Do tej pory moje doświadczenia z twórczością Sparksa ograniczały się wyłącznie do obejrzenia kilku ekranizacji jego powieści. Wiadomo - film to nie jest to samo, jednak daje względne pojęcie o tym co autor lubi w swoich książkach nam serwować. Jego postacie zaznają chwilowego szczęścia, nie zawsze jest im dane być ze sobą długo, a koniec historii często może nas zaskoczyć.

"Z każdym oddechem" to historia Tru i Hope, którzy spotkali się na plaży Sunset Beach we wrześniu 1990 roku.
Ona przyjechała na ślub przyjaciółki, a on - mieszkaniec Zimbabwe, zawitał do Stanów po raz pierwszy, by poznać swojego biologicznego ojca.
Grom z jasnego nieba, zrządzenie losu, czysta magia...jak wolicie możecie sobie nazwać spotkanie tej dwójki i to jak od razu ich do siebie ciągnie.
I tutaj zaczną się peany na cześć autora.
Ma on wspaniały dar przekazywania swoich pisarskich myśli. Jest to tak delikatne, lekkie, a przy tym pełne uczuć i pozbawione infantylności. Taki styl bardzo mi odpowiada.
Sparks doskonale kreuje swoich bohaterów. Nie są herosami, to normalni ludzie mający mnóstwo wad i niekiedy nie postępują tak jak byśmy sobie życzyli, kiedy czytamy ich historię.
Choć tworzy powieść o wydźwięku niemal bajkowym (jak sam na końcu stwierdza) robi to w sposób, który nie irytuje mnie aż tak bardzo.
Co do samej historii przedstawionej w tej książce...nie ogarniam, w tym momencie życiowym w jakim jestem, postępowania Hope. W głowie mi się to nie mieści, by w imię swojego marzenia być totalnie zaślepioną...
Całym czytelniczym serduszkiem natomiast pokochałam postać Tru. Jak go nie kochać? Jego list spowodował, że jedna łza (!) znalazła ujście i zrosiła mi policzek.
Czytając nie godziłam się na taki obrót spraw jaki nastąpił i choć koniec jest jaki jest, to tej wyrwy nie zdoła nic zasypać. Ale takie jest życie. Rozczarowuje i smuci, choć zdarzają się szczęśliwe chwile.
To piękna historia, ale ma gorzki posmak. 🍁

Do tej pory moje doświadczenia z twórczością Sparksa ograniczały się wyłącznie do obejrzenia kilku ekranizacji jego powieści. Wiadomo - film to nie jest to samo, jednak daje względne pojęcie o tym co autor lubi w swoich książkach nam serwować. Jego postacie zaznają chwilowego szczęścia, nie zawsze jest im dane być ze sobą długo, a koniec historii często może nas...