Była to dla mnie bardzo cenna książka. Przede wszystkim doceniam prostotę języka. W mojej ocenie, o sprawach emocji i ducha trzeba mówić prosto. To kwestia szacunku, a nawet sympatii do czytelnika. Książkę Ks. Dziewieckiego wciąga się w jeden weekend, ale przemyśleń zostaje na wiele więcej. Oczywiście, ktoś może powiedzieć, że opisywana postawa to utopia. Czym jednak powinniśmy się kierować, jak nie dążeniem do świetności i świętości? :) Mnie ta książka nastroiła do tego, aby podejść i przytulić męża, a nawet zastanowić się, czy nie jestem zbyt krytyczna wobec niego. Myślę, że trzeba ją przeczytać co najmniej dwukrotnie, by przełożyć jej treść na praktykę.

Była to dla mnie bardzo cenna książka. Przede wszystkim doceniam prostotę języka. W mojej ocenie, o sprawach emocji i ducha trzeba mówić prosto. To kwestia szacunku, a nawet sympatii do czytelnika. Książkę Ks. Dziewieckiego wciąga się w jeden weekend, ale przemyśleń zostaje na wiele więcej. Oczywiście, ktoś może powiedzieć, że opisywana postawa to utopia. Czym jednak...

Nie ze wszystkim się zgadzam, według mnie wiele kwestii uproszczonych. Niemniej warto przeczytać i przemyśleć.

Nie ze wszystkim się zgadzam, według mnie wiele kwestii uproszczonych. Niemniej warto przeczytać i przemyśleć.

Bardzo dobra książka wyjaśniająca na konkretnych przykładach aspekty komunikacji. Omawia powszechne błędy oraz między innymi asertywność i empatię, punktując pułapki na które można się natrafić źle używając jednej lub drugiej. Przeczytałem praktycznie bezpośrednio po "Emocjach" tego samego autora, które również polecam.

Bardzo dobra książka wyjaśniająca na konkretnych przykładach aspekty komunikacji. Omawia powszechne błędy oraz między innymi asertywność i empatię, punktując pułapki na które można się natrafić źle używając jednej lub drugiej. Przeczytałem praktycznie bezpośrednio po "Emocjach" tego samego autora, które również polecam.

Świetna!
Konkretne przykłady i rady.

Świetna!
Konkretne przykłady i rady.

Książka pomaga głębiej zrozumieć, czym jest komunikacja. Mnie szczególnie zapadły w pamięć rozdziały poświęcone empatii. Niewątpliwie cenne, że autor pisze nie tylko jako ksiądz, ale również psycholog.

Książka pomaga głębiej zrozumieć, czym jest komunikacja. Mnie szczególnie zapadły w pamięć rozdziały poświęcone empatii. Niewątpliwie cenne, że autor pisze nie tylko jako ksiądz, ale również psycholog.

Kolejna książka ks. Dziewieckiego to dla mnie w dużym stopniu rozczarowanie. Na pewno łączy się z książką o emocjach, jednak tutaj bardziej niż tam miałam wrażenie, że czytam o jakiejś kompletnej utopii, czymś oderwanym od rzeczywistości. Już tłumaczę dlaczego.

Ks. Dziewiecki podaje, co jest kluczem do dobrej komunikacji, jakie warunki należy spełnić, aby móc się z kimś - mówiąc kolokwialnie - dogadać. I tu nie polemizuję z zasadnością omówionych reguł. Pojawia się przy tym wiele przykładów "z życia wziętych", ale cudzysłów nie pojawia się przypadkiem, ponieważ powątpiewam w niektóre przedstawione tu historie, jakie mają służyć za obrazowe wyjaśnienie danej zasady. Niestety to co tu przeczytałam można z sukcesem stosować w jednym przypadku. W takim mianowicie, że po dwóch stronach barykady stoją osoby wykazującej się dobrą wolą w kontakcie ze sobą, empatią i umiejętnością wsłuchiwania się w to, co ta druga osoba mówi przy jednoczesnym przeżywaniu własnych, może odmiennych od niej, może nawet drastycznie innych emocji, o których potrafimy powiedzieć. A jak zapewne większość osób wie, problemy w komunikacji biorą się przede wszystkim dlatego, że jedna osoba chciałaby dialog i relację poprawić, a druga ma duży kłopot z tym, żeby nie tylko chcieć słuchać, ale żeby w jasny i otwarty sposób powiedzieć coś o sobie, swoich emocjach czy przemyśleniach. Z mojego doświadczenia wynika, że wtedy, kiedy mamy do czynienia z osobą upartą, niechętną, by poruszać niewygodne tematy i zamkniętą na głębszy kontakt z drugim człowiekiem, można wykazywać się w stosunku do niej delikatnością, otwartością, mówić jak my czujemy się w związku z daną sytuacją, unikając obarczania jej winą, pytać o jej przeżycia, a to i tak nic nie da. Gdyby po dwóch stronach zawsze stały osoby spełniające wszystkie wskazane przez autora wymagania, to taka książka w ogóle nie musiałaby powstać... Trochę też irytowało mnie, że wydało mi się, iż ks. Dziewiecki sugeruje, że zawsze jedna z osób w sytuacji konfliktowej czy zwyczajnie niekomfortowej powinna wykazać się pogodą ducha, nadnaturalnym spokojem i empatią, stosować odpowiednie słowa, aby dojść do sedna problemów drugiej strony, nie zważając na to, czy sama nie jest tu przypadkiem raniona i czy nie ma prawa demonstrować tego swoją złością, smutkiem czy jasnym sygnałem: "Robisz mi krzywdę". Takie jest moje wrażenie. A fakty są takie, że nierzadko nie przebijemy się przez mur nawet wtedy, kiedy staniemy na rzęsach, by zapanować nad sobą i dać drugiej osobie znać, że naprawdę potrzebujemy wyjaśniającej i oczyszczającej rozmowy oraz że naprawdę tylko ona pomoże dojść do porozumienia.

Dopiero pod koniec napisano to, co wydaje mi się niezwykle ważne: że oczywiście wiele, jeśli nie wszystko, zależy od pokory, charakteru, gotowości do podjęcia dyskusji. A tego zazwyczaj brakuje i z tego wynikają kłopoty komunikacyjne. Byłoby naiwnością twierdzenie, że jest inaczej. Co jednak zrobić wtedy, kiedy z tym właśnie się stykamy i borykamy?

https://www.facebook.com/JustynaCzytuje/photos/a.763157744066367/1097275317321273/?type=3&theater

Kolejna książka ks. Dziewieckiego to dla mnie w dużym stopniu rozczarowanie. Na pewno łączy się z książką o emocjach, jednak tutaj bardziej niż tam miałam wrażenie, że czytam o jakiejś kompletnej utopii, czymś oderwanym od rzeczywistości. Już tłumaczę dlaczego.

Ks. Dziewiecki podaje, co jest kluczem do dobrej komunikacji, jakie warunki należy spełnić, aby móc się z kimś -...

Książka na jedno, nieco dłuższe posiedzenie. Mimo, niewielkiej objętości - można znaleźć sporo ciekawych treści. Lekki język + przykłady z życia wzięte pozwalają ocenić książkę pozytywnie i polecić osobom zainteresowanym tematem komunikacji.

Książka na jedno, nieco dłuższe posiedzenie. Mimo, niewielkiej objętości - można znaleźć sporo ciekawych treści. Lekki język + przykłady z życia wzięte pozwalają ocenić książkę pozytywnie i polecić osobom zainteresowanym tematem komunikacji.

Dużo konkretów, jasno podzielone i opisane poszczególne zagadnienia poparte przykładami, przejrzyste wyjaśnienia - z serca polecam.
P.S. dopiero co czytana, a dzisiaj - na świeżo - po trudnych rozmowach z Rodzicami, nie tylko ja zauważyłam zmiany w naszej komunikacji!
Zamówiłam właśnie "Trening zrozumienia" jako uzupełnienie praktyczne ;)

Dużo konkretów, jasno podzielone i opisane poszczególne zagadnienia poparte przykładami, przejrzyste wyjaśnienia - z serca polecam.
P.S. dopiero co czytana, a dzisiaj - na świeżo - po trudnych rozmowach z Rodzicami, nie tylko ja zauważyłam zmiany w naszej komunikacji!
Zamówiłam właśnie "Trening zrozumienia" jako uzupełnienie praktyczne ;)

Bardzo cenię sobie ks. Dziewieckiego. Jak zwykle, tak i w tej książce, pisze on jasno, zrozumiale, mądrze. Jednak po tytule spodziewałam się czegoś więcej. Dla mnie jest to po prostu prosta (ale nie latwa) książka o komunikacji. Na pewno warta przeczytania, jednak bez szału.

Bardzo cenię sobie ks. Dziewieckiego. Jak zwykle, tak i w tej książce, pisze on jasno, zrozumiale, mądrze. Jednak po tytule spodziewałam się czegoś więcej. Dla mnie jest to po prostu prosta (ale nie latwa) książka o komunikacji. Na pewno warta przeczytania, jednak bez szału.

Czyta się bardzo dobrze, przejrzysta książka. Wiele przydatnych wiadomości. Teraz czeka trud ich wdrażania w życie.

Czyta się bardzo dobrze, przejrzysta książka. Wiele przydatnych wiadomości. Teraz czeka trud ich wdrażania w życie.