Wątek Naomi tak wyskakuje nieoczekiwanie, więc to było naciągane (w serialu lepiej to rozegrali),choć akurat w książce o wiele lepiej wypadł wątek Marco-Naomi-Filipa. W serialu Filip był miałki, za bardzo pro-Naomi, w książce fajnie pokazany.

Czytało się dobrze ze względu na podział bohaterów, w końcu Amos dostał głos, po takim czasie. Super ujrzeć różne perspektywy, choć nie wszystkie były aż tak interesujące.

Wątek Naomi tak wyskakuje nieoczekiwanie, więc to było naciągane (w serialu lepiej to rozegrali),choć akurat w książce o wiele lepiej wypadł wątek Marco-Naomi-Filipa. W serialu Filip był miałki, za bardzo pro-Naomi, w książce fajnie pokazany.

Czytało się dobrze ze względu na podział bohaterów, w końcu Amos dostał głos, po takim czasie. Super ujrzeć różne perspektywy,...

Niesamowita opowieść, zaczyna się czytać bardzo spokojnie i nawet nie wiadomo kiedy człowiek uświadamia sobie, że nie chce się od niej oderwać bo akcja jest tak niesamowicie wciągająca, zaskakująca i dobrze napisana. Fabuła jest nieoczywista i trzymająca w napięciu przez cały czas do końca. Szczególnie lubię różne kontrasty wielu problemów moralnych, które występują w całej opowieści. Fajnie oddany jest fakt, że pewne akcje mogą być różnie postrzegane w zależności od strony która patrzy, co jest oczywiste, ale oddać to w ten sposób, że czytając można poczuć faktycznie dlaczego dana strona tak uważa - to jest fajne. W skrócie, polecam szczerze!

Niesamowita opowieść, zaczyna się czytać bardzo spokojnie i nawet nie wiadomo kiedy człowiek uświadamia sobie, że nie chce się od niej oderwać bo akcja jest tak niesamowicie wciągająca, zaskakująca i dobrze napisana. Fabuła jest nieoczywista i trzymająca w napięciu przez cały czas do końca. Szczególnie lubię różne kontrasty wielu problemów moralnych, które występują w całej...

Piąty tom cyklu Expanse wreszcie skupia się na członkach załogi Rocinante ( wiem, że w polskiej wersji książki jest Rosynant, ale jakoś bardziej odpowiada mi angielska wersja, przede wszystkim ze względu na serial). Jest to niewątpliwie największa zaleta powieści. Poznajemy przeszłość Amosa, który w końcu zamiast błyszczeć w tle swoimi komentarzami, staje się postacią pierwszoplanową i ma najciekawszą historię w tym tomie.
Zdecydowanie ważniejsza dla całego cyklu jest jednak historia Naomi. Poznajemy jej syna, Filipa, który jest mocnym kandydatem do najbardziej irytującej postaci sagi. Jednakże kluczową postacią okazuje się ojciec Filipa i były kochanek Naomi, Marco Inaros. Postać, dla której grunt był budowany od początku cyklu. Wykorzystuje on nierówne traktowanie pasiarzy przez wewnętrzniaków i z pomocą zbuntowanej frakcji Marsjan organizuje pierwszą flotę Pasa.
Jego plan przejęcia władzy jest chyba najbardziej intrygującym wątkiem w książce, a konsekwencje jego wprowadzenia będą przez lata odczuwane przez wszystkich w Układzie Słonecznym.
Trochę słabiej wypadają wątki detektywistyczne Aleksa i Holdena. Finalnie obie intrygi łączą się, ujawniając spisek buntowników z Marsa z frakcją Inarosa. W wątku Aleksa powraca Bobby i ponownie stanowi ona mocny punkt historii.
W mojej opinii jest to jedna z dwóch najlepszych powieści cyklu, zwłaszcza po dość spokojnej ,,Gorączce Ciboli", w której ważne wydarzenia miały jednak charakter lokalny. ,, Gry nemezis" zmieniają układ sił w sposób nagły i zaskakujący, a Marco Inaros staje się jednym z lepiej przemyślanych czarnych charakterów. Polecam

Piąty tom cyklu Expanse wreszcie skupia się na członkach załogi Rocinante ( wiem, że w polskiej wersji książki jest Rosynant, ale jakoś bardziej odpowiada mi angielska wersja, przede wszystkim ze względu na serial). Jest to niewątpliwie największa zaleta powieści. Poznajemy przeszłość Amosa, który w końcu zamiast błyszczeć w tle swoimi komentarzami, staje się postacią...

Jeżeli chodzi o okładkę, to jest najpiękniejsza z całej serii, jeżeli zaś spojrzę na fabułę (a jestem po lekturze pięciu tomów),ta część jest nieco słabsza.
To dalej świetna książka, a ja bawiłem się dobrze w trakcie czytania, ale poziomem nieco odstaje od pozostałych.
8/10.

Jeżeli chodzi o okładkę, to jest najpiękniejsza z całej serii, jeżeli zaś spojrzę na fabułę (a jestem po lekturze pięciu tomów),ta część jest nieco słabsza.
To dalej świetna książka, a ja bawiłem się dobrze w trakcie czytania, ale poziomem nieco odstaje od pozostałych.
8/10.

Choć boli rozejście się załogi Rosa w różne strony, to książka nie zwalnia tempa, dzieje się dużo, a lata wyzysku Pasiarzy odbijają się Ziemii czkawką... Amos i Melba to moje nowe ulubione duo, ale generalnie wszystkie wątki ciekawe. Jedna z mocniejszych pozycji w serii.

Choć boli rozejście się załogi Rosa w różne strony, to książka nie zwalnia tempa, dzieje się dużo, a lata wyzysku Pasiarzy odbijają się Ziemii czkawką... Amos i Melba to moje nowe ulubione duo, ale generalnie wszystkie wątki ciekawe. Jedna z mocniejszych pozycji w serii.

Piąty tom, wydawałoby się, że zacznie nudzić, jakość będzie spadać - nic podobnego, ta część podobała mi się chyba najbardziej. Rosynand jest w naprawie, załoga rozjeżdża się aby załatwić prywatne sprawy, niestety następstwa otwarcia wrót i dostęp do nowych gwiazd i planet zbierają żniwo, złole działają na ogromną skalę, katastrofa jest nieodwracalna, a członkowie załogi Rosa okazują się, pomimo rozproszenia, w samym centrum konfliktu.

Piąty tom, wydawałoby się, że zacznie nudzić, jakość będzie spadać - nic podobnego, ta część podobała mi się chyba najbardziej. Rosynand jest w naprawie, załoga rozjeżdża się aby załatwić prywatne sprawy, niestety następstwa otwarcia wrót i dostęp do nowych gwiazd i planet zbierają żniwo, złole działają na ogromną skalę, katastrofa jest nieodwracalna, a członkowie załogi...

kolejna odsłona serii nie rozczarowywuje.
Akcja kieruje się bardziej do środka świata niż na zewnątrz - na odkryte wcześniej wrota. Cieszy mnie to ponieważ jeszcze bardziej niż wcześniej skupia się na ludzkości co tak charakteryzuje klasyczną sf do jakiej Ekspansja nawiązuje.
Poznajemy bliżej postacie o historii, których do tej pory tylko szeptano lub mgliście wspominano.
Ekspansja ukazuje jaki wpływ na ludzkość będzie miało poznanie kosmosu, skolonizowanie go. Pokazuje, że są w ludziach sprawy tak pierwotne, ze nie zmieni ich ani czas, ani przestrzeń. Pokazuje, ze wspólny wróg solidaryzuje, jednak gdy go zabraknie człowiek człowiekowi wilkiem. Ludzkość nie zniszczą obcy, ludzkość zniszczy się sama.
Pośród tego pesymistycznego obrazu znajdujemy miłość, rodzinę, wiarę i nadzieję czyli to co w ludzkości najsilniejsze.
Chociaż miejscami może wydawać sie przydługa to wymiana uprzejmości pomiędzy Amosem a Avasaralą wynagrodzi wszystko.

kolejna odsłona serii nie rozczarowywuje.
Akcja kieruje się bardziej do środka świata niż na zewnątrz - na odkryte wcześniej wrota. Cieszy mnie to ponieważ jeszcze bardziej niż wcześniej skupia się na ludzkości co tak charakteryzuje klasyczną sf do jakiej Ekspansja nawiązuje.
Poznajemy bliżej postacie o historii, których do tej pory tylko szeptano lub mgliście wspominano....

Dla mnie ta seria to wciąż, nieustannie rewelacja:-)Tym razem rozdziały zostały podzielone pomiędzy czworo członków załogi Rosynanta, co uważam za bardzo fajny pomysł. Mi osobiście najbardziej podobały się przygody Amosa, które były z gatunku apokalipsy, ale takiej "przyziemnej" a nie kosmicznej;-)
Polecam i biorę się z 6 tom cyklu!

Dla mnie ta seria to wciąż, nieustannie rewelacja:-)Tym razem rozdziały zostały podzielone pomiędzy czworo członków załogi Rosynanta, co uważam za bardzo fajny pomysł. Mi osobiście najbardziej podobały się przygody Amosa, które były z gatunku apokalipsy, ale takiej "przyziemnej" a nie kosmicznej;-)
Polecam i biorę się z 6 tom cyklu!

Zwalniamy trochę tempo akcji, ale tylko i wyłącznie na początku książki - potem już pędzimy z przyspieszeniem 5 g! Drużyna Rosynanta rozdziela się i każdy zajmuje się niedomkniętymi sprawami przez które wylądował na Canterburym. Książka domyka wątki pochodzenia bohaterów i o ile o Aleksie dowiedzieliśmy się w poprzednim tomie sporo, a o Holdenie wiemy praktycznie wszystko od początku, tak dostajemy opowieść o Naomi i Amosie. Jest ciężko, nietypowo i nieoczekiwanie. Zwroty akcji ponownie wgniatają w fotel i przechodzą ciarki. Motyw zagnieżdżony w ogólnym spisku zaczyna wychodzić na wierzch, a wszystko łączy się ze sobą i bohaterowie lądują znowu na swoim statku czy tacy sami jak przed wyruszeniem samotnie załatwić swoje sprawy? Przekonamy się w następnym tomie. Epilog nie pozostawia złudzeń będzie bardzo mrocznie!

Zwalniamy trochę tempo akcji, ale tylko i wyłącznie na początku książki - potem już pędzimy z przyspieszeniem 5 g! Drużyna Rosynanta rozdziela się i każdy zajmuje się niedomkniętymi sprawami przez które wylądował na Canterburym. Książka domyka wątki pochodzenia bohaterów i o ile o Aleksie dowiedzieliśmy się w poprzednim tomie sporo, a o Holdenie wiemy praktycznie wszystko...

świetna, biorę się za kolejną część

świetna, biorę się za kolejną część