"Światło" jest pierwszą częścią cyklu o tym samym tytule, należącego do serii "Uczta Wyobraźni", i zasługuje na miejsce w serii o tak szlachetnej nazwie. Przedstawia losy trzech bohaterów oddalonych od siebie o kilkaset lat w czasie i całe galaktyki odległości. Postaci te początkowo wydają się zupełnie przypadkowe, jednak z czasem zaczynamy dostrzegać rosnącą liczbę łączących ich spraw, by dojść do rozwiązania spowijającej ich zagadki - choć ja do tej pory głowię się, jak to rozwiązanie właściwie brzmi.

Pod względem merytorycznym książka reprezentuje wysoki poziom myśli technicznej. Niełatwo jest zrobić wrażenie na XXI-wiecznym czytelniku, dla którego nowoczesne technologie i odkrycia astronomiczne to codzienność, ale "Światłu" powinno się to udać. Autor swobodnie porusza się w przestrzeni kosmicznej, zabudowuje ją różnymi światami, układami gwiazd, źródłami nieznanego promieniowania oraz K-techniką - technologią łączącą maszyny i istoty żywe we współpracujące systemy. Wyobraźnia przy czytaniu zostaje wstrząśnięta i zmieszana, czyli jest szczęśliwa.

Jest jednak w tym kielichu kropla goryczy, która psuje idealny smak - autor z upodobaniem dorzuca do każdego rozdziału po dwa, trzy zdania dotyczące zachowań seksualnych bohaterów, nierzadko w raczej wulgarny sposób - nie będę ich przytaczać, zazwyczaj chodziło o uprawianie seksu lub masturbowanie się obecnych w danej scenie postaci. Podejrzewam, że mogło to mieć na celu ukazanie gatunku ludzkiego jako istot bliższych zwierzętom, rządzonych instynktami, które w sposób niewytłumaczalny - biorąc pod uwagę prymitywność umysłów - osiągają w kosmosie wielkie rzeczy. Tak to sobie tłumaczę, bo chcę wierzyć, że świat jest nieco lepszy, niż się wydaje, a autorzy piszą rzeczy, które mają dla nich jakiś sens. W każdym razie te agresywne, czasem wulgarne fragmenty nie są tej książce potrzebne. Tytuł dla mnie trochę stracił, choć naprawdę nie jestem przeciwniczką erotyzmu w literaturze. Ale jak mawiał klasyk: "znaj proporcją, mocium panie!" - a według mnie proporcje zostały tu srodze skrzywdzone.

"Światło" jest pierwszą częścią cyklu o tym samym tytule, należącego do serii "Uczta Wyobraźni", i zasługuje na miejsce w serii o tak szlachetnej nazwie. Przedstawia losy trzech bohaterów oddalonych od siebie o kilkaset lat w czasie i całe galaktyki odległości. Postaci te początkowo wydają się zupełnie przypadkowe, jednak z czasem zaczynamy dostrzegać rosnącą liczbę...