Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rapsodia Węgierska to bardzo ciekawie poprowadzona historia szpiegowska z ciekawą intrygą. Komiks w odpowiednich proporcjach łączy ze sobą akcję oraz gadające głowy. Wszystko to jest pierwszym planem na tle intrygi, w którą zaangażowane są wszystkie kluczowe wywiady czasów międzywojennej Europy.

Rapsodia Węgierska to bardzo ciekawie poprowadzona historia szpiegowska z ciekawą intrygą. Komiks w odpowiednich proporcjach łączy ze sobą akcję oraz gadające głowy. Wszystko to jest pierwszym planem na tle intrygi, w którą zaangażowane są wszystkie kluczowe wywiady czasów międzywojennej Europy.

Syn to krótki, wyśmienicie narysowany prolog do czegoś większego. Bez kontynuacji stanowi pozbawiony treści bełkot.

Syn to krótki, wyśmienicie narysowany prolog do czegoś większego. Bez kontynuacji stanowi pozbawiony treści bełkot.

Włoski rysownik Paolo Eleuteri Serpieri jest znakomitym rysownikiem i lepiej byłoby gdyby tylko przy tej profesji pozostał. Tom pierwszy serii Druuna zbierający w sobie dwa opowiadania to mistrzowski pokaz warsztatu rysowniczego i malarskiego włocha. Niestety tom ten w okrutny sposób obnaża brak potencjału do tworzenia ciekawego świata, interesujących postaci oraz angażujących wydarzeń.

Tym razem główna bohaterka Druuna odzywa się - niestety.
Główna bohaterka zachowuje się irracjonalnie, , jej motywacje są głupie a jak przychodzi do instynktownego działania to jej wybory nie mają uzasadnienia. Postacie poboczne nie wnoszą nic oprócz powtarzalnych scen, nie różnią się niczym szczególnym od siebie.

W trakcie lektury odnosiłem wrażenie jakby Serpieri chciał początkowo pokazać bestialstwo człowieka w obliczu wojny. Być może chciał by Druuna była komiksem erotycznym z elementami soft porno, wulgarnym językiem i brutalnymi scenami egzekucji, gwałtów i ekspozycją na ludzkie cierpienie. Wydaje się, że ostatecznie coś zmieniło jego zdanie, zmienił scenerię, dodał elementy postapo i horroru. Wyszła nieskomplikowana fabularnie podróż z jednego punktu do drugiego i z powrotem z przydługawymi i nie wnoszącymi zbyt wiele dialogami.

Uważam, że gdyby Morbus Gravis i Delta były komiksem niemym pozostawiając interpretację wydarzeń czytelnikowi, dokładnie tak jak było w przypadku tomu pt. Anima wyszłoby zdecydowanie korzystniej.

Skromną notę jaką pozostawiam przy tej pozycji bronią fantastyczne rysunki, cała reszta nie powinna powstać. Polecam komiks fanom dobrego rysunku do przekartkowania. Niech wasz wzrok omija dymki z tekstami.

Włoski rysownik Paolo Eleuteri Serpieri jest znakomitym rysownikiem i lepiej byłoby gdyby tylko przy tej profesji pozostał. Tom pierwszy serii Druuna zbierający w sobie dwa opowiadania to mistrzowski pokaz warsztatu rysowniczego i malarskiego włocha. Niestety tom ten w okrutny sposób obnaża brak potencjału do tworzenia ciekawego świata, interesujących postaci oraz...