Zapraszam na www.nalogowyksiazkoholik.pl

Srebra dziewczyna to książka dla wytrwałych i zapewniam, że nie ma w niej nic, czego możecie się spodziewać. Trudno mi napisać tę recenzję, ponieważ w mojej głowie wciąż kłębią się kontrowersje. Trudno również zawrzeć w jednej recenzji wszystkie myśli związane z tą powieścią. Może więc napiszę, jaka ta książka jest i tylko delikatnie zaznaczę, czemu nie zostałam tak do końca wbita w fotel. Sami zdecydujcie, czy odważycie się na jej lekturę.

Główną bohaterką tej powieści jest bezimienna dziewczyna, która rozpoczyna nowy etap w życiu, wyprowadza się ze swojego domu i przenosi do dużego miasta, by studiować. Jednocześnie jest ona narratorką i całą akcję poznajemy z jej perspektywy. Powoli – bardzo powoli – wnikamy w jej zawiłą sytuację rodzinną, obserwujemy nawiązywanie przyjacielskich relacji, a także razem z nią snujemy plany na przyszłość. Nasza bohaterka wcale jednak nie jest taką zwyczajną dziewczyną, ponieważ pod maską normalnej młodej kobiety skrywa wiele sekretów i zachowań, o które nikt nawet jej nie podejrzewa.

Srebrna dziewczyna będzie idealną powieścią dla analizatorów i interpretatorów. Główna bohaterka jest doskonałym obserwatorem i z najmniejszym szczegółem opisuje z pozoru błahe rzeczy. W powieści jest bardzo wiele opisów, często aż nazbyt dokładnych, natłok detali sprawia, że czytelnik jest w stanie wyobrazić sobie wszystko ze szczegółami. Miałam wrażenie, że dialogi w tej książce są zbędne, a autorka dodała je jedynie, by nie odstraszyć czytelnika ilością tekstu – a jednak trafiają się zapisane strony bez ani jednego akapitu.

To, co z pewnością zaskoczy podczas lektury, to podział zastosowany przez autorkę. Srebrna dziewczyna nie jest chronologiczna i na początku można się pogubić w relacji bohaterki. Ja jednak już po zapoznaniu się ze stylem pisania, łatwo rozpoznawałam, kiedy mam do czynienia z retrospekcją. Taki podział może jednak niektórym wprowadzić trochę zamieszania w trakcie czytania i zmusić ich do porzucenia książki. Czy właśnie to sprawia, że książka ma być taka wyjątkowa?

To ma sprawić chyba główna bohaterka. Po pierwsze o postaciach drugoplanowych dowiadujemy się niewiele. Można nawet powiedzieć, że zostały przypisane im pewne etykietki i to według nich mamy je interpretować. Bogata Koleżanka, Jej Napuszeni Rodzice, Niezainteresowana Matka, Ojciec, Piękny i Bogaty Chłopak Koleżanki do tego Osobista Tragedia każdego z nich. Słowa klucze wystarczą, by stworzyć w głowie obraz tych bohaterów, a nawet przypisać im odpowiednie cechy. Nawet nie muszą mieć imion. To główna bohaterka jest istotą tej powieści i to z nią musimy wytrwać. Dziewczyna, która przeszła już wiele, uważa, że nie zasługuje na miłość i celebruje seks bez zobowiązań, nie daje się poznać nawet najlepszej przyjaciółce, ucieka od problemów i potrafi stawać się niewidzialna dla społeczeństwa. Dziewczyna, której współczujesz, ale czasem się zastanawiasz, czy rzeczywiście powinieneś.

Srebrna dziewczyna jest powieścią niedopowiedzeń. Na okładce znajdziemy napis, że to książka o rzeczach, o których nawet nie odważysz się myśleć. Autorka jednak nie podaje wszystkiego na tacy – praktycznie nic nie podaje. Do samego końca, a nawet po zamknięciu książki możemy domyślać się, co takiego strasznego przytrafiło się głównej bohaterce i jak na nią wpłynęło. Jeśli więc jesteście na tyle odważni, by sięgnąć po tę powieść i zmierzyć się z jej treścią, to śmiało. I nie musisz czytać ostatniego akapitu, w którym będę psioczyć.

Jeśli jednak się już się rozpędziłeś, to musisz wiedzieć, że Srebrna dziewczyna nie wbiła mnie w fotel. Po pierwsze to, przez co przeszła główna bohaterka rzeczywiście jest oburzające, ale dzisiaj nie jest tematem tabu i niestety dosyć często się zdarza. Oczywiście autorka wskazuje na to, że akcja dzieje się w latach 80, więc możemy uznać, że wtedy głośno o takich rzeczach się nie mówiło. Po drugie zupełnie nie polubiłam głównej bohaterki! Zdawałam sobie sprawę, że trudna sytuacja rodzinna, biedota i strasznie niska samoocena zmuszały ją do robienia rzeczy co najmniej niestosownych. Niestety w moim odczuciu powinna chcieć zmienić siebie, ale nie kosztem innych – a tak naprawdę polepszała swój byt, żerując na bogatej koleżance. Plusa zdobyła za miłość do młodszej siostry.

Może Srebrna dziewczyna wcale nie powinna być o RZECZACH. Może powinna być o UCZYNKACH, o których strach jest pomyśleć.

Zapraszam na www.nalogowyksiazkoholik.pl

Srebra dziewczyna to książka dla wytrwałych i zapewniam, że nie ma w niej nic, czego możecie się spodziewać. Trudno mi napisać tę recenzję, ponieważ w mojej głowie wciąż kłębią się kontrowersje. Trudno również zawrzeć w jednej recenzji wszystkie myśli związane z tą powieścią. Może więc napiszę, jaka ta książka jest i tylko...