„Gdy opadły emocje” to dzieło pani Anety Krasińskiej, z której twórczością spotkałam się po raz pierwszy. Z pozoru cieniutka książka, gdyż posiada 236 stron, a ile w niej ukrytych emocji.

Główna bohaterka Marcelina ma poukładane życie. Męża marynarza, dzieci trzynastoletnie bliźniaki, ale nawet nie wie, kiedy do jej życia wkradła się rutyna. Nie zależy jej na dobrym wyglądzie można nawet wywnioskować, że jest nieszczęśliwa. Magda, jej przyjaciółka, namawia ją do pójścia na spotkanie klasowe organizowane po dwudziestu latach. Marcelina idzie, ale nie wie, że zjawi się tam Emil przyjaciel ze szkoły średniej, który tuż po maturze wyjechał z kraju po tragedii, jaka się wydarzyła. W Marcelinie odżywają uczucia, jakimi darzyła Emila. To czego bardzo pragnęła będąc w szkole mogło się teraz na tym spotkaniu ziścić, ale czy warto dać ponieść się emocjom?

Książka pochodzi z gatunku powieści obyczajowych i jest to pierwszy tom trylogii. Każda część będzie opowieścią o innej osobie należącej do paczki. Kiedy zaczęłam czytać myślałam, że to niczym niewyróżniająca się obyczajówka, natomiast z każdą kolejną stroną byłam bardziej zaciekawiona co będzie dalej. W książce przeplatają się wydarzenia z przeszłości z teraźniejszością jako wspomnienia Marceliny, które wyjaśniają nam czytelnikom wszystkie niewyjaśnione wątki. Wspomnienia nie zawsze są przyjemne, czasem bolą. Autorka w książce stopniuje emocje tak samo, jak pomału odkrywa wydarzenia z przeszłości co dodaje jej tajemniczości. Książka podobała mi się ponieważ zżyłam się z bohaterką, odczuwałam emocje jakie jej towarzyszyły ale przede wszystkim nie mogłam odłożyć książki przed poznaniem zakończenia.

„Gdy opadły emocje” to dzieło pani Anety Krasińskiej, z której twórczością spotkałam się po raz pierwszy. Z pozoru cieniutka książka, gdyż posiada 236 stron, a ile w niej ukrytych emocji.

Główna bohaterka Marcelina ma poukładane życie. Męża marynarza, dzieci trzynastoletnie bliźniaki, ale nawet nie wie, kiedy do jej życia wkradła się rutyna. Nie zależy jej na dobrym...