Książka „Powrót” to tajemnica od samego początku i do końca nie poznajemy co z Antkiem się tak naprawdę stało, choć pewne fakty podane są na tacy. Dlatego trzeba być bardzo uważnym, bo w tej powieści liczą się szczegóły. Dokładne opisy rozmów, przebiegających spotkań i wydarzeń, a nawet myśli dorosłego i młodego zarazem Antka. Wątek z pozoru wydaje się prosty: dojrzałego mężczyznę, który jest cenionym profesorem na amerykańskim uniwersytecie, dręczą wspomnienia o zakopiańskich latach młodości, kiedy był przeciwieństwem samego siebie- chudy, ubogi, niezbyt urodziwy, ale bardzo inteligentny. Niestety nie na tyle, by umieć obronić siebie i swoją ukochaną. Dręczony wspomnieniami i obecnym życiem, w którym na pierwszy rzut oka ma wszystko- karierę, pieniądze i dom, profesor pragnie spokoju, wyciszenia i… miłości. Nagle jego życie zmienia się diametralnie, z dnia na dzień poznaje kobietę i wszystko w jednej chwili się urywa. Nie zdradzę zbyt wiele, ale szanowany profesor Antoni znów staje się zwykłym, zakompleksionym Antkiem z Zakopanego, który mieszka z chorą babcią, wściekłym ojcem i nadopiekuńczą matką. Odkrywa, że ma szansę zmienić swoją przeszłość. Naprawił błędy i podjąć wiele słusznych, dojrzałych decyzji jako człowiek dojrzały i z bagażem doświadczeń, ale jednak w ciele młodego chłopaka.
„Powrót” Romualda „Aldka” Romana to opowieść łamiąca schemat czasu. Opowieść o prawdziwym powrocie i biegu zdarzeń, który obiera nagle nowe kierunki, których się nie spodziewamy. Dlatego książka zaskakuje. Można z łatwością dostrzec zmiany, które zaszły w jednej osobie na przestrzeni wielu lat. Dość diametralne zmiany. Podejmowane surowe decyzje kiedyś, teraz podejmowane są ze zrozumieniem i dojrzałością. Bo Antek wie, co go czeka. Jak dręczące są wspomnienia i natrętne potrafią być myśli. Jak bardzo chciało się coś wtedy zrobić, a się nie dało, a raczej nie potrafiło. Życie go zweryfikowało, ale jednak pozwoliło wrócić. Choć na chwilę. I dlatego „Powrót” „Aldka” Romana jest historią zamkniętą w kalejdoskopie. Bo zmiany zachodzą tam szybko i nieodwracalnie. Kształt się zmienia, zmienia się kolor. Ale po jakimś czasie znów wszystko wraca i zatacza koło.
Pozycja warta uwagi, zdecydowanie.

Książka „Powrót” to tajemnica od samego początku i do końca nie poznajemy co z Antkiem się tak naprawdę stało, choć pewne fakty podane są na tacy. Dlatego trzeba być bardzo uważnym, bo w tej powieści liczą się szczegóły. Dokładne opisy rozmów, przebiegających spotkań i wydarzeń, a nawet myśli dorosłego i młodego zarazem Antka. Wątek z pozoru wydaje się prosty: dojrzałego...

Jak na literaturę z pogranicza beletrystyki i s-f, no bo jak tu inaczej nazwać dosłowną podróż w czasie, jest całkiem sympatycznie i zgrabnie. Na książkę wpadłem przypadkiem, nie miałem nic do czytania i wziąłem z półki ciotki co popadnie, i trafiło na to. Co prawda to nie moje klimaty, wolę klasyczne potraktowanie tematu, ale naprawdę uśmiałem się, śledząc losy głównego bohatera i jego perypetie związane z dostosowaniem się do tego, że nie ma już iluśtam-dziesięciu lat, tylko kilkanaście i właśnie wkracza w wiek dojrzewania... W dodatku koniec mile zaskakuje, bo autor zwyczajnie unika podstawowego błędu logicznego, w jakie popada większość książek, filmów i seriali poruszających wątek powrotu do przeszłości. No i Zakopane jakieś takie bardziej przyjazne się wydaje po przeczytaniu książki...

Jak na literaturę z pogranicza beletrystyki i s-f, no bo jak tu inaczej nazwać dosłowną podróż w czasie, jest całkiem sympatycznie i zgrabnie. Na książkę wpadłem przypadkiem, nie miałem nic do czytania i wziąłem z półki ciotki co popadnie, i trafiło na to. Co prawda to nie moje klimaty, wolę klasyczne potraktowanie tematu, ale naprawdę uśmiałem się, śledząc losy głównego...

Całkiem ciepła, przyjemna historia, ot, taka z kategorii krzepiących, idealna do poczytania w pociągu czy na ławce w parku. Niewymagająca, ale chwilami trudno się nie utożsamić z głównym bohaterem, który robi wszystko, żeby naprawić błędy przeszłości. I kibicuje się temu, no bo któż by nie chciał zmienić tego i owego we własnej historii? Z pewnością na plus tej książki działa miejsce, gdzie dzieje się akcja - Zakopane w latach 60. A to kawałek ciekawej, mało znanej historii! Ile trzeba się nakombinować, żeby coś załatwić, ile sznurków trzeba pociągnąć, by wyjść na swoje. Można czepiać się naiwności, można czepiać się tego, że bohaterowi "za bardzo się wszystko udaje", ale jeśli ktoś ma ochotę poprawić sobie humor i się zwyczajnie wylajtować, idealna propozycja na jeden, może dwa wieczory.

Całkiem ciepła, przyjemna historia, ot, taka z kategorii krzepiących, idealna do poczytania w pociągu czy na ławce w parku. Niewymagająca, ale chwilami trudno się nie utożsamić z głównym bohaterem, który robi wszystko, żeby naprawić błędy przeszłości. I kibicuje się temu, no bo któż by nie chciał zmienić tego i owego we własnej historii? Z pewnością na plus tej książki...

Co to za nieudolne dzieło. Byk na byku, autor chyba za długo siedzi w Stanach i stracił kontakt z ojczystym językiem. Możan umrzeć z nudów... Że też ktoś wydaje takie rzeczy.

Co to za nieudolne dzieło. Byk na byku, autor chyba za długo siedzi w Stanach i stracił kontakt z ojczystym językiem. Możan umrzeć z nudów... Że też ktoś wydaje takie rzeczy.