Muszę to napisać, ale niestety ta książka podobała mi się chyba najmniej z tych trzech pozycji. Czemu? Sama nie wiem, nie potrafię określić czemu nie przypadła mi do gustu. Było w niej coś co mnie trochę irytowało, nie wiem to chyba wyczuwalny styl Autorki? Ogólnie historia była super, dobrze ją przyswoiłam, ale

jakoś tak całościowa forma mnie nieco zniechęciła. Jednak nie znaczy to, że książka jest zła! Jest to moja opinia, a może się okazać, że inny czytelnik akurat pokocha tę książkę za ogólny całokształt. Wszystko zależy od możliwości i predyspozycji czytelniczych.
Ogólnie, była to bardzo miła, przyjemna i lekka powieść, która zapada w pamięci. Jeżeli chodzi o wątek świąteczny i ogólnie bożonarodzeniowy, to jak najbardziej się on pojawia.
To historia ciekawa, miejscami może nawet i zabawna, ale bardzo przewidywalna. Niemal na każdym kroku czułam i wiedziałam co zrobi dana postać/ bohater. Jakoś takie miałam wrażenie... Czy mi to przeszkadzało? Raczej nie. Nie mam problemu z tym, że potrafię wczuć się w historię na tyle, iż jestem w stanie przewidzieć splot wydarzeń.
Miejscami powiedziałabym, że to nawet ciężka historia, szczególnie jeżeli chodzi o mężczyzn. Bohaterką tej książki jest Joanna, która niby jest szczęśliwa, ale miejscami ma dosyć swojego męża, który jest bardzo staroświecki i denerwujący. Wtrąca się jej niemal do wszystkiego, chce nią rządzić i mówić jak ma się ubierać. No to jest straszne, bo która kobieta by tak chciała?
Rzekłabym, że ta kobieta nie jest zbyt mądra, skoro trzyma przy sobie takiego męża, ale skoro jest tak ślepo zapatrzona to czemu by nie? Najgorsze jest to, że mąż wtrąca się również do jej sposobu ubierania, np. musi nosić zapięte wysoko pod szyję bluzki, lub guziczki. Na dodatek stale musi pilnować aby w domu był porządek. To mnie trochę irytowało, bo niby było to przedstawione w sposób bardziej żartobliwy to i tak mnie to denerwowało, nie lubię po prostu jak kobieta jest tak traktowana. No i niestety przez to wszystko Aśka nawet nie zauważyła, że jej cudowny mąż zdradza ją. To musiało się stać! Był to impuls dla głównej bohaterki, taka siła, która popchnęła ją do zmiany swoich nawyków! Joanna zmieniła wszystko, swoje włosy, swoje ciuchy, ogólnie cały styl, ale nie tylko to... jej sposób myślenia też się odmienił, ahh jak dobrze!
Jak się okazuje, te zmiany są zauważalne przez wszystkich, a przede wszystkim przez jej dyrektora, który stale z nią flirtuje. Wiąże się to również z jej stosunkiem do pracy - jest tutaj sporo wątków na temat pracy nauczyciela.
Z tą całą burzą zmian i zamętu, okazuje się, że Joaśka nie jest sama, ma też wokół siebie ludzi, którzy są obok niej, kochają ją i chcą jej pomóc.
To również czas, kiedy zaczynają nadchodzić święta,ahh ten piękny czas. Tutaj znowu czuć magię świąt, pierniczków, cynamonu, herbatki z cytrynką i jeszcze czegoś... Wielkiej Miłości! Oby Joaśce się udało, jak myślicie czy jest szansa aby była szczęśliwa?
Podsumowując, uważam, że jest to bardzo dobra książka, po prostu napisana w nieco specyficzny sposób i to mnie właśnie troszkę jakoś tak przygnębiło. Reszta była jak najbardziej na miejscu.

Muszę to napisać, ale niestety ta książka podobała mi się chyba najmniej z tych trzech pozycji. Czemu? Sama nie wiem, nie potrafię określić czemu nie przypadła mi do gustu. Było w niej coś co mnie trochę irytowało, nie wiem to chyba wyczuwalny styl Autorki? Ogólnie historia była super, dobrze ją przyswoiłam, ale

jakoś tak całościowa forma mnie nieco zniechęciła. Jednak...