Zaczęło się ciekawie - "miastowy" znajduje w lesie trupa. Jest zaintrygowany, po pospiesznej i niedokończonej przeprowadzce na wieś nie ma właściwie roboty, trochę się nudzi i postanawia podjąć prywatne śledztwo, gdyż nie przekonuje go wersja policji o samobójstwie. Następnie pojawia się tajemnicza wdowa po ofierze i zaczyna sobą i swoimi przeżyciami absorbować bohatera. No i gdzieś tak do połowy książki łudziłam się jeszcze, że to kryminał i czytałam z zaciekawieniem. Drugą połowę właściwie przekartkowałam, zaś zakończenie kompletnie mnie nie przekonało. NIe uzyskałam odpowiedzi na pytanie - czy to samobójstwo czy morderstwo. Nie zauważyłam sama z siebie, by wdowa po ofierze była jakąś niesamowitą femme fatale, o czym dwa lub trzy razy mówi przyjaciółka ofiary (nie popierając swoich twierdzeń absolutnie żadnymi dowodami). Spora część powieści to jakieś nie mające powiązania z głównym nurtem wstawki na temat Judasza i doprawdy nie mogę się oprzeć przypuszczeniom, że autor z jakichś powodów nazbierał nieco ciekawych materiałów i postanowił je po prostu upchnąć przy pierwszej nadarzającej się okazji. Generalnie jestem rozczarowana, bo dla mnie ta powieść była jakaś taka nijaka - w sumie trochę odbicie skądinąd popularnego schematu "wyprowadzka na wieś w sielski i anielski świat", który jednak głównie ćwiczą pisarki i który jest obecny głównie w tzw. literaturze kobiecej. Nazwanie tego dzieła kryminałem to wg mnie grube nieporozumienie.

Zaczęło się ciekawie - "miastowy" znajduje w lesie trupa. Jest zaintrygowany, po pospiesznej i niedokończonej przeprowadzce na wieś nie ma właściwie roboty, trochę się nudzi i postanawia podjąć prywatne śledztwo, gdyż nie przekonuje go wersja policji o samobójstwie. Następnie pojawia się tajemnicza wdowa po ofierze i zaczyna sobą i swoimi przeżyciami absorbować bohatera. No...