Wiedziałam, że sięgając po "Małe Licho i Anioł z kamienia" Ałtorki nie zawiodę się nawet na stronę. No bo czy może być coś piękniejszego niż Pupkiel...znaczy Tsadkiel, nie umiejący w święta, Bazyl w roli czorciego stróża i Krakers z wysypką ? 

Całość wydawała się świątecznie idealna; Licho było w swoim żywiole, sprzątając wszędzie gdzie mógł i nie mógł dosięgnąć, Krakers zagniatał ciasto a Bożek wycinał pierniczki. Żyrafy, sępy, krokodyle a nawet znalazły się w tej bardzo szopkowej ferajnie pingwiny! Tyle planów na świąteczną przerwę rodziło się w głowie małego chłopca aż tu nagle... 

Pierwsze poległo Licho; czerwona wysypka, która okropnie swędziała okazała się zaraźliwa. I gdy nawet Krakers ją na sobie poczuł, nie mogło być innej decyzji niż ta o Ewakuacji. Na nieszczęście dla naszego promyczka radości Zadkiela.... Tsadkiela w sensie, został on oddelegowany wraz z Bożkiem. Gucio dzielnie podążał za nimi a Bazyl... no cóż nasz cudownie sepleniący czort dostał rolę stróża. Cała dość nietypowa zgraja udało się do środka lasu do ciotki Ody. A jak wiemy las zawsze jest pełen przygód i niespodzianek, choć nie zawsze tych miłych ;) 

Ta książka jest pełna cudów od pierwszej do ostatniej strony. Jest tak bardzo puchata i ciepła, że naprawdę nie sposób się przy niej nie uśmiechać. Humor oraz żarty spoglądają na nas z każdej strony, chyba nie było momentu gdzie nie wybuchałabym śmiechem, zwłaszcza gdy w okolicy pojawiał się Bazyl i jego 'miłoszcz i oprópka szkrafanjem'.

Nasza kochana Ałtorka przekazuje nam również bardzo ważną lekcję; jak łatwo jest kogoś zranić i jak bardzo ciężko czasem przeprosić. Każdy z nas powinien sobie przemyśleć ile razy pozwoliliśmy by słowa raniły i czy zawsze umieliśmy powiedzieć to magiczne słowo?

Choć książka w teorii przeznaczona jest do młodszych czytelników gwarantuję, że każdy z nas odnajdzie w niej coś, co choć na chwilę pozwoli mu się oderwać od codziennych obowiązków i na przykład zrobić pierniczki ;) ?

Wiedziałam, że sięgając po "Małe Licho i Anioł z kamienia" Ałtorki nie zawiodę się nawet na stronę. No bo czy może być coś piękniejszego niż Pupkiel...znaczy Tsadkiel, nie umiejący w święta, Bazyl w roli czorciego stróża i Krakers z wysypką ? 

Całość wydawała się świątecznie idealna; Licho było w swoim żywiole, sprzątając wszędzie gdzie mógł i nie mógł dosięgnąć, Krakers...