Długo się czaiłam na ten komiks. Wartało poczekać:) Podoba mi się taka "niedbała", "niestaranna" kreska - idealnie pasuje do opowiedzianej historii. Historii, która jest brutalna, brzydka i niepokojąca. Miałam wrażenie, że sama akcja gnała trochę za szybko - ale komiks rządzi się swoimi prawami, innymi niż książka (w której jest czas na powolne budowanie scen, napięcia, postaci). Spodobał mi się smaczek na końcu, w którym jest nawiązanie do rzeczywistych wydarzeń, jakie miały miejsce za Ziemi.

Długo się czaiłam na ten komiks. Wartało poczekać:) Podoba mi się taka "niedbała", "niestaranna" kreska - idealnie pasuje do opowiedzianej historii. Historii, która jest brutalna, brzydka i niepokojąca. Miałam wrażenie, że sama akcja gnała trochę za szybko - ale komiks rządzi się swoimi prawami, innymi niż książka (w której jest czas na powolne budowanie scen, napięcia,...

Jak na Lemiera dość średnio się zaczyna, ale zobaczymy co dalej - damy szansę. Trochę denerwuje mnie to, że w każdym komiksie autora postaci są do siebie bardzo podobne. Dla jednych to zaleta, dla mnie nie.

Jak na Lemiera dość średnio się zaczyna, ale zobaczymy co dalej - damy szansę. Trochę denerwuje mnie to, że w każdym komiksie autora postaci są do siebie bardzo podobne. Dla jednych to zaleta, dla mnie nie.

Po tą serię sięgnąłem z wielką ochotą, gdyż lubię klimaty postapo wszelkiej maści. W przypadku "Łasucha" mamy kalejdoskop ogranych tematów, co jednak się tutaj bardzo dobrze sprawdza. Zatem jest tajemnicza zaraza co wybuchła znaczną część ludzkości, rozpad społeczeństwa, placówki rządowe, które musiały się usamodzielnić, złamany heros o tragicznej przeszłości i rękach skąpanych w krwi i tak dalej. Słowem - klasyka. Jednym się to spodoba, innych może znudzić, choć warto dać tej serii szansę. Czemu? Bowiem naprawdę dobrze potrafi operować tymi oklepanymi schematami, dając czytelnikom, bardzo wartką przygodę.

Skoro o oklepanych motywach mowa, zacznijmy od postaci. Na pierwszym planie mamy tytułowego Łasucha, który naprawdę nazywa się Gus. Skąd to przezwisko? Otóż młodzieniec posiada spory apetyt na czekoladę. Gus wychował się w domku w lesie, zajmował się nim schorowany i nieco szurnięty na tle religijnym, ojciec, a dzieciak nie zna w ogóle świata poza Parkiem Narodowym w Nebrasce. W zasadzie skąpą jego częścią. Wie tylko tyle, że skończył 9 lat, świat spłonął z powodu zarazy zesłanej przez Boga i ogólnie poza parkiem szaleje ogień piekielny, zło i wszystko co najgorsze. Niestety ojciec Gusa w końcu umiera, chłopak zostaje sam i wtedy zaczyna się jego wędrówka, a raczej kłopoty.

Spotyka niejakiego Jepperda, który jest typowym przykładem upadłego człowieka, co to nie chce być bohaterem, a musi nim się stać, aby obronić słabszych. Silny, z wierzchu obojętny na ludzką krzywdę, ale w głębi duszy mający sumienie i miękkie serce. Jak tu takiego nie kochać. Czytając ten tom i patrząc na poczynania Jepperda miałem przed oczami Hugh Jackamna z filmu "Logan". No wypisz wymaluj, ten sam typ, tylko bez super mocy. Nawet gęba na swój sposób podobna. Oczywiście nasz "heros" skrywa mroczne tajemnice, ma ręce zbrukane krwią i tak dalej. Co jednak ważniejsze, to ten obraz idealnie wpasowuje się w całą konwencję komiksu, nadając jej sporej dawki realizmu. Gdyby była tutaj inna postać, np. bardziej przebiegła czy wyjątkowo inteligentna to całości nie czytało by się tak dobrze.

Na tym polega urok "Łasucha" ten ograny do szpiku kości duet, dwóch klasycznych postaci - upadłego człowieka i zagubionego dziecka - jest po prostu genialny. Niby nic nas tutaj nie zaskakuje, niby to wszystko znamy z innych komiksów, książek oraz filmów, ale bez nich "Łasuch" byłby niestrawny. Oczywiście, aby dopełnić obraz będziemy mieli też odpowiednio skrojonego antagonistę, w formie ludzi wywodzących się z dawnych struktur rządowych, gangi motocyklowe, upadłe miasta i całą resztę tej postapokaliptycznej otoczki.

Czy zatem "Łasuch" od strony fabularnej potrafi czymś zaskoczyć? O dziwo, tak. Pierwsza połowa albumu to klasyczna klisza - przedstawienie bohaterów, wędrówka, zacieśnianie ich relacji, mroczny sekret itp. Potem jednak do tej kliszy zaczynają się wdzierać interesujące zwroty akcji. W tle mamy retrospekcje jednej z postaci, a w międzyczasie dowiadujemy się kilku naprawdę szokujących rzeczy. Ten element, w połączeniu z bardzo wartką akcją, sprawiają, ze komiks czyta się błyskawicznie i po zakończonej lekturze, chce się wiedzieć więcej. Sam czuję ogromny apetyt na jeszcze jeden rozdział, nie mogą się doczekać premiery drugiego albumu, zapowiedzianego dopiero na listopad.

Co do rysunku, to mam z nim pewien kłopot. Z jednej strony idealnie oddaje ducha świata po zagładzie biologicznej. Jest mroczny, "brudny" i dość specyficzny. O wiele ciekawiej spisuje się na tym polu od tego co widzimy w "Ygreku", gdzie mimo kataklizmu, całość jest czasami trochę zbyt, że się tak nieprofesjonalnie wyrażę, kolorowa. Tutaj tego nie ma. Jest brud, mrok i zniszczenie. Czuć zagładę, wywołaną tajemniczą chorobą, która zdziesiątkowała populację ludzkości na świecie. Problem w tym, ze mi osobiście ta kreska nie przypadła do gustu. Mimo, że pasuje stylem do gatunku i przedstawionej historii, to mnie po prostu nie chwyta. O ironio inaczej bylo w wspomnianym "Ygreku", gdzie nie czułem tego "ducha postapo", ale sama kreska bardzo mi przypadłą do gustu. I tutaj jest chyba pies pogrzebany - kwestia gustu. Nie powinno to jednak nas odstraszyć od "Łasucha" bo to komiks naprawdę bardzo dobry scenariuszowo, idealnie wpisujący się w ramy swego gatunku.

Po tą serię sięgnąłem z wielką ochotą, gdyż lubię klimaty postapo wszelkiej maści. W przypadku "Łasucha" mamy kalejdoskop ogranych tematów, co jednak się tutaj bardzo dobrze sprawdza. Zatem jest tajemnicza zaraza co wybuchła znaczną część ludzkości, rozpad społeczeństwa, placówki rządowe, które musiały się usamodzielnić, złamany heros o tragicznej przeszłości i rękach...

Ta i znacznie wiele recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Recenzowany album Łasuch Tom 1 składa się z zeszytów #1-12 serii Sweeth Tooth. Album zawiera ponadto przedmowę aktora Michaela Sheena (Masters of Sex) oraz zestaw szkiców koncepcyjnych wraz z komentarzem twórców. Scenariusz napisał Jeff Lemire, który również odpowiada za rysunki. Kolory nałożył zaś José Villarrubia

Niespełna 8 lat temu świat spustoszyła zaraza. Tajemnicza choroba zwana Przypadłością zabiła miliardy ludzi. Niedługo po wybuchu epidemii na świat zaczęły przychodzić dzieci-hybrydy. Z niewiadomych przyczyn noworodki miały cechy fizyczne zwierząt. I to zupełnie przypadkowych zwierząt. Jedni mają świński ryjek, inni kopyta, a jeszcze inni przypominają dzikie zwierzęta. Część potrafi mówić i logicznie myśleć, a część kieruje się zwierzęcym instynktem. Poziom zróżnicowania jest bardzo duży i nigdy nie wiadomo czy u danej osoby przeważają cechy ludzkie czy zwierzęce.

Taką właśnie hybrydą jest Gus, nasz główny bohater. Chłopiec ma poroże jelenia, ale pomijając ten jeden „szczegół” jest bardzo inteligentny, potrafiącym czytać młodzieńcem. Chłopak od urodzenia mieszka ze swoim ojcem w chatce pośrodku lasu w stanie Nebraska. Lasu, którego ojciec zabronił mu opuszczać. Bez względu na wszystko. Jednak wkrótce choroba dopada też ojca i Gus zostaje sam. Do czasu aż przypadkiem trafia na… Wielkoluda. Jepperd, wielki niczym Punisher (który był zresztą inspiracją Lemire’a) zabiera ze sobą chłopca w postapokaliptyczny świat. Świat pełen bezwzględności i nieuzasadnionej brutalności.

Droga czy The Last of Us?
Łasuch Tom 1 od samego początku przywodzi na myśl dwa wielkie dzieła. Pierwsze skojarzenie to książka Droga Cormaca McCarthy’ego, a drugie to epokowa gra Naughty Dog The Last of Us. Konstrukcja jest tutaj bardzo podobna i podobnie jak w wymienionych wielkich tytułach sprawdza się idealnie. Mamy tajemniczą zarazę, mamy pełny zła świat i mamy bezbronną istotę, nad którą czuwa pogodzony ze swoim losem twardziel. I choć fabuła w pewnym momencie odsłania nieco inne oblicze to całość czyta się niczym najlepszą powieść post apo. Przedstawiony świat jest przerażająco surowy i próżno szukać tutaj dobrych ludzi. Ci, którzy przeżyli robią wszystko co konieczne, aby utrzymać ten stan, a część tworzy własne enklawy i ugrupowania wyznające te same, bądź co bądź, wartości. Strasznie to mocne i tak samo dobre!

Łasuch Tom 1 – podsumowanie
Być może jest kilku komiksiarzy, którzy nie czytali tej serii Jeffa Lemire. Łasuch Tom 1 to ukryta pod niepozornym tytułem bardzo mocna i chwytająca za serce historia. To komiks, przy którym bardzo łatwo uronić łzę i przy którym nieustannie trzymam kciuki za Gusa i jego grupkę przyjaciół niedoli. Wspaniały komiks!

Ta i znacznie wiele recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Recenzowany album Łasuch Tom 1 składa się z zeszytów #1-12 serii Sweeth Tooth. Album zawiera ponadto przedmowę aktora Michaela Sheena (Masters of Sex) oraz zestaw szkiców koncepcyjnych wraz z komentarzem twórców. Scenariusz napisał Jeff Lemire, który również odpowiada za rysunki. Kolory nałożył zaś José...

O komiksie dowiedziałem się po premierze serialu na pewnej platformie streamingowej. Długo wahałem się nad zakupem. Mocno zniechęcał mnie tytuł ponieważ ''Łasuch'' kojarzył mi się komiksem przeznaczonym dla małych dzieci. Jakie było moje zdziwienie kiedy w końcu sięgnąłem po dzieło Lemire'a. Śmierć, brutalność, beznadzieja, tajemniczy wirus i wyniszczony świat. Czytając komiks przypomniała mi się genialna książka "Droga' C. McCarthy'ego, do której zamierzam wrócić po ukończeniu wszystkich trzech tomów. Atutem komiksu jest niecodzienna kreska. Według mnie rysunki idealnie wyrażają okropieństwo tego świata. Podobało mi się przedstawienie emocji bohaterów. W trakcie lektury bawiłem się świetnie. Na pewno sięgnę po inne pozycje Lemire'a.

O komiksie dowiedziałem się po premierze serialu na pewnej platformie streamingowej. Długo wahałem się nad zakupem. Mocno zniechęcał mnie tytuł ponieważ ''Łasuch'' kojarzył mi się komiksem przeznaczonym dla małych dzieci. Jakie było moje zdziwienie kiedy w końcu sięgnąłem po dzieło Lemire'a. Śmierć, brutalność, beznadzieja, tajemniczy wirus i wyniszczony świat. Czytając...

Postapo z frapująco brzydką kreską. Nie dałam się kupić 300 stronom, choć przeczytałam je prawie na raz i potem długo ze mną zostały. Ciągu dalszego jednak nie przewiduję.

Postapo z frapująco brzydką kreską. Nie dałam się kupić 300 stronom, choć przeczytałam je prawie na raz i potem długo ze mną zostały. Ciągu dalszego jednak nie przewiduję.

Scenariusz - 9
Rysunki - 7
Wydanie - 8

Scenariusz - 9
Rysunki - 7
Wydanie - 8

Przeczytałem po oglądnięciu serialu, a miało być na odwrót. Komiks vs Serial bez porównania, poprostu dwa światy. Oczywiście z korzyścią dla pierwowzoru.
Scenariusz: 7
Rysunki: 6

Przeczytałem po oglądnięciu serialu, a miało być na odwrót. Komiks vs Serial bez porównania, poprostu dwa światy. Oczywiście z korzyścią dla pierwowzoru.
Scenariusz: 7
Rysunki: 6

Rysunki zadziwiają mnogością pomysłów, natomiast akcja mogłaby się toczyć ciut szybciej.

Rysunki zadziwiają mnogością pomysłów, natomiast akcja mogłaby się toczyć ciut szybciej.

Komiks bardzo klimatyczny - niepokojący i intrygujący, choć historia niemalże klasyczna - apokalipsa, przemoc, Inny, moralność, uniwersalizm

Komiks bardzo klimatyczny - niepokojący i intrygujący, choć historia niemalże klasyczna - apokalipsa, przemoc, Inny, moralność, uniwersalizm