Kontynuacja opowieści o życiu i twórczości Michelangelo Merisiego w moim odbiorze niewiele różni się od tomu pierwszego. Caravaggio zajmuje się podobnymi czynnościami, natomiast zmianie ulega miejsce akcji. Nie jest to Rzym lecz Malta. Rysunki architektury nadal wspaniałe, postacie nadal czasami dziwaczne przez dobór kolorów.

Tom drugi utwierdził mnie w przekonaniu, że najlepszym możliwym wyborem człowieka od kolorów w komiksach Milo Manary jest sam autor rysunków. Porównując prace Simony w obu tomach o Caravaggio-u oraz to co mistrz wykonał np. w Guliwerianie, zdecydowanie wybieram autorską palatę barw.

Fabuła: 7/10
Scenariusz: 6/10
Kompozycja: 8/10
Ilustracje: 7/10
Wydanie: 6/10

Kontynuacja opowieści o życiu i twórczości Michelangelo Merisiego w moim odbiorze niewiele różni się od tomu pierwszego. Caravaggio zajmuje się podobnymi czynnościami, natomiast zmianie ulega miejsce akcji. Nie jest to Rzym lecz Malta. Rysunki architektury nadal wspaniałe, postacie nadal czasami dziwaczne przez dobór kolorów.

Tom drugi utwierdził mnie w przekonaniu, że...

Opowiedzieć historię malarza, rysując ją – to pomysł świetny. A spod piórka Manary wychodzi perełka: wierność biografii (jaką znamy) jeden do jednego, cudowna kreska, pięknie, ze szczegółami oddane Rzym i Neapol przełomu XVI i XVII w. w tle, a i doświadczenie autora w tworzeniu komiksów erotycznych robi swoje.

Historia wciąga od pierwszego kadru. Razem z przybyłym do Rzymu malarzem rozglądamy się po mieście i od razu wpadamy w wir wydarzeń. Koloryzować autor nie musi, sama biografia Merisiego to gotowy scenariusz. I choć dobrze wiemy, jak cała bajka się skończy, mocno kibicujemy bohaterowi. Drugim bohaterem tej opowieści jest miasto z jego mieszkańcami w całym przekroju społeczeństwa, od bywalców oberży i prostytutek po arystokratów i kardynałów.

Tę opowieść najlepiej przeczytać dwa razy, a właściwie najpierw przeczytać, a potem obejrzeć. Rysunki Manary są pełne szczegółów, mocno osadzone w epoce. Dużą przyjemność sprawia odkrywanie detali: poszczególnych budowli, miejskich widoków, które widzieliśmy u Piranesiego, scen, które znamy z obrazów Caravaggia.

Opowiedzieć historię malarza, rysując ją – to pomysł świetny. A spod piórka Manary wychodzi perełka: wierność biografii (jaką znamy) jeden do jednego, cudowna kreska, pięknie, ze szczegółami oddane Rzym i Neapol przełomu XVI i XVII w. w tle, a i doświadczenie autora w tworzeniu komiksów erotycznych robi swoje.

Historia wciąga od pierwszego kadru. Razem z przybyłym do...

Drugi tom komiksu o życiu Caravaggia zdecydowanie należy czytać z pierwszym, jako całość. Dopiero wtedy można docenić scenariusz i historię opowiedzianą przez Milo Manare. Oczywiście rysunki, jak przystało na włoskiego mistrza komiksu są wspaniałe. Manara zdecydowanie lepiej prowadzi opowieść w komiksach historycznych (Caravaggio, cykl o Borgiach) niż we wcześniejszych historiach. Rysunkowo jak zwykle mistrzostwo.

Drugi tom komiksu o życiu Caravaggia zdecydowanie należy czytać z pierwszym, jako całość. Dopiero wtedy można docenić scenariusz i historię opowiedzianą przez Milo Manare. Oczywiście rysunki, jak przystało na włoskiego mistrza komiksu są wspaniałe. Manara zdecydowanie lepiej prowadzi opowieść w komiksach historycznych (Caravaggio, cykl o Borgiach) niż we wcześniejszych...