Streszczenie książki: mężczyźni źli, kobiety super, chyba, że nie zgadzają się z opinią autorki, wtedy złe. Bardzo infantylna, szuka na siłę wrogów.

Streszczenie książki: mężczyźni źli, kobiety super, chyba, że nie zgadzają się z opinią autorki, wtedy złe. Bardzo infantylna, szuka na siłę wrogów.

To moja pierwsza książka o feminizmie. Choć jeszcze nie pracuje, a uczę się w szkole średniej. Dokładniej jestem w klasie informatycznej, gdzie jest 30 chłopaków i dwie dziewczyny z czego ja jestem jedną z nich. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że mimo iż jesteśmy w wieku 18 lat to płeć męska już utożsamia się ze stereotypowym zachowaniem. Czytając tą książkę dowiadywałam się nowych sposobów na reagowanie w seksistowskich zachowaniach zarówno uczniów jak i nauczycieli.
Polecam jako początek przygody z feminizmem.

To moja pierwsza książka o feminizmie. Choć jeszcze nie pracuje, a uczę się w szkole średniej. Dokładniej jestem w klasie informatycznej, gdzie jest 30 chłopaków i dwie dziewczyny z czego ja jestem jedną z nich. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że mimo iż jesteśmy w wieku 18 lat to płeć męska już utożsamia się ze stereotypowym zachowaniem. Czytając tą książkę dowiadywałam się...

Przed tym jak kupić książkę, miałam okazję trochę podejrzeć co się znajduje w środku. Zobaczyłam dużo humorystycznych i żartobliwych rysunków, więc od samego początku wiedziałam, że należy czytać tę książkę z pewnym dystansem. Jeśli tego nie zrobić, można mocno się rozczarować.
Książka jest napisana w sposób karykaturalny i przesadzony, co pozwala poruszać ciężkie tematy, takie jak seksizm w pracy, nie przeciążając czytelnika.
Przykłady w książce są bardzo amerykańskie, co sprawia, że nie do końca udaje się postawić w miejscu bohaterek książki, aczkolwiek niektóre przykłady są też bardziej uniwersalne.
Ogólnie polecam książkę jako luźną, humorystyczną lekturę, która przy okazji może pomóc poradzić sobie w seksistowskim miejscu pracy, poczuć się tam pewniej, stawiając jasne granicy. Jednak warto pamiętać, aby mocno odfiltrować dawkę mizoandrii, która się przewija przez całą książkę.

Przed tym jak kupić książkę, miałam okazję trochę podejrzeć co się znajduje w środku. Zobaczyłam dużo humorystycznych i żartobliwych rysunków, więc od samego początku wiedziałam, że należy czytać tę książkę z pewnym dystansem. Jeśli tego nie zrobić, można mocno się rozczarować.
Książka jest napisana w sposób karykaturalny i przesadzony, co pozwala poruszać ciężkie tematy,...

Zabawny i bardzo praktyczny przewodnik po tym jak można reagować na pomniejszające i seksistowskie uwagi w pracy i w życiu codziennym - zabieranie pomysłów, aluzje nie na miejscu. Przykłady odpowiedzi są tez pomocne, dla osób, które obserwują takie sytuacje i chciałyby zareagować. Mimo trudnego tematu forma książki jest lekka i pełna humoru, dodaje energii.

Zabawny i bardzo praktyczny przewodnik po tym jak można reagować na pomniejszające i seksistowskie uwagi w pracy i w życiu codziennym - zabieranie pomysłów, aluzje nie na miejscu. Przykłady odpowiedzi są tez pomocne, dla osób, które obserwują takie sytuacje i chciałyby zareagować. Mimo trudnego tematu forma książki jest lekka i pełna humoru, dodaje energii.

Przyjemna książka. Szczególnie podobała mi się pierwsza połowa, gdzie wśród przytaczanych historii mogłam odnaleźć przykłady również z mojego życia czy życia moich koleżanek. Myślę, że każda młoda kobieta powinna przeczytać tę książkę żeby móc stawiać czoła wśród "stetryczałych" środowisk pracowniczych.

Przyjemna książka. Szczególnie podobała mi się pierwsza połowa, gdzie wśród przytaczanych historii mogłam odnaleźć przykłady również z mojego życia czy życia moich koleżanek. Myślę, że każda młoda kobieta powinna przeczytać tę książkę żeby móc stawiać czoła wśród "stetryczałych" środowisk pracowniczych.

Książka pełna żenujących porad w stylu: mężczyźni, zmywajcie naczynia to wasze żony będą chciały częściej chodzić z wami do łóżka (serio). Połowa stron to żartobliwe ilustracje o poziomie raczej przystającym osobom nastoletnim, niż dorosłym ludziom pracującym w poważnej firmie/organizacji/gdziekolwiek. Dodatkowo "miejsce pracy" jest tutaj zrównoważone z dużą korporacją w dużym mieście w której pracują w większości osoby białe, a dobrze widać że dla wielu osób doświadczających dyskryminacji takie środowisko pracy to abstrakcja. Przynajmniej większość tez zawartych w książce opatrzona jest przypisami, ale już sposoby radzenia sobie z danym problemem potraktowane dość powierzchownie...

Książka pełna żenujących porad w stylu: mężczyźni, zmywajcie naczynia to wasze żony będą chciały częściej chodzić z wami do łóżka (serio). Połowa stron to żartobliwe ilustracje o poziomie raczej przystającym osobom nastoletnim, niż dorosłym ludziom pracującym w poważnej firmie/organizacji/gdziekolwiek. Dodatkowo "miejsce pracy" jest tutaj zrównoważone z dużą korporacją w...

Po książkę sięgnęłam z czystej ciekawości. I powiem szczerze, że pierwszy raz w życiu nie udało mi się znaleźć nic pozytywnego. Okładka typowo kobieca, a przecież autorka tak bardzo walczy ze stereotypami płci. Rysunki, grafiki i inne ilustracje nie śmieszą, nawet nie budzą zainteresowania. Sama treść to już zwykłe lanie wody i rozwodzenie się nad tym, co jest nie tak z facetami w pracy i dlaczego kobiety są tak niedoceniane (oczywiście przez tych złych mężczyzn i zazdrosne koleżanki, kompetencje nie mają tu żadnego znaczenia). Najbardziej zaciekawił mnie tekst o tym, żeby podczas rekrutacji brać pod uwagę taką samą liczbę kobiet i mężczyzn (ponownie nie ma znaczenia czy osoby starające się o dane stanowisko mają wymagane kompetencje). A już najbardziej zaskoczyło mnie zdanie autorki, że niemożliwe jest osiągnięcie balansu między pracą a rodziną. Pewnie, są zawody w których jest to ciężkie, ale nie jest to niemożliwe. Książka aż kipi generalizacjami i uogólnieniani. Cóż, mogę to podsumować w paru słowach: Osobiście pracowałam w paru miejscach i nie spotkałam się z dyskryminacją czy gorszym traktowaniem kobiet w miejscu pracy. Także żadna moja znajoma tego nie doświadczyła. Jednakże podejrzewam, że zdarzają się przypadki gorszego traktowania kobiet w pracy. Ale książka to zbiór uogólnień i teorii, które do mnie kompletnie nie przemawiają. Badania są tak dobrane, żeby potwierdzić wymysły autorki (mała grupa badanych, brak zróżnicowania populacji, brak standaryzacji podważają, w moim odczuciu, ich wiarygodność). Szkoda papieru na drukowanie czegoś takiego. 1 gwiazdka to i tak za wysoko na to, jakże wzniosłe dzieło.

Po książkę sięgnęłam z czystej ciekawości. I powiem szczerze, że pierwszy raz w życiu nie udało mi się znaleźć nic pozytywnego. Okładka typowo kobieca, a przecież autorka tak bardzo walczy ze stereotypami płci. Rysunki, grafiki i inne ilustracje nie śmieszą, nawet nie budzą zainteresowania. Sama treść to już zwykłe lanie wody i rozwodzenie się nad tym, co jest nie tak z...

Po lekturze polskiego tłumaczenia stwierdzam, że - mimo poważnej tematyki - książka została napisana w okropnie infantylny sposób. Nie miałam okazji przeczytać oryginału, więc ciężko mi stwierdzić, czy to wina tłumaczy czy samej autorki. Pomysł na książkę - super, realizacja - totalny niewypał.

Po lekturze polskiego tłumaczenia stwierdzam, że - mimo poważnej tematyki - książka została napisana w okropnie infantylny sposób. Nie miałam okazji przeczytać oryginału, więc ciężko mi stwierdzić, czy to wina tłumaczy czy samej autorki. Pomysł na książkę - super, realizacja - totalny niewypał.

Rzadko kiedy sięgam po książki, które są bardziej poradnikami, ale do tej coś mnie ciągnęło i ostatecznie nie żałuję tego, że ją kupiłam i przeczytałam. Porusza temat istotny i robi to w przystępny sposób. Jessica Bennet ma luźny styl, a treść jest przedstawiona w przejrzysty sposób (na stronach jest dużo światła). Na plus również grafika - bardzo podobały mi się rysunki, które umilały lekturę.

Okładka, a przede wszystkim jej różowy kolor, rzuca się w oczy i przykuwa uwagę, ale muszę przyznać, że zdecydowanie bardziej podobały mi się okładki zagranicznych wydań, gdzie ten różowy był jedynie dodatkiem. I czy to nie odrobinę stereotypowe? Książka poruszająca temat feminizmu (w domyśle kierowana głównie do kobiet) cała na różowo? Jeśli chodzi o samą treść to mam mieszane odczucia. Autorka opisała najczęstsze problemy, które stają na drodze kobiet w pracy. Z każdym z nich zestawiła również porady, jak w podobnej sytuacji można się zachować. I właśnie chyba w tej części najbardziej mi coś zgrzytało. Miałam wrażenie, że były one nie do końca trafne. Wręcz płytkie. Przyznaję, że przez większość z tych trików przelatywałam tylko wzrokiem, skupiając się na innych fragmentach. Na przykład ciekawostkach czy przykładach z życia samej autorki i jej koleżanek.

Książka warta przeczytania. Przez kobiety oraz przez mężczyzn. Szczególnie zaczynających pierwsze prace. Ale nie tylko, bo część z tych zachowań można by bez problemu przenieść i na inne sfery życia.

Rzadko kiedy sięgam po książki, które są bardziej poradnikami, ale do tej coś mnie ciągnęło i ostatecznie nie żałuję tego, że ją kupiłam i przeczytałam. Porusza temat istotny i robi to w przystępny sposób. Jessica Bennet ma luźny styl, a treść jest przedstawiona w przejrzysty sposób (na stronach jest dużo światła). Na plus również grafika - bardzo podobały mi się rysunki,...

Bardzo fajna książka, ALE...
Żałuję, że nie trafiłam na nią, kiedy byłam młodsza. Teraz mam 28 lat, dwójkę dzieci i czułam w pewnych momentach, że bardziej przypadłaby mi do gustu, gdybym czytała ją jako młoda dziewczyna w pierwszej pracy po studiach. To nie tyle kwestia merytoryki, bo porady są bardzo ok, tylko stylu i poczucia humoru.

Bardzo fajna książka, ALE...
Żałuję, że nie trafiłam na nią, kiedy byłam młodsza. Teraz mam 28 lat, dwójkę dzieci i czułam w pewnych momentach, że bardziej przypadłaby mi do gustu, gdybym czytała ją jako młoda dziewczyna w pierwszej pracy po studiach. To nie tyle kwestia merytoryki, bo porady są bardzo ok, tylko stylu i poczucia humoru.