Wydarzenia w poprzedniej części nie były szczęśliwe dla Night Raid. Pułapka zostawiona na Jaegers i generał Esdeath przyniosła zwycięstwo rebeliantom, ale i wiele osób poniosło śmierć na jej skutek. Protagoniści nie mogą pozwolić sobie na łzy. Ledwo co zakończyli jedną ciężką potyczkę, a już nadchodzi następna. Night Raid udają się na wschodnią granicę imperium do miasta Kyoroku. To tu zaplanowali zamach na Bolica, szpiega Imperatora. Jednak poza znanym oddziałem Esdeath, czeka na nich również oddział Demonów Rakshasa.

Zanim jednak na dobre rozpoczną się walki, Takahiro potrzyma nas trochę w nostalgicznych i smutnych nastrojach, i to nie tylko przy okazji losów członków Night Raid. W obozie generał Esdead również nie jest wesoło. Śmierć kolejnych Jaegers wpływa na ludzi w równie dużym stopniu, co toczące się konflikty. Łatwo dostrzec inną, znacznie bardziej przykrą stronę prowadzonej wojny – osobiste tragedie i wątpliwości targające bohaterami.

Historia tym razem znacząco oddala się od Tatsumiego (protagonisty) i skupia się na innych, ale równie ważnych kwestiach. Między innymi na Seryu Ubiquitous, która chcąc dopaść rebeliantów sama wychodzi naprzeciw członkom Night Right. Jest to jedno z najbardziej emocjonujących spotkań, jakie mieliśmy okazję śledzić.

Zapraszamy na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-akame-ga-kill-08/

Wydarzenia w poprzedniej części nie były szczęśliwe dla Night Raid. Pułapka zostawiona na Jaegers i generał Esdeath przyniosła zwycięstwo rebeliantom, ale i wiele osób poniosło śmierć na jej skutek. Protagoniści nie mogą pozwolić sobie na łzy. Ledwo co zakończyli jedną ciężką potyczkę, a już nadchodzi następna. Night Raid udają się na wschodnią granicę imperium do miasta...

Akame Ga Kill! to doskonały shounen, zawierającym wszystkie najważniejsze elementy mang tego gatunku. Tytuł czyta się z niekłamaną przyjemnością i zapewnia on odbiorcy nie tylko chwilę błogiego relaksu, ale również momenty niekontrolowanego skoku ciśnienia wraz z rozwojem bardziej dynamicznych fragmentów. Historia coraz szybciej zbliża się do wielkiego finału, który powinien być wielkim zwieńczeniem historii. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=118394

Akame Ga Kill! to doskonały shounen, zawierającym wszystkie najważniejsze elementy mang tego gatunku. Tytuł czyta się z niekłamaną przyjemnością i zapewnia on odbiorcy nie tylko chwilę błogiego relaksu, ale również momenty niekontrolowanego skoku ciśnienia wraz z rozwojem bardziej dynamicznych fragmentów. Historia coraz szybciej zbliża się do wielkiego finału, który...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/09/manga-tez-ksiazka-akame-ga-kill.html

„Akame ga Kill” to jedna z TYCH mang, przy których czytelnik płacze, wkurwia się i śmieje. A najlepiej wszystkie te trzy naraz. Wtedy to już w ogóle wygląda się niezwykle uroczo.
Kolejne tomiki tej mangi, chociaż nie były aż tak brutalne i tak sprowadziły na mnie smutek.

FABUŁA

Tereny Imperium atakują stworzenia, zwane Bestiami. Pożerają one ludzi i zwierzęta i zarówno Night Raid, jak i Jeagersi udają się na misję, której celem jest zabicie właśnie tych istot. Dwa wrogie zespoły ponownie się spotykają i ponownie zaczynają toczyć ze sobą walkę. Na szczęście krótką tym razem. Zaś nocna wyprawa Tatsumiego kończy się spotkanie Esdeath, która z początku planowała go zabić, ale szybko zmieniła zdanie kiedy zobaczyła ukochanego. Tatsumi razem z przywódczynią Jeagers zostaje przeniesiony na bezludną wyspę, w wyniku ataku bestii i dostajemy (przerwę na reklamy) wątek miłosny tej dwójki, który nie do końca jest miłosny. W każdym razie Tatsumi poznaje teigu Esdeath, a oślepiona miłością generał zdradza mu wiele ważnych i istotnych tajemnic. Kiedy wracają do normalnego świata Tatsumi znika i czeka, aż Esdeath się oddali, aby mógł wrócić do siedziby Night Raid. Gdzie szybko okazuje się, że mają kolejną misję, a jest nią zapolowanie na Kurome – siostrę Akame i Bolsa. Podstęp wychodzi i zaczyna się jedna z większych bitew, jakie mają miejsce w całej serii między Jeagersami i Night Raid. Wynik... w sumie kończy się remisem. Chociaż zależy, jak się na niego spojrzy. Od tamtej walki nasi bohaterowie co chwilę będą musieli używać swoich teigu i walczyć w mniej, lub większej sprawie. Niestety nie zawsze wyjdzie im to na dobrze i ofiarę złożą zarówno Night Raid, jak i Jeagersi.

OPRAWA GRAFICZNA

Cóż mogę rzec? Tomiki prezentują się wspaniale. Nie można im niczego zarzucić. Dbałość o szczegóły, kolorowe obwoluty, piękna kreska. Nie od dzisiaj jestem kupiona tą mangą, a anime widziałam kilka razy i mimo że znam całą tę historię na pamięć to dalej jest dla mnie szokiem, kiedy ją czytam i dzieją się w niej złe rzeczy. Na półce prezentuje się za to jeszcze lepiej, niż frontem.

BOHATEROWIE

No ubywa nam pomału z obu ekip członków. Ciężko się z nimi rozstawać, chociaż swojego ulubieńca pozbyłam się już dawno (i dalej tego nie przełknęłam). Do końca mangi już coraz bliżej, a moment kulminacyjny też jest w sumie smutny. W „Akame ga Kill” najgorsze co można zrobić to przyzwyczaić się do bohaterów. Potem jest coraz ciężej rozstać się z nimi i uwierzcie mi, właśnie dlatego uważam, że to naprawdę smutna manga.

OPINIA OGÓLNA

„Akame ga Kill” to manga, jaką chciałam zobaczyć na naszym rynku. Z radością się za nią zabrałam znając anime, ale nie przewidziałam, że będę beczeć gorzej, niż na książkach. Wspaniałe, dynamiczne walki, jakie mamy w tej serii są naprawdę świetne i wciągające, jednak ich wyniki już nie zawsze mi odpowiadają. No ale, jak wiadomo, żeby wygrać czasami trzeba się poświęcić. Szkoda, że w tej mandze, jest naprawdę dużo poświęcenia. Czekam na dalszy ciąg, chociaż smutno mi będzie się rozstać z tą mangą, to cieszę się, że to już prawie koniec (jak przeczytam ostatni tom to napiszę Wam co innego, zakład?). To jedna z TYCH mang, które odkłada się na półkę, aby ponownie do nich wrócić i przeżyć wszystko od nowa. Nieważne, jak bolesne mogłoby to być.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/09/manga-tez-ksiazka-akame-ga-kill.html

„Akame ga Kill” to jedna z TYCH mang, przy których czytelnik płacze, wkurwia się i śmieje. A najlepiej wszystkie te trzy naraz. Wtedy to już w ogóle wygląda się niezwykle uroczo.
Kolejne tomiki tej mangi, chociaż nie były aż tak brutalne i tak sprowadziły na mnie smutek....

ŻAŁOBA I WALKA

Połowa „Akame ga Kill” już za nami. Cała seria liczy sobie bowiem zaledwie 15 tomików, ale jest to 15 tomików absolutnie wartych poznania. Oczywiście, jeśli lubicie shouneny. Wtedy czaka tu na Was mnóstwo dobrej, dynamicznej, nie stroniącej od krwi i atakującej nasze zmysły emocjami rozrywki z naprawdę udanym klimatem i zapadającymi w pamięć bohaterami.

Po tragicznych wydarzeniach, jakie wstrząsnęły Night Raid, nadchodzi czas wspominek, żałoby i tęsknoty za tymi, którzy odeszli już z tego świata. Na smutek nie ma jednak zbyt dużo czasu, wróg nie śpi, a zadania nie wykonają się przecież same. Dlatego też trzeba wrócić do działania, zadbać o to, by nikt więcej nie zginął i wysłać do grobu paru przeciwników. Tym razem celem jest Bolica, rezydencja przywódcy organizacji religijnej, która ma wiele na sumieniu. Night Raid obawia się, że Jaegers mogą czaić się na nich gdzieś tam i niewiele się mylą, bo oddziały wrogów przygotowują zasadzkę i tylko czekają na starcie. Sytuacja robi się coraz bardziej napięta i niebezpieczna, a nim obecne wydarzenia dobiegną końca, ktoś będzie musiał pożegnać się z życiem…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/11/akame-ga-kill-8-takahiro-tetsuya-tashiro.html

ŻAŁOBA I WALKA

Połowa „Akame ga Kill” już za nami. Cała seria liczy sobie bowiem zaledwie 15 tomików, ale jest to 15 tomików absolutnie wartych poznania. Oczywiście, jeśli lubicie shouneny. Wtedy czaka tu na Was mnóstwo dobrej, dynamicznej, nie stroniącej od krwi i atakującej nasze zmysły emocjami rozrywki z naprawdę udanym klimatem i zapadającymi w pamięć bohaterami.

Po...

A żeby było po równo, raz umierają po jednej stronie raz po drugiej. Takie trochę przewidywane, wręcz nudne, ale ok. Tak czy siak, przeczytam do końca.

A żeby było po równo, raz umierają po jednej stronie raz po drugiej. Takie trochę przewidywane, wręcz nudne, ale ok. Tak czy siak, przeczytam do końca.