https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Ta opasła książka, licząca ponad 700 stron, jest zapisem dziennikarskiego śledztwa mającego na celu odkrycie motywacji kierujących poczynaniami kościelnych hierarchów na najwyższych szczeblach watykańskiej władzy, ma ukazać pełnię zepsucia i hipokryzji będącej codziennością dla osób wyznaczających, nam maluczkim, moralne granice. Martel analizuje pod tym kątem pontyfikaty czterech ostatnich papieży od Pawła VI i Jan Pawła II do Benedykta XVI na Franciszku kończąc. Materiał źródłowy jest wprost niezwykły, stanowią go wywiady z kardynałami, arcybiskupami, biskupami, szeregowymi księżmi, kościelnymi urzędnikami i intelektualistami. Pojawiają się także odwołania do licznych publikacji, ale to własnie rozmowy z osobami żyjącymi w tytułowej Sodomie (Watykanie) bądź bezpośrednio z nią powiązanymi są trzonem tej opowieści o samozaprzeczeniu i kłamstwie. Z "Sodomy..." wyłania się obraz instytucji do szpiku zepsutej, której oficjele pragną blichtru, władzy i pieniędzy, a podwójne życie jest raczej normą - nie tylko wyjątkiem. Watykan, a także sam Kościół katolicki, to instytucja kierowana przez homoseksualistów będących jednocześnie zagorzałymi homofobami. Ogromna część kardynałów, arcybiskupów czy biskupów, nie wspominając o zwykłych księżach, to kryptogeje zaprzeczający swojej naturze, piętnujący życie innych, samemu łamiąc wszystkie możliwe zakazy, które tak często goszczą na ich słodkich ustach. Martel obnaża niezwykły system doboru kandydatów na seminarzystów, a później wyższych hierarchów, w którego centrum są homoseksualne skłonności. Swoiste homoseksualne koterie i grupy wzajemnej adoracji wciąż ścierają się w łonie kościoła o władzę i wpływy.

Frédéric Martel stworzył niezwykle wciągającą opowieść o ludzkich ułomnościach i sprzecznościach tak często trudnych do pogodzenia. Nie piętnuje bohaterów książki za ich homoseksualizm, za naturalne skłonności, ale za niebywałą dwulicowość, piramidalną hipokryzję osób będących dla wielu przykładem i moralnym wyznacznikiem. Mogłoby się wydawać, że "Sodoma..." będzie zwykłym paszkwilem na Kościół katolicki, kolejnym lewackim atakiem na jego struktury, tak nie jest. Celem Martela było obnażenie wszystkich tych wad, które przez lata stały się normą w instytucji mającej nieść dobro, a które są typowo ludzkie. To ważny głos w tej dyskusji trwającej na świeckich intelektualnych salonach, dyskusji która musi wreszcie dotrzeć do łona Kościoła, aby mógł on nadal trwać w ciągle zmieniającym się świecie.

"Sodoma...", w moim odczuciu, nie uniknęła pewnych mankamentów wynikających zapewne z jej rozmiaru i materiału źródłowego. Otóż podział na cztery części poświęcone ostatnim papieżom wydaje się sztuczny i niepotrzebny, szczególnie, że chwilami wpływy poszczególnych osób dramatu przenikają się na przestrzeni kilkudziesięciu lat i pojawiają się pewne fabularne tąpnięcia. Szczególnie widać to w części poświęconej Janowi Pawłowi II. W oczy rzuciło mi się także coś co uznałem za dziwną sprzeczność albo niepotrzebną złośliwość. Otóż Frédéric Martel jako osoba zajmująca się od lat tematyką gejowską, związana z walką o równe prawa osób homoseksualnych, pozwala sobie na utrwalanie stereotypów, którym ma tu być obraz zniewieściałego geja jako miłośnika koronek i sukienek. Rozumiem, że czarnych charakterów książki nie traktował z szacunkiem, to zrozumiałe, ale coś mi tu zwyczajnie nie pasuje.

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/05/skandal-w-watykanie-scandal-in-vatican.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Ta opasła książka, licząca ponad 700 stron, jest zapisem dziennikarskiego śledztwa mającego na celu odkrycie motywacji kierujących poczynaniami kościelnych hierarchów na najwyższych szczeblach watykańskiej władzy, ma ukazać pełnię zepsucia i hipokryzji będącej codziennością dla osób wyznaczających, nam maluczkim, moralne...