Myślałam, że Dom lalek będzie zwykłą powieścią obyczajową z romansem w tle. Otóż nie! Już od początku jest niepokojąco, a z każdym rozdziałem ta książka zaczyna się przeobrażać w historię, która wywołuje dreszcze niepokoju. Początkowo poznajemy losy dręczonej w przeszłości i zakompleksionej kobiety, która ocenia siebie poprzez pryzmat chorej siostry. Niejednokrotnie miałam ochotę przytulić Anitę i zapewnić ją, że jest wspaniałą i inteligentną kobietą, która niesłusznie umniejsza swoją wartość. Serce pęka na to co dzieje się w jej głowie. Potem pojawia się mężczyzna, który budzi wątpliwości już poprzez opis z tyłu okładki. Jego przemyślenia zyskiwały coraz większą moją niechęć, a o jego dziwacznych fetyszach musicie koniecznie przeczytać sami, bo nie będę odbierać wam wrażeń ich poznania. Parę razy marszczyłam czoło ze zdziwienia zapoznając się z fabułą, która chwilami podchodziła pod thriller. Okładka coraz mniej przestawała pasować do treści. No i te tajemnicze lalki, które są zwykłymi zabawkami dla dziewczynek, a w tym przypadku łączą wszystkie wątki, niestety ich wydźwięk jest negatywny i niesie za sobą strach i zagrożenie. Oprócz tego, że jest to książka o akceptacji samej siebie i lęku przed otwarciem się na drugiego człowieka to także porusza temat tego gdzie zaczyna się granica między troską a kontrolą w związku. Wiele kobiet żyje w takich układach, zdając sobie sprawę, że znalazły się w pułapce kiedy jest już za późno. Koniec jest wstrząsający, ale o dziwo nie negatywny, po prostu zaskakuje. Nigdy nie czytałam czegoś podobnego! Niby z jednej strony każdy może żyć tak jak chce, ale z drugiej przecież doszło do wykorzystania drugiej osoby, nie ważne, że w nieszkodliwy sposób. Musicie przeczytać tę powieść autorki i wyrobić sobie własne zdanie nie tylko na temat jej samej, ale także sytuacji, którą opisuje. Co ważniejsze, ta pozycja to apel do kobiet: aby nie były uległe i podporządkowane innym, ale żeby były przede wszystkim sobą.

Myślałam, że Dom lalek będzie zwykłą powieścią obyczajową z romansem w tle. Otóż nie! Już od początku jest niepokojąco, a z każdym rozdziałem ta książka zaczyna się przeobrażać w historię, która wywołuje dreszcze niepokoju. Początkowo poznajemy losy dręczonej w przeszłości i zakompleksionej kobiety, która ocenia siebie poprzez pryzmat chorej siostry. Niejednokrotnie miałam...