Jesteśmy społecznością, która kocha książki

IG @angelkubrick Wybory w Stanach Zjednoczonych w 2016 roku były wyjątkowe nie tylko dlatego, że po raz pierwszy stanęła do nich kobieta, ale też dlatego, że przegrała je z kimś, kto do bycia prezydentem nawet się nie przygotowywał. Trump po prostu miał taki kaprys i pieniądze, by ten kaprys wcielić w życie. Ta wygrana wprowadziła świat w zdumienie, jeszcze większe było moje, gdy zagłębiałam się w meandry prezydentury tego osobliwego człowieka. Wszystko dzięki tytanicznej pracy Boba Woodwarda, redaktora z 47. letnim stażem pracy w gazecie "Washington Post". Na początku stycznia tego roku miał miejsce niebywały atak na Kapitol. Biorąc pod uwagę miejsce, cudem można nazwać śmierć zaledwie paru osób. Jestem głęboko przekonana, że gdyby grupa szturmująca budynek WYGLĄDAŁA INACZEJ niż biały obywatel, ofiar tego incydentu byłoby znacznie więcej. Wszystko przez "tubę" prezydenta (Twitter),który jawnie zachęcał do demonstrowania swoich poglądów i obrony obecnej władzy. Obraz człowieka przypartego do muru. Żałosny obraz. Trumpa po raz drugi postawiono w stan oskarżenia. Na szczęście dla całego świata. Po lekturze tej książki doszłam do wniosku, że człowiek, którego ambicją jest kierowanie krajem dysponującym tak potężnym zapleczem jądrowym, powinien przejść co najmniej kilka badań psychiatrycznych, zanim w ogóle stanie w szranki o fotel prezydencki. Woodward odsłonił przed czytelnikami codzienne życie Białego Domu. Kumoterstwo, nepotyzm, hipokryzja, walka o własne interesy to chleb powszedni ludzi, którzy rządzą krajem. Robią wszystko, by wzbudzić strach, bo strach to prawdziwa władza. Brzmi znajomo? Jeśli w tym roku macie w planach kilka schematycznych powieści obyczajowo-kryminalnych, porzućcie ten plan. Przeczytajcie "Strach", bo tu każda strona zaskakuje. Dreszczy dostarcza fakt, że wszystko działo się/ dzieje naprawdę.