"Dzieci różnie odbierają rzeczywistość. Źle sformuowane zdanie, czy jakaś pretensja mogą spowodować, że w głowie dziecka zakiełkuje myśl, która nie ma nic wspólnego z intencją rodzica, a jednak wydrąży taką wyrwę, że młody człowiek będzie nosić w sobie traumę przez wiele lat."

Książka mogłaby mieć tytuł "Dziecko z plasteliny", lub podtytuł "Antyporadnik, czyli jak zostać toksycznym rodzicem". Matka głównej bohaterki zachowuje się tak, jakby taki antyporadnik przeczytała. Ze wszystkich matczynych sił próbuje bowiem ukształtować swoją córkę na swój obraz i podobieństwo swoje. Perfekcyjna i władcza lepi, naciąga, zgniata, a w swoim mniemaniu tworzy dziecko idealne. W rezultacie ponosi porażkę wychowawczą, a córka wycofuje się w swoje pełne lęków wnętrze.
Pierwsza połowa książki bardzo mi się podobała. Dobrze zarysowane postaci, solidne rysy psychologiczne. Widać, że autorka interesuje się psychologią.
Natomiast druga część podobała mi się zdecydowanie mniej. Zbyt przesłodzona i schematyczna, przez co trochę bajkowa i mniej ciekawa.
Ogólnie jednak książka bardzo wartościowa i godna poświęconego jej czasu.

"Dzieci różnie odbierają rzeczywistość. Źle sformuowane zdanie, czy jakaś pretensja mogą spowodować, że w głowie dziecka zakiełkuje myśl, która nie ma nic wspólnego z intencją rodzica, a jednak wydrąży taką wyrwę, że młody człowiek będzie nosić w sobie traumę przez wiele lat."

Książka mogłaby mieć tytuł "Dziecko z plasteliny", lub podtytuł "Antyporadnik, czyli jak zostać...

Piękna powieść o toksycznej rodzinie. Chwilami byłam przerażona tym, jak bardzo można skrzywdzić własne dziecko. Pokręcony rodzic niestety wychowa pokręcone dziecko. Współczułam Cecylii, rozumiejąc jej ambiwalencję w stosunku do matki: miłość , nienawiść i poczucie winy. Ta książka jest też o prawdziwej przyjaźni, nie znającej granic... Polecam

Piękna powieść o toksycznej rodzinie. Chwilami byłam przerażona tym, jak bardzo można skrzywdzić własne dziecko. Pokręcony rodzic niestety wychowa pokręcone dziecko. Współczułam Cecylii, rozumiejąc jej ambiwalencję w stosunku do matki: miłość , nienawiść i poczucie winy. Ta książka jest też o prawdziwej przyjaźni, nie znającej granic... Polecam

Powieść niezwykle trudna emocjonalnie, czytelnik z każdą przeczytaną stroną zadaje sobie pytanie: na ile relacja pomiędzy matką a córką może być toksyczna? Czy niezrealizowane ambicje rodziców przeniesione na dzieci mogą aż tak zniszczyć im życie? I czy ich odejście nie oznacza odzyskania wolności a jedynie jeszcze wieksze zagubienie w otaczającej rzeczywistości? Ta powieść daje też świadectwo istnienia dziewczęcej przyjaźni , która przetrwa każdy kryzys i presję czasu.
Ta książka wiele odsłania, sporo uczy, ale mimo wszystko jednak jej nie polecam. Bardzo przygnębia, wprawia w smutek i ogromną nostalgię. Długo siedzi w głowie i działa wręcz depresyjnie.

Powieść niezwykle trudna emocjonalnie, czytelnik z każdą przeczytaną stroną zadaje sobie pytanie: na ile relacja pomiędzy matką a córką może być toksyczna? Czy niezrealizowane ambicje rodziców przeniesione na dzieci mogą aż tak zniszczyć im życie? I czy ich odejście nie oznacza odzyskania wolności a jedynie jeszcze wieksze zagubienie w otaczającej rzeczywistości? Ta powieść...

Poczucie szczęścia zależy od nas, a nie od innych.

Życie czasem układa się inaczej, niż byśmy chcieli, ale w końcu i tak okazuje się, że takie rozwiązanie jest dla nas najlepsze. Czasem tylko trudno to na początku zrozumieć.

Są ludzie, którzy potrafią tak uprzykrzyć bliżniemu życie, że ten tylko pętlę na szyi zawiesi.

Dawaj innym dobro. Zawsze warto.

Wiele razy zbaczamy w życiu z obranej na początku drogi. To wcale nie znaczy, ze jest gorzej. Po prostu jest inaczej, niż pierwotnie założyliśmy. I zapewniam cię, że z perspektywy czasu nieraz dostrzegamy, że zmiany wyszły nam na lepsze.

Nieważne, z czym przyjdzie nam w życiu się zmierzyć, musimy pozostać wierni sobie, żyć w zgodzie ze swoim charakterem, bo tylko wtedy uda nam się przetrwać.

Poczucie szczęścia zależy od nas, a nie od innych.

Życie czasem układa się inaczej, niż byśmy chcieli, ale w końcu i tak okazuje się, że takie rozwiązanie jest dla nas najlepsze. Czasem tylko trudno to na początku zrozumieć.

Są ludzie, którzy potrafią tak uprzykrzyć bliżniemu życie, że ten tylko pętlę na szyi zawiesi.

Dawaj innym dobro. Zawsze warto.

Wiele razy zbaczamy...

Książkę miałam zaszczyt przeczytać dzięki Book Tour Zaczytanej Ewelki przy współpracy z autorką Panią Ewą Bauer.
Jest to opowieść o rodzinie, ktora chce dla siebie jak najlepiej i w myśl tego przekonania toczy się ich życie. Niestety Wanda widzi w córce materiał do ulepienia według jej zachcianek by spełnić swoje marzenia, a ojciec ucieka do pracy. Dorastanie w cieniu niespełnionych ambicji matki nie jest proste.
Jest to piekna opowieść o przyjaźni ponad wszystko i do grobowej deski, oraz szczególnej miłości.
Serdecznie polecam 🥰😍

Książkę miałam zaszczyt przeczytać dzięki Book Tour Zaczytanej Ewelki przy współpracy z autorką Panią Ewą Bauer.
Jest to opowieść o rodzinie, ktora chce dla siebie jak najlepiej i w myśl tego przekonania toczy się ich życie. Niestety Wanda widzi w córce materiał do ulepienia według jej zachcianek by spełnić swoje marzenia, a ojciec ucieka do pracy. Dorastanie w cieniu...

http://bojalubiekaweiksiazki.blogspot.com/2020/08/ucieczka-przed-zyciem-ewa-bauer.html

http://bojalubiekaweiksiazki.blogspot.com/2020/08/ucieczka-przed-zyciem-ewa-bauer.html

Piękna powieść o relacji dwóch światów – dziecka i matki, o odpowiedzialności rodzicielskiej w kształtowaniu charakteru małego człowieka, o szczęściu dziecka, za które odpowiedzialność bierze matka i ojciec. Inne potrzeby, inne oczekiwania, inne, często niespełnione marzenia, ukryte lęki. Wszystko to wychodzi na zewnątrz i ukazuje się w wygórowanych ambicjach, niezadowolonych minach, raniących słowach, by w konsekwencji zastraszyć, a nawet zniszczyć małą istotę.
Powieść trudna, momentami wstrząsająca. Ukazuje dogłębnie nieszczęście małej dziewczynki, a finalnie również jej matki.
Kto ma dzieci, ten z pewnością wie, jak czasem trudno dobrać odpowiednie słowa, by nie zranić, jak trudno pohamować złe emocje i przekuć je w dobro, jak z miłością przebrnąć przez sytuacje bez wyjścia. Książka szczególnie dedykowana rodzicom, najlepiej na początku drogi rodzicielskiej, ale nie tylko. Polecam.

Piękna powieść o relacji dwóch światów – dziecka i matki, o odpowiedzialności rodzicielskiej w kształtowaniu charakteru małego człowieka, o szczęściu dziecka, za które odpowiedzialność bierze matka i ojciec. Inne potrzeby, inne oczekiwania, inne, często niespełnione marzenia, ukryte lęki. Wszystko to wychodzi na zewnątrz i ukazuje się w wygórowanych ambicjach,...

Przeczytanie tej powieści to nie jest łatwa sprawa, bo i temat tej książki nie jest prosty. Rzeczywiście, są w niej opisane dwa zupełnie różne światy. Rodzice, a tak naprawdę mama, chcą dla córki wszystkiego, czego sami nie mieli. Mała Cecylia kocha rodziców, ale nie potrafi spełnić oczekiwań swojej matki. Ile bólu, nieporozumień i wzajemnych ran może wyniknąć z toksycznych relacji w rodzinie można ujrzeć czytając tę książkę.
Polecam tę powieść wszystkim bez wyjątku. Nie tylko mamom i córkom. Wszystkim.

Przeczytanie tej powieści to nie jest łatwa sprawa, bo i temat tej książki nie jest prosty. Rzeczywiście, są w niej opisane dwa zupełnie różne światy. Rodzice, a tak naprawdę mama, chcą dla córki wszystkiego, czego sami nie mieli. Mała Cecylia kocha rodziców, ale nie potrafi spełnić oczekiwań swojej matki. Ile bólu, nieporozumień i wzajemnych ran może wyniknąć z toksycznych...

Bardzo ciekawa i wartościowa powieść o trudnym rodzicielstwie, nietrafionych metodach wychowawczych, braku poczucia własnj wartości, wybaczaniu i wspaniałej przyjaźni na lata... Przyjemność czytania nieco zakłóca nieporadny czasami styl autorki. Polecam.

Bardzo ciekawa i wartościowa powieść o trudnym rodzicielstwie, nietrafionych metodach wychowawczych, braku poczucia własnj wartości, wybaczaniu i wspaniałej przyjaźni na lata... Przyjemność czytania nieco zakłóca nieporadny czasami styl autorki. Polecam.

"Ucieczka przed życiem" to pierwsza książka pani Bauer, po którą sięgnęłam, zachęcona opisem na okładce i recenzjami.
Po trzech pierwszych rozdziałach chciałam zrezygnować - jako matka nastolatki postanowiłam jednak kontynuować (wszak książka opisywana jest jako lektura obowiązkowa dla matek).
Zmęczyłam się.
O ile historia jest w miarę interesująca (choć po przeczytaniu opisu spodziewałam się dużo więcej),o tyle język bardzo mnie irytuje. Powieść sprawia wrażenie, jakby była sprawozdaniem. Język jest drewniany, momentami nadęty, chwilami afektowany. Autorka tak bardzo dba o unikanie powtórzeń, że prowadzi to do absurdów. Ojciec bohaterki jest na przykład nazwany kierowcą, tylko dlatego, że akurat prowadzi samochód. Przyjaciółka głównej bohaterki to "niepełnosprawna", psycholożka to "specjalistka" - brzmi to doprawdy koszmarnie, w stylu: "Nie jestem głodna - odpowiedziała niepełnosprawna".
Dodatkowym minusem jest lektorka (słuchałam audiobooka). Przeczytane nudno, mechanicznie i z błędami (roŹdział, beSZczynnie…).
Raczej nie sięgnę po kolejne książki tej Autorki.

"Ucieczka przed życiem" to pierwsza książka pani Bauer, po którą sięgnęłam, zachęcona opisem na okładce i recenzjami.
Po trzech pierwszych rozdziałach chciałam zrezygnować - jako matka nastolatki postanowiłam jednak kontynuować (wszak książka opisywana jest jako lektura obowiązkowa dla matek).
Zmęczyłam się.
O ile historia jest w miarę interesująca (choć po przeczytaniu...