Pozycja bardzo mnie wciągnęła i miała to co kocham w książkach, czyli romans, humor i łzy. Na początku lekka, przyjemna, ale później się poryczałam ;)
Angie jak na swój wiek wydawała mi się za bardzo wyluzowana, beztroska – i dopiero jak dowiedziała się, że spędzone dwie noce z Waytt będą miały konsekwencje, po otrząśnięciu się z paniki zaczęła chyba dojrzewać ;). Poza tym nie zazdrościłam jej zostawienia swojego świata, firmy i przeniesienia się w obcy jej „klimat”.
Angie powoli wpasowuje się w nowe życie (choć miało to być tylko na trochę) oraz poznają się z Wayttem dla dobra dziecka, później powoli zakochują się w sobie … aż do tragedii.
Nie wyobrażam sobie utraty dziecka! Każdy inaczej przechodzi taką tragedię, a poczucie żalu i winy potrafi zeżreć człowieka od środka – Waytt przez to odtrącił Angi! I to, że Waytt prowadził wtedy ten samochód nie pomagało, mimo, że nie był w stanie zapobiec temu wypadkowi. Spłakałam się jak głupia ;);). Ale i tak kończy się happy endem :D:D:D
Gorąco polecam tą pozycję!!!!

Pozycja bardzo mnie wciągnęła i miała to co kocham w książkach, czyli romans, humor i łzy. Na początku lekka, przyjemna, ale później się poryczałam ;)
Angie jak na swój wiek wydawała mi się za bardzo wyluzowana, beztroska – i dopiero jak dowiedziała się, że spędzone dwie noce z Waytt będą miały konsekwencje, po otrząśnięciu się z paniki zaczęła chyba dojrzewać ;). Poza tym...