Ostatnio zalewa mnie fala kryminałów i czasem trudno szukać w nich jeszcze czegoś nowego, czegoś, co zdołałoby zaskoczyć. „Nie szukaj mnie” zdołało mnie jednak zainteresować już ciekawym opisem, który zapowiadał świetną historię. Miałam nadzieję, że książka spełni moje wymagania i wprowadzi coś nowego do licznych dziś opowieści kryminalnych, a przede wszystkim będzie czymś wyjątkowym w polskiej literaturze. Odnalazłam książkę, która po raz kolejny uświadomiła mi, że warto czytać polskie książki, do czego też chciałabym przekonać was.

Gośka musiała długo uciekać przed przeszłością, która wprowadziła do jej życia niemałe kłopoty. Teraz zdawałoby się, że zdołała wreszcie wydorośleć, nabrać pewności siebie i przestać być tą samą osobą, która kilka lat wcześniej dawała się wykorzystywać. Jej życie trwało teraz w Grecji, gdzie mogła zaznać choć odrobinę spokoju z nową tożsamością, pogrzebując Gośkę, a stając się Nadją. Kiedy pewnego dnia w jednej z gazet widzi swoje zdjęcie i artykuł o własnej śmierci, sprawy zaczynają się komplikować. Ma nadzieję, że będzie mogła wreszcie przestać się ukrywać, chociaż szybko odkrywa, że ktoś nadal jej szuka i pragnie śmierci. Ucieczka zaczyna się na nowo.

Historia jest bardzo wciągająca, może już przez samą postać Gośki, która jest zbudowana wyśmienicie. Pierwsze strony wprawiają w zdumienie, że można być tak słabą i kruchą istotą, ale jej transformacja psychiczna po kilku latach ucieczki, czyni z niej twardą kobietę, które wie, czego chce i potrafi radzić sobie w najniebezpieczniejszych sytuacjach. Decyzje które podejmuje są pełne emocji, a zdumiewa także to, jak radzi sobie z nieustannie polującymi na nią ludźmi.

Na uznanie zasługuje także postać dziennikarza Igora, który ratuje Gośkę od wybuchu bomby na jej łodzi i pomaga jej w dalszych wydarzeniach. Podobało mi się przedstawienie jego rozdarcia między rodzącym się uczuciem, a pragnieniem zdobycia dużych pieniędzy. Właściwie wielu bohaterów musiało dokonywać tu trudnych wyborów, grać o wszystko, ryzykując życie własne i innych. Nadało to smaku całej powieści.

Książkę czyta się bardzo szybko, głównie dlatego, że historia nabiera tak zawrotnego tempa, że nie sposób odłożyć książki, nie wiedząc co dalej. Historia zdaje się być dopracowana w najmniejszych szczegółach, układając się w całość tak, że właściwie do samego końca nie wiemy, co tak naprawdę się dzieje. Bohaterowie są zaskakujący do samego końca, każdy coś ukrywa, nawet jeśli myślimy, że wiemy o nich wszystko. Samo rozwiązanie historii było nagłe i zaskakujące, że aż trudno było nie pytać siebie, dlaczego? Co właśnie się dzieje? Sposób planowania całej akcji przez główną bohaterkę zdumiewa, wciąga i zaskakuje.

Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. To bardzo lekki w czytaniu, nie zajmujący na długo, ale zapadający w pamięć kryminał bez papierowych bohaterów, ze świetnie poprowadzoną historią. Tak jak nam obiecywano, mamy tu zawrotne tempo, duże pieniądze i wielka miłość, a to wszystko w najlepszym wydaniu. Pełny zaskakujących wydarzeń kryminał, który polecam z czystym sumieniem wszystkim:)

Ostatnio zalewa mnie fala kryminałów i czasem trudno szukać w nich jeszcze czegoś nowego, czegoś, co zdołałoby zaskoczyć. „Nie szukaj mnie” zdołało mnie jednak zainteresować już ciekawym opisem, który zapowiadał świetną historię. Miałam nadzieję, że książka spełni moje wymagania i wprowadzi coś nowego do licznych dziś opowieści kryminalnych, a przede wszystkim będzie czymś...