Jedna banda prawie rozwalona, to pojawiła się następna. Ale taka dziwna, że czytam to w rękawiczkach, bo boje się, że ten chory wirus przejdzie mi do mózgu. Dobrze, że połowa już wytępiona, ale sam fakt po co to rysować? A, bo papier się nie broni.

Jedna banda prawie rozwalona, to pojawiła się następna. Ale taka dziwna, że czytam to w rękawiczkach, bo boje się, że ten chory wirus przejdzie mi do mózgu. Dobrze, że połowa już wytępiona, ale sam fakt po co to rysować? A, bo papier się nie broni.

W Akame ga Kill #10 protagoniści (Night Raid) zostali prawie całkowicie sprowadzeni na margines, ustępując miejsca nowym i ciekawym relacjom.

Po udanym zamachu na Bolicka w Imperium rozpoczęły się zamieszki i bunty. Swoje rebelianckie działania prowadzi Ścieżka Pokoju, plemiona zza granicy Imperium, a także Night Raid i zwykli obywatele. Imperator, chcąc zgładzić opór, postanawia dać przyzwolenie swojemu synowi, aby utworzył specjalną jednostkę policyjną – Wild Hunt.

Podoba mi się jak Takahiro pozwolił w tym tomie odpocząć od głównych bohaterów i pokazuje czytelnikowi, że Imperium jest niszczone nie tylko z zewnątrz, ale także od środka. Skupił uwagę na nowych przeciwnikach – Wild Hunt, przypisując im niezwykłą brutalność. Mangaka w ten sposób jeszcze bardziej obnażył niesprawiedliwość Imperium, ale także zaprezentował pewien punkt krytyczny, po którym nawet jednostka Jaegers miesza się w konflikt z Wild Hunt. Tym większe było moje zdziwienie, że nawet w szeregach oddziału Esthad pojawiły się głosy o walce z uciskiem najbiedniejszych. Muszę przyznać, że tu Takahiro serwuje jeden z lepszych zwrotów akcji, który rzuca zupełnie nowe światło na cały konflikt Rebelii z Imperium.

Akame ga Kill zbliża się do końca, przez co równocześnie dzieje się znacznie więcej w obrębie jednego tomiku. Takahiro od samego początku nie daje co do tego jednoznacznej decyzji i jak pisałam w poprzednich recenzjach, walki są bardzo wyrównane i straty ponoszą obie strony.


Zapraszam na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-akame-ga-kill-10/

W Akame ga Kill #10 protagoniści (Night Raid) zostali prawie całkowicie sprowadzeni na margines, ustępując miejsca nowym i ciekawym relacjom.

Po udanym zamachu na Bolicka w Imperium rozpoczęły się zamieszki i bunty. Swoje rebelianckie działania prowadzi Ścieżka Pokoju, plemiona zza granicy Imperium, a także Night Raid i zwykli obywatele. Imperator, chcąc zgładzić opór,...

Akame Ga Kill! to doskonały shounen, zawierającym wszystkie najważniejsze elementy mang tego gatunku. Tytuł czyta się z niekłamaną przyjemnością i zapewnia on odbiorcy nie tylko chwilę błogiego relaksu, ale również momenty niekontrolowanego skoku ciśnienia wraz z rozwojem bardziej dynamicznych fragmentów. Historia coraz szybciej zbliża się do wielkiego finału, który powinien być wielkim zwieńczeniem historii. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=118394

Akame Ga Kill! to doskonały shounen, zawierającym wszystkie najważniejsze elementy mang tego gatunku. Tytuł czyta się z niekłamaną przyjemnością i zapewnia on odbiorcy nie tylko chwilę błogiego relaksu, ale również momenty niekontrolowanego skoku ciśnienia wraz z rozwojem bardziej dynamicznych fragmentów. Historia coraz szybciej zbliża się do wielkiego finału, który...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/10/manga-tez-ksiazka-akame-ga-kill.html

Już prawie koniec.


„Akame ga Kill” nieubłaganie zbliża się do końca swojej historii, a ja namiętnie się łudzę, że zakończenie będzie inne.

FABUŁA

Nasi bohaterowie leczą rany po ostatniej walce, a generał Najenda opowiada o swoim starciu z Esdeath, kiedy była jeszcze młoda. Night Raid muszą się szybko pozbierać do kupy, bo przychodzi do nich poważne zlecenie. Mają zabić Bolicka w katedrze, w której według ich szpiegów mężczyzna modli się przez całą noc raz w miesiącu. Problem w tym, że Bolicka pilnują Jaegersi, których Night Raid dobrze znają. Najenda opowiada całkiem ambitny plan swoim ludziom, jednak potrzebne będzie im także szczęście, aby mogło się to udać. Kiedy docierają do katedry ich plany o cichym wejściu ulegają zniszczeniu i nasi bohaterowie po raz kolejny muszą stoczyć zaciekłą walkę z przeciwnikami. Walkę, która będzie kosztować życie wielu. Tymczasem w stolicy pojawia się Lord Shura syn premiera z dalekich krajów, który chce się bawić całym krajem. Trzy miesiące później, po śmierci Bolicka zaczęły się powstania. Ludzie buntowali się przeciwko wszystkiemu, niszcząc spichlerze, a Zachodnie Plemię ruszyło wielką armią na Imperium. W stolicy pojawiają się nowi zabójcy, którymi dowodzi właśnie Shura w zastępstwie za Esdeath, która walczy z zachodnim plemieniem. Nasi bohaterowie, aby uniknąć wrogów podczas powrotu do bazy musieli pójść dookoła. Tym oto sposobem są 250 kilometrów od domu i leczą swoje rany, a także myślą o stratach, jakie ponieśli. Wild Hunt, bo taką nazwą określili się nowi zabójcy są tajną policją w stolicy. Zabijają bez mrugnięcia okiem kogo chcą, bez określania winy. Zaczyna się samowolka i strach pada na stolicę. Wave z Jeagers widząc to nie może wytrzymać i staje do walki z Shurą, aby pokazać mu, że nie może zabijać kogo chce i kiedy chce. Night Raid za to mają udawać, że nie istnieją. Siedzieć w bazie i nie wychylać się. Do czasu. W w końcu i oni dostają zlecenie na wytępienie Wild Hunt. Tym razem wrogowie będą współpracować ze sobą, aby zabić wspólnego wroga.

BOHATEROWIE

Zaczyna się robić gorąco. Mamy tutaj nowych złoczyńców, którzy przez cały tomik wiodą prym. To na nich skupia się fabuła dziesiątego tomiku, ale też i na polityce, bo do akcji wkracza główny generał Badou. Night Raid osłabiony pojawia się w tym tomie kilka razy i co ciekawsze Mine, która od dłuższego czasu była blisko z Tatsumim, w końcu wyjawia mu prawdę o swoich uczuciach. A potem zaczyna go pilnować, bo inne dziewczyny z zespołu wiedząc, że Tatsumi jest zajęty lubią się z nim podroczyć. Dużą rolę ma też zazwyczaj cichy Wave, którego pojedynki możemy oglądać w tych tomikach, a szczególnie dziesiątym. Chłopak zaczyna nam pomalutku rozkwitać i to cieszy. Kurome także zmienia swoje postępowanie, co widać na samym końcu tomiku. Z jednej strony to dziwi, z drugiej jednak niekoniecznie. Akame wydaje się być cichsza, niż zazwyczaj. Można by napisać, że te tomiki skupiają się bardziej na wrogach Night Raid, niż na nich samych. Jest wyciszenie akcji, z dynamicznymi walkami, które są tak naprawdę poboczne.

OPINIA OGÓLNA

Aż się boje tych ostatnich tomików. Jak cholera boję się, bo manga i anime to zawsze dwa różne światy. Ciężko będzie się rozstać z bohaterami, ale na pewno nie raz wrócę do tej historii. Muszę przyznać, że od pierwszego tomu, aż do teraz, nie jestem znudzona tą historią. Takahiro i Tetsuya Tashiro robią dobrą robotę w „Akame ga Kill” i naprawdę ma się ochotę to czytać. I najlepiej nigdy nie kończyć. Już wiele razy wspominałam, że jest to jedna z moich ulubionych mang i chyba na zawsze tak pozostanie. Ale dopiero po lekturze ostatniego tomiku powiem Wam, czy na pewno.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/10/manga-tez-ksiazka-akame-ga-kill.html

Już prawie koniec.


„Akame ga Kill” nieubłaganie zbliża się do końca swojej historii, a ja namiętnie się łudzę, że zakończenie będzie inne.

FABUŁA

Nasi bohaterowie leczą rany po ostatniej walce, a generał Najenda opowiada o swoim starciu z Esdeath, kiedy była jeszcze młoda. Night...

NIKT NIE WRACA ZZA GROBU

To już dziesiąty tom „Akame ga Kill!”, sympatycznego, mocnego shounena w klimatach dark fantasy. jak na tę serię przystało, całość jest szybka, dynamiczna, klimatyczna, bywa też krwawa, brutalna i potrafi zaskoczyć. Oczywiście pozytywnie. I nawet jeśli całości trudno jest zarzucić większą odkrywczość, świeżość i oryginalność, seria jest udana do tego stopnia, że żaden miłośnik gatunku nie poczuje się rozczarowany, jeśli po nią sięgnie. Wręcz przeciwnie.

Powstania i zmiany władzy. Rewolucja, wojenna zawierucha i spokój. I kolejni szaleńcy gotowi do przelewania krwi.
Premier sprowadza z zza granicy swojego syna i zaczyna formować oddział złożony z najgorszych straceńców. Zabijająca piosenkami wiedźma, alchemiczka o zmodyfikowanym ciele, wojownik władający mieczem, pirat i seryjny morderca w przebraniu klauna. Wszyscy oni ruszają do akcji, siejąc terror i zostawiając po sobie stosy trupów. Wszystko dlatego, że premier chce wykorzystać obecną sytuację do własnych celów…
Tymczasem członkowie Night Raid wracają powoli do zdrowia po ostatnich wydarzeniach. Dla oddziału walka znów nie obyła się bez strat, a nic nie wskazuje na to, by było lepiej. Mine, której udało się przetrwać starcie, decyduje się na pewne wyznanie. Wkrótce jednak znów muszą ruszyć do akcji, po raz kolejny ryzykując życiem…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/03/akame-ga-kill-10-takahiro-tetsuya.html

NIKT NIE WRACA ZZA GROBU

To już dziesiąty tom „Akame ga Kill!”, sympatycznego, mocnego shounena w klimatach dark fantasy. jak na tę serię przystało, całość jest szybka, dynamiczna, klimatyczna, bywa też krwawa, brutalna i potrafi zaskoczyć. Oczywiście pozytywnie. I nawet jeśli całości trudno jest zarzucić większą odkrywczość, świeżość i oryginalność, seria jest udana do...