"Róża dla Emily" to najprawdopodobniej jedno z lepszych opowiadań jakie dane mi było przeczytać. Lektura, na którą nie ma się ochoty sięgnąć na studiach, a kiedy już do tego dochodzi, ciężko o niej zapomnieć.

Opowiadanie przedstawia historię Emily Grason, która mieszka w pięknym aczkolwiek zniszonym przez wojnę secesyjną domu, bez konieczności płacenia za czynsz. Kiedy nowi mieszkańcy przejmują miasto, zaczynają prosić ją o płacenie należności. Sprawa a właściwie żądania mieszkańców irytują ją na tyle, iż przeistacza się to w cichą wojnę. Emily zaczyna ukrywać się przed społeczeństwem, a śmierć ojca pogłębia tylko stan w którym trwała, powodując jej całkowite wycofanie się z życia towarzyskiego, stając się tematem rozmów i złośliwych plotek mieszkańców.
Po pewnym czasie Emily poznaje mężczyznę Homera Byrron'a, którego obdarza głębokim uczuciem, a obawiąjąc się staropanieństwa desepracko próbuje go zatrzymac tylko dla siebie nawet za cenę śmierci...

Nabywa arszenik, zaprasza swą miłość do siebie...

Kochanek znika...

Wraz z jego odejściem Emily zaczyna starzeć się oraz przybierać na wadze. Ludzie podejrzewają ją o morderstwo, ale są to tylko ich domniemania. W ostateczności nasza bohaterka umiera, a po jej pogrzebie mieszkańcy Jefferson plądrują jej stary dom. Na drugim piętrze natykają się na drzwi pokoju, który nie był otwierany przez 40 lat. Tchnięci nie tyle przeczuciem co ciekawością, wyważają drzwi i ku wielkiemu zdumieniu oraz przerażeniu odkrywają, iż zakurzone pomieszczenie jest udekorowane niczym pokój ślubny....
W pokoju znaduje się męski krawat, garnitur i buty oraz srebrny zestaw toaletowy, które Emily zakupiła dla Homera przed jego zniknięciem. Mieszkańcy zauważają pozostałości byłego kochanka, które spoczywają na łóżku odziane w nocna koszulę. Obok na "ugniecionej" poduszce leży długi kosmyk włosów należący do nikogo innego jak samej Emily....

Intrygującym doświadczeniem jest obserwować główną bohaterkę, jak przeistacza się z młodej sympatycznej kobiety w pusteliczkę, która staje się ciężarem i utrapieniem dla mieszkańców miasta. Faulkner zagłębia się tutaj w bardziej mroczną, psychologiczną stronę amerykańskiego gotyku, oddalając się od podstawowych założeń tego gatunku ( nawiedzone budowle, zamki, pułapki, śmierć, choroba, szaleństwo, klątwa it). Zakończenie przyprawia o dreszcze, choć przyznam, że podziwiam powściągliwość i subtelność prozy Faulknera, ciężko mi jednak było rozkoszować się tą całą tragiczną w skutkach historią.


Autor stworzył wyraziste dzieło, które sprawi, że każdy czytelnik będzie chciał dotrzeć do jego końca, a wrażenie jakie po sobie pozostawi zostanie z nim na bardzo długo....

"Róża dla Emily" to najprawdopodobniej jedno z lepszych opowiadań jakie dane mi było przeczytać. Lektura, na którą nie ma się ochoty sięgnąć na studiach, a kiedy już do tego dochodzi, ciężko o niej zapomnieć.

Opowiadanie przedstawia historię Emily Grason, która mieszka w pięknym aczkolwiek zniszonym przez wojnę secesyjną domu, bez konieczności płacenia za czynsz. Kiedy...