Jeśli lubicie tematykę tajnych stowarzyszeń, śmietanki towarzyskiej uważającej się za elitę elit, a upodlającej dla zaspokojenia żądz i pokus w sposób kontrowersyjny i nieprzewidywalny...

Jeśli lubicie książki, które sprawiają, że zaczynacie myśleć o sytuacji na świecie i czasach w których przyszło Wam żyć...

Jeśli lubicie historie przez które z ciekawości gonicie fabułę, byle szybciej dotrzeć do końca, odkryć tajemnice, zagadki i zaspokoić ciekawość...

nie rozczarujecie się. „Wigilia Dnia Zmarłych” to coś dla Was!

Czy nie mieliście kiedyś uczucia, że złe doświadczenia, które wydarzyły się w Waszym życiu ostatecznie doprowadziły do tych dobrych? Nie zastanawialiście się, jaki to fart, że wydarzyło się tyle złego, bo gdyby nie to, prawdziwe szczęście nie dotarłby do Was w ogóle? Tak właśnie dzieje się z Oskarem, głównym bohaterem. Poznajemy go w momencie kiedy coś traci, ale w konsekwencji jego strata doprowadza go do miejsca w którym zyskuje o wiele więcej. Poznaje nowych, ciekawych znajomych i wkracza w niezwykły świat. Złe doświadczenie jakie go spotkało nagle okazuje się niczym, bo spotyka coś niebywale wspanialszego... spotyka również miłość. A jeśli dorzucę do tego również szereg akcji i reakcji j/w przeplatających się ze sobą aż do samego finału? Oj, zazdrościłam Oskarowi wszystkich przeżyć oraz konwersacji jakie miał szczęście prowadzić-nie zawsze możemy spotkać na swojej drodze rozmówców na tak różnorakim, ciekawym poziomie.

Osobiście uwielbiam książki autorów (napisane przez mężczyzn) ze względu na sposób w jaki opisują stany emocjonalne mężczyzn. Uważam, że robią to o wiele trafniej i w bardziej wiarygodny sposób niż wiele poczytnych autorek. Jestem w stanie zaufać im i bezgranicznie uwierzyć! Kiedyś usłyszałam, że w każdej książce znajdziemy jakąś cząstkę twórcy, jego własne doświadczenia bądź wydarzenia, których był świadkiem. Idąc tym tropem śmiało można stwierdzić, że Filip Zając jest doskonałym obserwatorem. Potrafi wyciągać śmiałe, rozsądne wnioski, które porażają poziomem spostrzegawczości i znajomości wielu dziedzin. Zręcznie posługuje się każdą formą opisu ludzkich przeżyć i pragnień.

„Wigilię Dnia Zmarłych” czyta się błyskawicznie i jest to jedna z tych książek, którą czyta się na raz. Jeśli jednak zdarzy się coś, co odciągnie od lektury choć na moment, nie ma możliwości, aby o niej zapomnieć i nie wracać do niej co chwilę myślami. Autor ukrył przed czytelnikiem wiele wskazówek dotyczących tego co może go czekać i z jakim pokrojem ludzi ma ostatecznie do czynienia. Te malutkie wskazówki w pewien sposób, subtelnie nakierowują przez całą lekturę, zaszczepiają jedne pomysły aby zaraz zmylić i wskazać inne. Do ostatniego momentu obstawiałam przeróżne opcje, możliwości, kierunki. Jednak język jakim posługuje się autor i jego przenikliwość nie pozostawiały mi żadnych złudzeń. Miałam pewność, że mnie zaskoczy, że jest takim moderatorem słowotwórczym i światotwórczym jakiego ja, sympatyk tajemnic i nowych światów uwielbia. Ostatnie strony wbiły mnie w fotel! Właśnie tego spodziewałam się po zakończeniu! Świeże spojrzenie autora na zawarty temat zachwyciło i przekonało! Chcę więcej! Ja po prostu muszę mieć więcej i mam szczerą nadzieję, że autor pokusi się o kolejną bądź kolejne części!


Ogromnym plusem jest spora ilość grafik, które odkrywamy w najodpowiedniejszych momentach, co jeszcze bardziej podsyca naszą pomysłowość i wyobraźnię. Osobiście miałam wrażenie, że ta wspaniała książka, pełna tajemnic, jest jak pudełeczko-moje własne, które obejmuje mnie swoją magiczną aurą za każdym razem kiedy je otwieram! Pudełeczko dające ułudę posiadania na własność malutkiego świata, swoich miniaturowych bohaterów zamkniętych w ramy, którymi cieszę się i obserwuję, jak dziecko. Taką właśnie radość sprawiało mi podążanie krok w krok za Oskarem i jego towarzyszami!


Panie Filipie-dziękuję!

Jeśli lubicie tematykę tajnych stowarzyszeń, śmietanki towarzyskiej uważającej się za elitę elit, a upodlającej dla zaspokojenia żądz i pokus w sposób kontrowersyjny i nieprzewidywalny...

Jeśli lubicie książki, które sprawiają, że zaczynacie myśleć o sytuacji na świecie i czasach w których przyszło Wam żyć...

Jeśli lubicie historie przez które z ciekawości gonicie...