Ciężko mi tę książkę ocenić w sposób obiektywny. Czytałem ją, co chwilę się wkurzałem, że to przecież nie tak, tak nie jest... A później mnie olśniewało, że "Instrukcja..." dotyczy tylko i wyłącznie lasów niemieckich. Owszem, są komentarze pod gwiazdkami, dotyczące "polskiego podwórka", ale zastosowano je tylko w bardzo skrajnych różnicach między naszymi krajami.
Autor nie ustrzegł się błędów, jak w żadnej książce. Pisze, że żbik nie jest spokrewniony z kotem domowym. Twierdzi, że nie przeszkadzamy zwierzętom w lesie. Przeszkadzają tylko myśliwi. A za chwilę pisze o tabunach grzybiarzy. Nie wierzę. Po prostu.
Nie zgadzam się również z nim w kwestii ochrony głuszca czy innych zagrożonych gatunków. Ale zajrzyjcie do książki.
(Pomysł w wytruwaniem drzew liściastych przy pomocy oprysków by na ich miejsce posadzić lite sośniny i świerczyny - co za chory umysł to wyprodukował...). Wg autora jedyny piękny las to buczyna - owszem, buki to piękne drzewa, ale autora chyba słabo wyedukowano. Każde drzewo ma swoje wymagania siedliskowe i nie da rady ich przeskoczyć...

Aha - grafiki... Ludzie, na rany... Czy w każdej książce za jelenia europejskiego musi robić jeleń wirginijski????
(Nie wiem, czy Koleżanki czy Koledzy leśnicy recenzję tę przeczytają - nikt ze znajomych na LC się nie udziela - ale to również książka dla nich. Można poczytać, jak to się robi u sąsiadów).

Tak czy inaczej - książkę polecam, jednak zastrzegam - realia w polskich lasach są odmiennie niż u sąsiadów. Niekiedy na plus, rzadziej na minus - takie życie.

Ciężko mi tę książkę ocenić w sposób obiektywny. Czytałem ją, co chwilę się wkurzałem, że to przecież nie tak, tak nie jest... A później mnie olśniewało, że "Instrukcja..." dotyczy tylko i wyłącznie lasów niemieckich. Owszem, są komentarze pod gwiazdkami, dotyczące "polskiego podwórka", ale zastosowano je tylko w bardzo skrajnych różnicach między naszymi krajami.
Autor nie...