Trzyma poziom ,krwawo ,poważnie i humor. Jedynym minusem jest dalej Amber i to jak fatalnie ją tu napisano ,w serialu jest o wiele lepsza a nie tak jak tu że robi dramy . W serialu ma poważną rozkminę z jednej strony chcę chłopaka dla siebie ale z drugiej jest jej wstyd że w tym czasie mógłby ratować tysiące istnień a w komiksie mar jej to sam musi uświadomić a ona ok i tyle. I ta rozmowa potem marka z eve też trącała sztucznością. I to że Mark tak ufa rządowi ,a ten detektor Cecila też za mądry nie jest jak dał się oszukać marsjaną. Ale czytam dalej bo reszta jest super i już od następnego tomu komiks jest dalej w fabule w każdym wątku.

Trzyma poziom ,krwawo ,poważnie i humor. Jedynym minusem jest dalej Amber i to jak fatalnie ją tu napisano ,w serialu jest o wiele lepsza a nie tak jak tu że robi dramy . W serialu ma poważną rozkminę z jednej strony chcę chłopaka dla siebie ale z drugiej jest jej wstyd że w tym czasie mógłby ratować tysiące istnień a w komiksie mar jej to sam musi uświadomić a ona ok i...

Tom trzyma poziom, dobrze rozwija dalszą historię i trzyma w napięciu. Jedyna wadą była dla mnie rozmowa Marka z Eve, po której dziewczyna wyszła zapłakana z pokoju. Zachowanie Marka i ogólnie ich dialog był nienaturalny i nie zachowywali się do końca jak prawdziwi ludzie, co wywarło bardzo słaby efekt, a była to jedna z najważniejszych konwersacji dla ich relacji. Chyba za to ta minus 1 gwiazdka

Tom trzyma poziom, dobrze rozwija dalszą historię i trzyma w napięciu. Jedyna wadą była dla mnie rozmowa Marka z Eve, po której dziewczyna wyszła zapłakana z pokoju. Zachowanie Marka i ogólnie ich dialog był nienaturalny i nie zachowywali się do końca jak prawdziwi ludzie, co wywarło bardzo słaby efekt, a była to jedna z najważniejszych konwersacji dla ich relacji. Chyba...

Niezmiennie bardzo mi sie podoba.

Niezmiennie bardzo mi sie podoba.

Kirkman nie traci swojego poziomu, kolejny raz serwując czytelnikowi sporą dawkę wciągającej akcji. Komiks wielokrotnie zaskakuje, najbardziej jednak cieszy w nim widoczny rozwój Marka, będący wynikiem wszystkich jego dotychczasowych doświadczeń.

Kirkman nie traci swojego poziomu, kolejny raz serwując czytelnikowi sporą dawkę wciągającej akcji. Komiks wielokrotnie zaskakuje, najbardziej jednak cieszy w nim widoczny rozwój Marka, będący wynikiem wszystkich jego dotychczasowych doświadczeń.

Jestem pod wrażeniem, że można w takim tasiemcu trzymać tak równy poziom

Jestem pod wrażeniem, że można w takim tasiemcu trzymać tak równy poziom

Komiksy superbohaterskie znacznie różnią się od innych dzieł w tym gatunku tym, że bohater prawie nigdy nie jest zwykłym bohaterem, który ratuje kogoś z opresji, ale posiada jakieś nieprawdopodobne moce, które zyskuje w sytuacjach, które innych pozbawiły by życia, albo naraziły na kalectwo co najmniej. Taki Spider-man, to najlepszy przykład. A znowu Superman, to ktoś kto swoje moce-można by rzec-odziedziczył. Można by długo wymieniać. A ja właśnie przeczytałem czwarty już tom serii, w której nic nie jest tak oczywiste, jak może się wydawać. Chodzi o serię „Invincible”.


O komiksie możemy przeczytać że:
Mark Grayson, Invincible, nie jest już tylko synem Omnimana, który próbował przejąć władzę nad światem. Pnie się po szczeblach kariery, żeby stać się najznakomitszym superbohaterem na świecie. Teraz zmierzy się z arcyłotrami, technologicznie podrasowanymi trupami-cyborgami i inwazją z kosmosu – a to tylko część wyzwań, którym stawi czoła na trzymających w nieustannym napięciu stronach tego tomu.

Podsumowując. Komiks ten nie ustępuje w niczym poprzednim częściom. Dużo się dzieje, uzyskujemy nowe informacje o naszym przyjacielu, o jego misjach. A jednocześnie jest to komiks o całkiem zwyczajnym chłopcu, który bardzo szybko musiał dorosnąć. Prawdopodobnie najlepszy komiks superbohaterski we wszechświecie dostarcza nam nie tylko rozrywki, ale i emocji. Jako ciekawostkę można dodać, że cykl ten – w przeciwieństwie do innych tego typu komiksów – nadal należy do swoich twórców. A ja polecam cały cykl. Niestety do końca pozostał nam tylko jeden zbiorczy album.

Komiksy superbohaterskie znacznie różnią się od innych dzieł w tym gatunku tym, że bohater prawie nigdy nie jest zwykłym bohaterem, który ratuje kogoś z opresji, ale posiada jakieś nieprawdopodobne moce, które zyskuje w sytuacjach, które innych pozbawiły by życia, albo naraziły na kalectwo co najmniej. Taki Spider-man, to najlepszy przykład. A znowu Superman, to ktoś kto...

WYJŚĆ Z CIENIA OJCA

Pisałem to nieraz, napiszę znowu. Chociaż „Invincible” reklamowany jest jako najlepsza seria superbohaterska w dziejach komiksu, na pewno nią nie jest. Kirkman to bowiem typowy wyrobnik, rzemieślnik, który nie próbuje być oryginalny ani odkrywczy. Co nie znaczy, że przygody młodego bohatera w jego wykonaniu nie są warte poznania. Wręcz przeciwnie, to kawał dobrego komiksu środka, niewybitnego, niewybijającego się na tle typowego superhero, ale w dobrym stylu odtwarzającego wszystkie jego najważniejsze schematy i motywy.

Jeszcze niedawno Mark Grayson zdawał się być zwykłym nastolatkiem, który zmaga się z problemami szkolnymi, ma swoich kumpli i robi wszystko to, co robią chłopaki w tym wieku. Zdawał, bo jako syn ziemskiego superbohatera jedynie czekał, kiedy w nim samym przebudzą się moce. Przebudziły i od tamtej pory chłopak, jako Invincible, przeżył już niejedno, łącznie z rzeczami, o jakich by nie pomyślał a tym bardziej, jakich nie chciałby nigdy przeżyć. Wciąż jednak żyje w cieniu ojca i jego czynów. Powoli jednak zaczyna coraz bardziej piąć się na szczyt i zyskiwać należną mu sławę. Jak jednak poradzi sobie z najnowszymi zagrożeniami, takimi jak inwazja z kosmosu czy trupy-cyborgi? A to przecież tylko część tego, co na niego czeka…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/06/invincible-tom-4-robert-kirkman-ryan.html

WYJŚĆ Z CIENIA OJCA

Pisałem to nieraz, napiszę znowu. Chociaż „Invincible” reklamowany jest jako najlepsza seria superbohaterska w dziejach komiksu, na pewno nią nie jest. Kirkman to bowiem typowy wyrobnik, rzemieślnik, który nie próbuje być oryginalny ani odkrywczy. Co nie znaczy, że przygody młodego bohatera w jego wykonaniu nie są warte poznania. Wręcz przeciwnie, to...