Są takie dni, gdy każdy z nas myśli sobie: dziś zmienię swoje życie! Będę dziękować wszechświatowi za wszystko, co dostałam od losu, będę lepszą żoną, matką, przyjaciółką. Będę wdzięczna za to, co mam, będę cierpliwa, uśmiechnięta, pokażę rodzinie, jak bardzo mi na niej zależy. Poświęcę czas mężowi, spędzę wyjątkowe popołudnie z dzieckiem. I cóż, zwykle na zamiarach się kończy, bo życie ma czasem własny pokręcony plan!

Eleanor Flood może uważać się za szczęściarę. Mąż, wzięty lekarz, cudowny syn, piękny apartament i dużo wolnego czasu na spotkania z przyjaciółkami, lekcje poezji i jogę. Która z nas nie chciałaby wieść takiego życia? Okazuje się jednak, że nawet tak uprzywilejowane kobiety doświadczają bolączek typowych dla wszystkich żon i mam. Za mało czasu dla męża, za mało czasu dla syna, za dużo bylejakości, za dużo udawania, za dużo pozorów, za dużo wszystkiego, co sprawia, że dzień staje się męczącym wstępem do zbliżającego się wieczoru i czasu snu. Ten stan, gdy otwierasz oczy i już wiesz, że czekasz jedynie na to, by znów je zamknąć i iść spać. Któż z nas tak czasem nie ma? Eleanor postanawia jednak, że dłużej tak być nie może. Musi dać z siebie więcej, zmienić ten dręczący stan niedosytu życiowego, pokonać marazm. Dziś będzie ten dzień, gdy stanie się bardziej radosna, wreszcie skupi się na tu i teraz. Będzie sympatyczną, pełną radości, uśmiechniętą kobietą. Niestety już od rana wszystko idzie nie tak…

Mąż zachowuje się nader dziwnie, co więcej, znika w tajemnicy z pracy. Syn symuluje chorobę, aby się urwać ze szkoły. Eleanor ma za to iść na lunch z kimś z przeszłości, kogo nawet nie pamięta. Chaos wkrada się nagle w rozkład jej dnia. Eleanor ma jeden dzień, aby dowiedzieć się, co knuje jej mąż (zdrada? szemrane interesy? rychły rozwód?), co dolega jej wyjątkowemu synowi Timby’emu (jest szykanowany w szkole za pociąg do makijażu? jest homoseksualistą? zaniedbała go uczuciowo na amen?) i w jakim celu jej stary znajomy zaprosił ją na lunch (zemsta? podryw? nowe zawodowe wyzwanie?). Wszystko to przypomina tornado jednego dnia nieogarniętej, acz przezabawnej mamuśki. Ale żeby nie było nam tak wesoło, po drodze dowiemy się o bolesnym dzieciństwie Eleanor, utracie ukochanej matki, nałogu ojca, bolesnej relacji z siostrą, która utknęła w przemocowym związku. W końcu dowiemy się też, co knuje mąż Eleanor i jak wpłynie to na jej życie. A jest na co czekać, bo dla odkrycia tej tajemnicy warto dotrwać do ostatniej strony!

„Dziś będzie inaczej” to powieść z gatunku lekkich czytadeł, wyróżnia ją jednak pewien rodzaj gorzkiej głębi. Nie wszystko bowiem w tej historii jest polukrowane i śliczne. Nie kończy się ona również happy endem. Dla mnie zakończenie niesie wyjątkowo pozytywne przesłanie. O życiu, jego wartości i o tym, jak ważne jest docenianie tego, co się ma, nawet jeśli jest to życie na pozór nudne i niedoskonałe. Bo jego wartość poznajemy dopiero wtedy, gdy zaczyna się rozpadać. Gdy staramy się złapać jego rozwiane wiatrem cenne nitki.

Zgodzę się więc z opisem z okładki – „Skandalicznie zabawne”, ale także życiowo przenikliwe. I doprawione kroplą goryczy. Okładka zapowiada również ekranizację książki jako serial HBO z Julią Roberts w roli głównej. Jeśli przypomnieć sobie kreację aktorki w ekranizacji „Jedz, módl się, kochaj”, możemy spodziewać się hitu. Obie te historie łączy bowiem nie tylko odtwórczyni głównej roli, ale także pozytywne przesłanie o wartości życia, której należy poszukiwać. Zawsze i wszędzie.

Joanna Jurzyk