przed resztą, w pewnym momencie mają miejsce wydarzenia, które uderzają w sabat i...

Wątek magiczny słabo rozbudowany, pomysł na samą książkę w porządku, główna bohaterka zamiast skupić się na aktualnej miłości, ciągle skupia się na swojej eks. W połowie książki akcja zaczęła być coraz szybsza. Nie była najgorsza, lecz do najlepszych też nie należy. Jako zaspokojenie nudy zdecydowanie polecam, czyta się szybko, napisane lekkim piórem.

Wątek magiczny słabo rozbudowany, pomysł na samą książkę w porządku, główna bohaterka zamiast skupić się na aktualnej miłości, ciągle skupia się na swojej eks. W połowie książki akcja zaczęła być coraz szybsza. Nie była najgorsza, lecz do najlepszych też nie należy. Jako zaspokojenie nudy zdecydowanie polecam, czyta się szybko, napisane lekkim piórem.

To historia o magii i nastolatkach, którzy zmagają się z relacjami i własną tożsamością. Ciekawy pomysł i fabuła, choć ta skupiała się głównie na wątku miłosnym. Postacie są dobrze wykreowane, pióro lekkie, więc dobrze się to czyta. Samo zakończenie jest niestety dość przewidywalne. Język jest typowy dla młodzieżówek, za którym za bardzo nie przepadam. Mimo różnych wad książka jest przyjemną odskocznią.

To historia o magii i nastolatkach, którzy zmagają się z relacjami i własną tożsamością. Ciekawy pomysł i fabuła, choć ta skupiała się głównie na wątku miłosnym. Postacie są dobrze wykreowane, pióro lekkie, więc dobrze się to czyta. Samo zakończenie jest niestety dość przewidywalne. Język jest typowy dla młodzieżówek, za którym za bardzo nie przepadam. Mimo różnych wad...

Książka nie była niewiadomo jak cudowna ale do najgorszych też nie należy.

Czyta się ją w miarę szybko i nie ma żadnego trudnego języka więc książka jest lekka. Jest parę ciekawszych akcji w których coś się dzieje nie ma opisu krzaku na dwie strony (co jest bardzo dużym plusem)

Jednak wkurzające jest to że Hannah zamiast skupić się na dalszym życiu ciągle wraca do swojej eks i głównie tego dotyczy fabuła książki. Wątek magiczny jest trochę mało rozwinięty i mam wrażenie że jest głównie wspominany, by był.

Książka nie była niewiadomo jak cudowna ale do najgorszych też nie należy.

Czyta się ją w miarę szybko i nie ma żadnego trudnego języka więc książka jest lekka. Jest parę ciekawszych akcji w których coś się dzieje nie ma opisu krzaku na dwie strony (co jest bardzo dużym plusem)

Jednak wkurzające jest to że Hannah zamiast skupić się na dalszym życiu ciągle wraca do...