"The beauty of brokenness is it exists simultaneously with an opportunity to rebuild. To crate newness, fight for happiness. To ultimately choose love over fear..."

"Perfct Vision" jest trzymana w tym samym klimacie co poprzedniczka i choć wydawałoby się, że nie ma szans na to, żeby zawierając podobne trzy cechy, które w romansach nie za bardzo lubię, spodobała mi się równie mocno jak "Double Vision". Cóż... nie była tak samo dobra, ale do złych książek jej zaliczyć z pewnością nie mogę. Różnice są minimalne i naprawde nawet nie mam za bardzo do czego się przyczepić. Pochłąnął mnie styl Halloran i chyba jestem w transie, bo już mam na Kindlu jej wszystkie książki i zamierzam je przeczytać jedna po drugiej. London i Dominic tworzą bardzo przyjemną historię, którą czyta się bez mrugnięcia okiem. Nawet się nie zorientowałam, kiedy już zaczynałam ją kończyć. Tutaj jedynie element "mafijny" już mi za bardzo ciążył, ale nie było go za dużo, więc nie odebrało mi to przyjemności z lektury. Z mojej strony mogę jedynie polecić, i mam nadzieję, że ktoś jeszcze skusi się na tę autorkę, bo moim zdaniem zdecydowanie warto.

"The beauty of brokenness is it exists simultaneously with an opportunity to rebuild. To crate newness, fight for happiness. To ultimately choose love over fear..."

"Perfct Vision" jest trzymana w tym samym klimacie co poprzedniczka i choć wydawałoby się, że nie ma szans na to, żeby zawierając podobne trzy cechy, które w romansach nie za bardzo lubię, spodobała mi się...