Ocena niska za wartośc merytoryczną. Pomimo tego polecam ludziom z poczuciem humoru. Dzielni bohaterowie na początku przejeżdżają front w pociągu kursowym relacji Warszawa - Lublin, po ośmiu dniach po zrzucie bez walki oddział jest zdziesiątkowany, durna AK tak przypadkowo nie poznaje mundurów i prowadzi ich po terenie ( nie którzy są miejscowi jak się dowiadujemy tylko nie oriętują się w terenie) a potem jest tylko lepiej. Miłego czytania.

Ocena niska za wartośc merytoryczną. Pomimo tego polecam ludziom z poczuciem humoru. Dzielni bohaterowie na początku przejeżdżają front w pociągu kursowym relacji Warszawa - Lublin, po ośmiu dniach po zrzucie bez walki oddział jest zdziesiątkowany, durna AK tak przypadkowo nie poznaje mundurów i prowadzi ich po terenie ( nie którzy są miejscowi jak się dowiadujemy tylko nie...

To się nazywa interesująca pozycja ! Ongiś propagandowa książczynka opisująca losy części bojowego warszawskiego batalionu AL "Czwartaków", dziś, z uwagi na tematykę, prawie że "tygrysek wyklęty".
"Ostatnia Akcja Czwartaków" (taki jest pełny tytuł książeczki) - to wspomnienia jednego z oficerów batalionu - Ryszarda Zelwiańskiego (por. Brązowy). Część tego oddziału na kilka dni przed wybuchem powstania warszawskiego wyjechała ze stolicy w kierunku Lublina, gdzie urzędował już komunistyczny PKWN. Najpierw bez większego kłopotu przekroczyli oni linię frontu, zaraz po przybyciu do Lublina postanowili przebijać się z powrotem do walczącej Warszawy (po co zatem wyjechali). Rozbrojeni przez ruskich (dziwnym nie jest - żeby na zapleczu frontu cywilbanda z pistoletami maszynowymi grasowała) już, już się chcieli po domach porozchodzić, ale wezwani rozkazem utworzyli doborowe komando spadochroniarzy (w stylu godnym "Parszywej Dwunastki"),by, BEZ ŻADNEGO PRZESZKOLENIA (???) zostać zrzuconymi za linię frontu.
Tam podstawowym zadaniem partyzantów-komandosów jest zapewnienie bezpiecznego odwrotu zasłużonym towarzyszom partyjnym uciekającym z płonącej Warszawy, a także działalność dywersyjno propagandowa. O ile działaczy lewicowych nieco udało się odnaleźć i ocalić, o tyle oddział specjalnie się jednak nie nawalczył - brak było odpowiedniej ilości sprzętu bojowego, a zrzutu nie udało się zorganizować.
Na kartach książki pojawiają się znane wówczas postaci - Zenon Kliszko, Mieczysław Moczar, Marian Spychalski a pod koniec sam "towarzysz Wiesław" (Władysław Gomułka),ale, na szczęście, czerwonej tromtadracji autorowi udało się uniknąć. Wychwala tylko pod niebiosa dowódcę oddziału "Piotra" (Mirosława Krajewskiego),który zginął w wyniku zdrady 1 stycznia 1945).
Nieźle się czyta - historia dziś zupełnie nieznana i, jak już napisałem, "wyklęta".

To się nazywa interesująca pozycja ! Ongiś propagandowa książczynka opisująca losy części bojowego warszawskiego batalionu AL "Czwartaków", dziś, z uwagi na tematykę, prawie że "tygrysek wyklęty".
"Ostatnia Akcja Czwartaków" (taki jest pełny tytuł książeczki) - to wspomnienia jednego z oficerów batalionu - Ryszarda Zelwiańskiego (por. Brązowy). Część tego oddziału na kilka...